شاد يا ناشاد
غزل لطفي
طبق اعلام رسمي وزارت آموزش و پرورش سال تحصيلي از ۱۵ شهريور يعني كمتر از يك ماه ديگر آغاز خواهد شد و باتوجه به پاندمي كروناويروس و پيش‌بيني اپيدمي آنفلوآنزا كه هر 10 سال شايع مي‌شود؛ برگزاري كلاس‌هاي درسي حضوري به روال سال‌هاي گذشته تقريبا امكان‌پذير نيست.
شبكه آموزش شاد در ارديبهشت ماه سال جاري شروع به فعاليت كرد و با همه انتقادات، بزرگ‌ترين دستاوردي كه داشت و واقعا هم قابل تقدير بود، پايان دادن سال تحصيلي به صورت كاملا مجازي بود.
الان و در تعطيلات تابستان بهترين فرصت به جهت رفع نواقص اين شبكه دراختيار سيستم آموزشي كشور به دست آمده كه باتوجه به اقداماتي كه در حال انجام است به نظر مي‌رسد از اين زمان نهايت بهره را برده‌اند.
اما با كمي كنكاش و سوال و پرسش به اين واقعيت مي‌رسيم كه هنوز تعداد زيادي از اوليا از امكانات شبكه شاد اطلاع درستي ندارند و حتي گاهي مي‌بينيم كه مسوولان مدارس نيز هنوز اطلاعات كافي ندارند تا بتوانند به دانش‌آموزان و پدران و مادران‌شان منتقل كنند و عدم اطلاع‌رساني كامل و صحيح شايد بزرگ‌ترين
نقطه ضعف شبكه مجازي آموزشي است كه قرار است حدودا كمتر از يك ماه آينده بيشترين پوشش آموزشي كشور را در بر بگيرد.
امكاناتي چون امكانات فرهنگي اين شبكه كه به جز فعاليت‌هاي آموزشي در اين شبكه راه‌اندازي شده و عمدا اولياي مدرسه و دانش‌آموزان استفاده خاصي از آنها نكرده‌اند.
در اين ميان موضوع مهم ديگري كه مغفول مانده، شرايط اقتصادي معلمان است كه در شروع شيوع كروناويروس و آموزش مجازي و باتوجه به آپلود و دانلود مباحث درسي در شاد كم سرعت، مجبور به پرداخت هزينه استفاده از نت هم بودند تا تحصيل متوقف نشود و هنوز هم به جز وعده‌هايي از طرف وزير ارتباطات، شيوه‌نامه خاصي مطرح
نشده است.
معلماني كه گهگاه باتوجه به شرايط قرنطينه و تعطيلي مدارس (به‌ويژه در مدارس غيردولتي) حتي حقوق‌شان نيز به طور كامل پرداخت نشد. باتوجه به مشكلات معيشتي كه در تمام قشرهاي جامعه كم و بيش ديده مي‌شود، رسيدگي به اين قشر فداكار نيز بايد در اولويت قرار بگيرد تا همان‌طور كه قرار است شاد براي دانش‌آموزان، شاد شروع شود؛ براي معلمان نيز ناشاد نباشد.