ليورپول پس از سه دهه قهرمان ليگ برتر انگلستان شد
پايان حسرت سي‌ساله
نيما مختاري
ليورپول چهارشنبه‌شب موفق شد به حسرت سي‌ساله پايان دهد و مراسم قهرماني در ليگ برتر انگليس را بدون حضور هوادارانش برگزار كند. آنها توانستند ركوردي دست نيافتني ثبت كنند و نام‌شان را هفت بازي مانده تا پايان رقابت‌ها بر روي جام حك كنند تا هيچ جاي ابهامي درباره شايستگي عنوان قهرماني‌هاي‌شان باقي نگذارند، ولي آيا ليورپول تا اين حد خوب است يا بقيه رقبا فصل بدي را تجربه كردند؟
واقعيت اين است كه هر دو گذاره در مورد اين فصل ليگ برتر انگليس و ليورپول صدق مي‌كند. منچستر‌سيتي قهرمان فصل گذشته كه تا آخرين روز بازي‌ها با ليورپول در رقابت بود و توانسته بود با يك امتياز بيشتر نسبت به آنها قهرمان شود، شاهد فصلي پر فراز و نشيب بود. فصلي كه با مصدوميت چند مهره اصلي مانند آمريك لاپورته مدافع وسط فرانسوي‌اش شروع شد و با باخت‌هايي متوالي و غيرمنتظره فاصله‌اش را با صدر جدول زياد كرد و حتي تا رتبه سوم و پايين‌تر از لستر‌سيتي آماده آن روزها هم تنزل پيدا كرد. تيم گوارديولا از همان روزها اميدشان براي كسب سومين قهرماني متوالي را از دست دادند و تمركزشان را بر روي قهرماني اروپا گذاشتند. چلسي كه فصل پيش مقام سوم را كسب كرده بود فصل را با ممنوعيت فعاليت در بازار نقل و انتقالات و تغيير مربي شروع كرد وكسي انتظار رقابت از تيم جواني كه چلسي راهي مسابقات كرده بود، نداشت.
و از همه مهم‌تر انگيزه تيم يورگن كلوپ، تيمي كه سال پيش توانست قهرمان اروپا شود و حتي تا يك امتيازي قهرماني در ليگ انگليس رسيد ولي در نهايت قافيه را به تيم آماده پپ گوارديولا باخت. ليورپول فصل را با قهرماني در سوپر كاپ اروپا و در برابر چلسي كه قهرمان ليگ اروپا شده بود شروع كرد و در ليگ برتر تمام بازي‌ها را تا هفته نهم با پيروزي پشت سر گذاشت و فاصله‌اش را با تيم‌هاي دوم و سوم افزايش داد. ليورپول در اين دو فصل گذشته برخلاف فصل‌هاي قبلي كه كلوپ روي نيمكتش بود گل‌هاي كمتري نيز دريافت كرد كه بدون شك به خاطر دو خريد هوشمندانه و باارزش بود؛ اولي ويرجيل فن دايك كه به تنهايي دفاع تيم ليورپول را متحول كرد و ديگري آليسون بكر دروازه‌بان برزيلي بود كه سيوهاي ديدني‌اش در طول فصل 3 امتيازهاي ارزشمندي را براي تيم حفظ كرد. مهاجمين تيم هم مانند فصول گذشته عملكرد خيره‌كننده‌اي از خود نشان دادند با اين تفاوت كه در فصل‌هاي گذشته به خاطر گل‌هاي زيادي كه از رقباي‌شان دريافت مي‌كردند خود را به زدن 4 يا 5 گل ملزم مي‌ديدند ولي در اين فصل كه اين مشكل بهبود پيدا كرده بود گاهي اوقات تنها يك يا دو گل براي پيروزي كافي بود مي‌توانستند بخشي از تمركزشان را براي دفاع تيمي بگذارند، به خصوص ساديو مانه كه در بازي‌هايي كه كار براي‌شان گره مي‌خورد به تنهايي و با دوندگي بالا در نهايت 3 امتياز بازي را براي‌شان كسب مي‌كرد.ترنت الكساندر آرلنولد 20ساله به همراه رابرتسون به عنوان مدافعين كناري با ارسال‌هاي دقيق و بي‌نقص‌شان موقعيت‌هاي زيادي براي مهاجمين تيم خلق كردند و پاس گل‌هاي زيادي را به نام خودشان ثبت كردند.
و البته جردن هندرسون كه بعد از 9 فصل حضور در خط مياني ليورپول تبديل به رهبري با تجربه و كاركشته شده و به خوبي از اهميت بازوبندي كه روزي بر بازوي اسطوره‌هايي همانند سِر مت بازبي، يان راش و استيون جرارد بوده، با خبر است. شايد در ابتداي فصل خيلي از فوتبال دوستان از جمله خودم انتظار چنين نمايش خيره‌كننده‌اي در مركز زمين از او نداشتند. ولي هندرسون با بازي‌هاي خوبي كه در طول فصل انجام داد بدون شك يكي از عوامل موفقيت ليورپول بود و با تلاش و دوندگي بالا در سن سي سالگي تيم را به سمت قهرماني در ليگ رهبري كرد و ديروز (جمعه) موفق شد جايزه بهترين بازيكن فصل از نگاه انجمن نويسندگان فوتبالي انگليس را بالاتر از بازيكنان شايسته‌اي از جمله كوين دي بروينه و رحيم استرلينگ با سزاواري دريافت كند.
هر چند ليورپول در ليگ قهرمانان اروپاي اين فصل در اولين مرحله حذفي از اتلتيكو مادريد شكست خورد به عنوان مدافع عنوان قهرماني وداع زودرسي با اين رقابت داشت ولي تمامي اين عوامل باعث شد هواداران ليورپول سالي كه به نگاه بسياري از ورزش‌دوستان عجيب‌ترين سال فوتبال بود را با خاطره‌اي شيرين به ياد بسپارند و حالا بار عظيم 30 سال عدم موفقيت را از روي دوش‌شان پايين بگذارند.