ادامه از صفحه اول
جابه‌جايي متن و حاشيه
و به سينماي اهل انديشه اجازه دهد در متن حضور يابد. به عبارت ديگر آن زمان جشنواره بود كه سينماي مبتذل را كنار مي‌گذاشت، امروز شاهديم كه جريان سطحي جشنواره را كنار مي‌گذارد؛ يعني سازندگان فيلم‌هاي مبتذل كه از بد روزگار حالا در «متن» قرار گرفته‌اند حضور در جشنواره را به نفع خود نمي‌دانند. همين موضوع سبب شده كه در سال‌هاي اخير، جشنواره فيلم فجر به عرصه عرض‌اندام حاشيه‌نشينان سينما تبديل شود كه هر چند اهل فكر و انديشه‌اند، اما چون در حاشيه قرار گرفته‌اند، كا‌م‌شان تلخ است؛ نتيجه آنكه اولا آثارشان دچار عوارض حاشيه‌نشيني يعني سياهي و تلخي شده است كه فقط زخم‌ها را به نمايش مي‌گذارد و دوم آنكه رفتار خود سينماگران نيز در جشنواره توام با ترشرويي و اوقات تلخي است و از فرصت جشنواره فقط و فقط براي بيان نارضايتي‌هاي‌شان استفاده مي‌كنند. اين موضوع مربوط به امسال هم نيست، چندين دوره است كه مي‌بينيم كام جشنواره فجر تلخ است و در نهايت همه چيز به گلايه و اعتراض ختم مي‌شود. حالا «جشنواره» كه به گواهي نامش بايد بيشتر به جشن عروسي شباهت داشته باشد كه محل ظهور رفاقت‌ها و صميميت‌هاست، بيشتر مبدل به صحنه نمايش كدورت‌ها و سوءتفاهم‌ها شده است. بنده اعتقاد دارم تا وقتي وضعيت سياستگذاري به همين منوال باشد، يعني متن سينما در اختيار سينماي مبتذل قرار گيرد و سينماي اهل انديشه به حاشيه رانده شود و دچار عوارض حاشيه‌نشيني باشد، همين آش است و همين كاسه. اگر مي‌خواهيم احوال جشنواره تغيير كند، بايد برنامه‌ريزي‌هاي كلان را تغيير دهيم و متن سينما را به همين سادگي به سينماي سطحي واگذار نكنيم.
مشوق‌هاي صادراتي
متاسفانه اين امر هم چالشي است كه ارزيابي درستي از آن صورت نمي‌گيرد، بنابراين توجه تصميم‌گيرندگان را به چند مساله اساسي جلب مي‌كنيم؛ نخست ضرورت توجه به حل ساختاري موانع تجارت خارجي به‌ويژه نقل و انتقالات مالي، دوم لزوم بازبيني مشوق‌ها متناسب با شرايط خاص كشور و استعلام از فعالان صادراتي در تدوين اين مشوق‌ها، اين مساله
حائز توجه است كه اين مشوق‌ها به نظر براي يك كشور با شرايط نرمال تدوين شده و اساسا توجه به وضعيت ويژه كشور در ارتباطات بين‌المللي نشده است. سومين مساله توجه ويژه به دريافت بازخورد از نحوه تخصيص اين مشوق‌ها و تاثير كمي، مشخص و عيني آن بر ميزان صادرات است و آخرين ملاحظه ضرورت ايفاي نقش اتاق‌هاي بازرگاني و بخش خصوصي و تشكل‌هاي صادراتي در تدوين مشوق‌ها و اجراي آنهاست، چراكه صف مقدم و ذي‌نفعان اين بسته علي‌القاعده فعالان بخش خصوصي بايد باشد لذا لزوم توجه به نظرات آنها مي‌تواند كارايي اين مشوق‌ها را بيش از پيش كند.