مواظب انگ‌زدن‌ها باشيد
گروه اجتماعي| از آغاز شيوع كرونا خارج از مرزهاي چين، زمزمه‌هاي حاوي انگ‌زدن‌هاي نژادي و قوميتي هم رفته رفته پررنگ‌تر شد. تبديل شدن وحشت از سرايت بيماري به خشم غيرمنطقي، در برخي كشورها حتي حمله به افرادي با مشخصه‌هاي ظاهري شرق آسيا را به دنبال داشت.
اين يكي از موضوعاتي است كه هنگام صحبت كردن از اين بيماري در حضور كودكان و حتي بزرگسالان بايد مراقب و متوجه آن باشيم. علاوه بر اين رواج واژه «كرونايي» هم در برخي موارد سبب به همراه آوردن انگ شده است در حالي كه ويروس كرونا و ابتلا به اين بيماري هم بايد به لحاظ سلامت مورد توجه قرار گيرد تا براي مبتلايان يا افراد در معرض خطر بار اجتماعي و رواني مضاعف ايجاد نكند. صندوق كودكان سازمان ملل متحد (يونيسف) در دستورالعملي در مورد اين بايدها و نبايدهاي صحبت كردن در مورد كرونا در حضور كودكان، اعضاي خانواده و دوستان دستورالعملي منتشر كرده است.
بايد: راجع به بيماري ناشي از ويروس كرونا صحبت كنيد
نبايد: منطقه يا قوميت خاصي را به اين بيماري ربط دهيد. به خاطر داشته باشيد كه براي ويروس‌ها اينكه افراد از چه قوميت، نژاد يا جمعيت خاصي هستند مهم نيست.
بايد: راجع به «مبتلايان به ويروس كرونا»، «كساني كه درحال درمان هستند»، «كساني كه بهبود يافته‌اند»، يا «كساني كه براثر ابتلا به اين ويروس جان خود را از دست داده‌اند» صحبت كنيد.
نبايد: به كساني كه اين بيماري را گرفته‌اند بگوييد «موارد ويروسي» يا «قربانيان ويروس».
بايد: در مورد افرادي كه به ويروس كرونا «مبتلا شده» يا «درگيرشده‌اند» صحبت كنيم.
نبايد: افرادي كه «ناقل ويروس كرونا هستند»، «ديگران را آلوده مي‌كنند» و «ويروس را منتشر مي‌كنند»، را طوري خطاب كنيم كه گويي عمدا اين كار را كرده‌اند و لايق سرزنش هستند.
بايد: درمورد خطرات ويروس كرونا به صورت صحيح و براساس اطلاعات علمي و آخرين توصيه‌هاي بهداشتي رسمي صحبت كنيم.
نبايد: شايعات تاييد نشده را تكرار يا منتشر كرد و نبايد از الفاظ اغراق‌آميز كه ايجاد ترس مي‌كند نظير طاعون، آخرالزمان و ... استفاده كرد.
بايد: مثبت صحبت كرد و بر اهميت اقدامات پيشگيري‌كننده تاكيد كرد، ازجمله راهنمايي‌هاي ما درمورد شست‌وشوي دست‌ها. براي اكثر افراد اين فقط يك بيماري است كه مي‌توانند بر آن فائق شوند. با چندين گام ساده مي‌توانيم از خودمان، عزيزان‌مان و افراد آسيب‌پذير محافظت كنيم.