درباره مشكل مجوز براي اكران اينترنتي يك فيلم-تئاتر
عزت زياد
بابك احمدي
ظاهرا قرار است ماجراي شيوع كرونا و خانه‌نشيني مردم
(از جمله هنرمندان تئاتر) زواياي جالبي را روشن كند. قضيه شده «هر دم از اين باغ بري مي‌رسد». تكليف گروه‌هاي تئاتري روشن نيست، كسي درباره ماجراي حمايت‌‌ها صريح صحبت نمي‌كند. البته وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي اخيرا نامه‌اي به مشاوران و معاونان رييس‌جمهور فرستاده و از ريز ارقام ضرر و زيان‌هاي جماعت گفته، ولي كو تا قطره‌‌اي شبنم از بين انگشتان حضرتش بچكد. در همين گيرودار يك گروه تئاتري جاي دست گذاشتن روي دست به خلوت مي‌نشيند بلكه طرحي نو دراندازد. اين بچه‌ها خلاقند، ايده توليد مي‌كنند، پس چراغي روشن مي‌شود: «وقتي گروه ما ظرف پنج سال اخير سي - چهل فيلمِ تئاتر توليد كرده، چرا مثل تمام گروه‌هاي موسيقي و اهاليِ سينما كارها را به‌صورت آنلاين منتشر نكنيم؟» تماس‌ها برقرار مي‌شود و مشورت و پيگيري و... در روز اكران خطاب مي‌آيد كه «متوقف كنيد».
ماجرا از چه قرار است؟از اين قرار كه مصطفي كوشكي، كارگردان تئاتر تصميم مي‌گيرد فيلم تئاتر نمايش «روياي شب نيمه تابستان» را به‌صورت آنلاين عرضه كند. نمايشي كه ظرف چهارسال گذشته 330 بار در كشور روي صحنه رفته و هر بار با استقبال مخاطبان مواجه شده است. مقدمات چيده مي‌شود ولي در نهايت جلوي كار گرفته مي‌شود. به صاحب اثر مي‌گويند اينكه نمايش قبلا 100 بار مجوز دريافت كرده اهميت ندارد، شما بايد از جاي ديگري هم مجوز بگيريد. جالب است وقتي به پخش آنلاين فيلم كنسرت در حوزه موسيقي نگاه مي‌كنيم، شكل قضيه تفاوت دارد. آنجا همه‌چيز خيلي راحت اتفاق مي‌افتد. همين حالا در اينترنت جست‌وجو كنيد تا ببينيد به چه تعداد كنسرت موسيقي برمي‌خوريد. در مقابل بياييد ببينيم مشابه همين جست‌وجو در حوزه نمايش چه نتيجه‌اي دارد؟ هيچ. جز تله تئاترهاي توليد شده در تلويزيون شما امكان دسترسي به آثار كارگردانان تئاتر مملكت را نداريد. چرا؟ چون تكليف صداوسيما و وزارت ارشاد و وزارت ارتباطات با هم روشن نيست! البته در سينما و موسيقي روشن است، وقتي كار به «تئاتر» مي‌رسد داستان پيچ مي‌خورد. يك نفر گفته «صداوسيما در زمينه قوانين اين بخش اختلافات جدي با دو وزارتخانه ارشاد و ارتباطات داشت. وزارت ارتباطات مي‌خواست در اين زمينه نقشي داشته باشد و ارشاد هم كه مي‌گفت طبق قانون اين وظيفه ماست كه در اين زمينه ورود داشته باشيم. در مقابل صداوسيما به متن قانون اساسي استناد مي‌كرد و وي‌اودي‌ها را يكي از مصاديق عنوان «صوت و تصوير فراگير» مطرح شده در قانون مي‌دانست.» خلاصه، عقلاي قوم فعلا دور ميز نشسته‌اند و حالا تا كِي شود كه چه شود؟! خدا داند. گروه تئاتر هم بدون درآمد، تازه بايد پولي به حساب واريز كند و يازده كپي DVD نمايش را به شبكه نمايش خانگي بفرستد كه توسط يازده نفر بازبيني شود! فراموش نكنيد، بعد از 330 اجرا و دريافت مجوزهاي متعدد. ببينيم سرنوشت اين يك قلم ايده كه از گير افتادن در پيله دوران قرنطينه بيرون زده به كجا مي‌رسد. تا آن زمان ما رفتيم، عزت زياد!