يك مناسبت و تلاش براي توجه به آب
گروه ا جتماعي| 13 اسفند و 2 فروردين. اين دو تاريخ به نام روز ملي آب و روز جهاني آب نام‌گذاري شده‌اند. روز ملي آب، ثبت ملي نيست و روز جهاني آب در شلوغي ديد و بازديدهاي نوروزي و تعطيلات عيد فرصت چنداني براي عرض اندام ندارد. گرچه اين روزها شيوع كرونا، ساير اخبار را به حاشيه برده و ابعاد گسترده آن، برگزاري همايش روز ملي آب و جشنواره آب و رسانه وزارت نيرو را به تعطيلي كشانده است اما همچنان آب و دغدغه‌هاي پيرامون آب يكي از مسائل اصلي كشور است و روز ملي آب، فرصتي مغتنم براي انديشيدن حول اين مايه حيات است. سال 1394 بود كه تلاش‌هاي اتاق بازرگاني كرمان و به تبع آن، اتاق بازرگاني ايران مقدمات شكل‌گيري اين روز ملي را در تاريخ 13 اسفند فراهم آورد، گرچه اين روز تاكنون جايي در تقويم رسمي كشور پيدا نكرده است اما اهميت مساله، ضرورت نوشتن در باب آن را ايجاب مي‌كند. سال گذشته روزنامه «اعتماد» در ويژه‌نامه‌اي با عنوان اصلي «صداي پاي آب» به استقبال روز ملي آب رفت و از دغدغه‌ها و مسائل آب در سال 1397 نوشت حالا گرچه كرونا سايه عظيمي بر ساير مباحث كشور انداخته است، پرداختن به آب اهميت خود را دارد به خصوص با توجه به اينكه در اين روزها، توجه به بهداشت فردي، شست‌و‌شوي مداوم دست‌ها و نگراني مردم از شيوع اين بيماري مصرف آب را به طور ميانگين 30 درصد افزايش داده است. وقوع سيلاب‌هاي متعدد در نقاط مختلف كشور در سال 1398 يكي از پررنگ‌ترين مباحث پيرامون آب بود، شعار روز جهاني آب در سال 2020 آب و تغيير اقليم است با اين توضيح كه «بيش از اين نمي‌توان صبر كرد. همه نقش دارند.» با تكيه بر اين شعار و با توجه به اينكه تا روز جهاني آب نمي‌توان صبر كرد 13 اسفند روزي است كه مي‌توانيم بار ديگر در نسبت خودمان و اين نعمت الهي بينديشيم و از داشته‌هاي طبيعي خود براي آيندگان حراست كنيم. گرچه شايد با توجه به وضعيت كشور ما هر روزمان مي‌توانست روز ملي آب باشد تا اهميت اين مساله و جدي بودن سايه كم آبي و خشكسالي بر كشور را نشان دهد اما 13 اسفند هم مغتنم است براي اينكه بار ديگر همان شعار نخ‌نما را تكرار كنيم كه آب هست اما كم هست.