اصلاحطلبان و انتخابات
اسماعيل گراميمقدم
چند ماه مانده به برگزاري انتخابات رياستجمهوري 1400 به عنوان يك رويداد مهم سياسي و به تعبيري مهمترين انتخاباتي كه هر 4 سال يك بار در كشور برگزار ميشود، درحالي كه هنوز نميتوان درباره چند و چون ورود جريان اصلاحات به اين انتخابات اظهارنظر كرد اما با توجه به مشي كلان اين جريان سياسي و تجربه انتخابات گذشته، به نظر ميرسد اين نوبت نيز جريان اصلاحات بتواند به يك كانديداي واحد براي انتخابات رياستجمهوري سال 1400 برسد. با اين همه، اين روند مربوط به زماني است كه شوراي نگهبان فهرست كانديداهاي نهايي انتخابات را اعلام كند؛ آن زمان با روشها و مكانيسمهايي كه در اختيار اصلاحطلبان است، ميتوان براي دستيابي به وحدت اصلاحطلبان بهره برد. در اين ميان اگرچه چند حزب اصلاحطلب از جمله حزب اعتماد ملي اين مدت اخير از احتمال معرفي كانديداي حزبي سخن گفتهاند و به واقع نيز راهبردهايي در اين خصوص تدوين شده اما در نهايت معتقدم هيچ حزبي درون اردوگاه اصلاحات تصور نميكند كه قادر است به تنهايي پيروز انتخابات باشد و تاكنون هم تجربه نشان داده كه هر گاه اصلاحطلبان اجماع داشتند به موفقيت رسيدهاند. از ديگر سو درحالي كه بحث مشاركت مردم در انتخابات عمدتا به عنوان موضوع اصلي و دستوركار اول اصلاحطلبان در مسير ورود به انتخابات محل بحث است و معتقدم بايد به نحوي عمل كنيم كه اميد در جامعه احيا شود و با افزايش اميدواري مردم به آينده، زمينه افزايش مشاركت انتخاباتي را فراهم آورد. با اين همه واقع امر آن است كه تنها بخشي از اين روند در اختيار ماست و بخشي به هر حال به مسائلي وراي حوزه فعاليت ما مربوط است. به عنوان نمونه اخيرا شاهد بوديم كه جو بايدن به عنوان كانديداي دموكراتها در انتخابات رياستجمهوري امريكا به پيروزي رسيده و دستكم تاكيد دارد كه جنگطلب نيست و به برجام بازميگردد. در نتيجه ميتوان اميدوار بود كه مردم با مشاركت در انتخابات آينده، فردي را برگزينند كه بتواند در بحث برجام تا حدودي مشكلات را با طرف مقابل حل و فصل كند. اقدامي كه طبيعتا به بهبود شرايط كشور كمك ميكند. بحث ديگر نيز درون كشور و فضاي سياسي و فرهنگي و به تعبيري به نقش و اثرگذاري چهرههاي سياسي، فرهنگي، نخبگان، دانشجويان، استادان دانشگاهها و فرهيختگان جامعه مربوط است كه اين گروههاي صاحب نفوذ ميتوانند با روشنگري در جامعه و آگاهسازي، مانع از برخي تلاشها براي نااميد كردن مردم شوند. همزمان اما شايد اتفاقي كه به نوميدي جامعه دامن بزند، اين است كه ببينند اصلاحطلبان با چند كانديدا وارد ميدان انتخابات شدهاند. همچنين موضوع ديگري كه ميتواند به اميدواري مردم كمك كند، اين است كه حاكميت به درك صحيحي از فضاي حاكم بر جامعه نزديك شود و اجازه دهد اصلاحطلبان هم در انتخابات نامزد داشته باشند. اينها و مواردي از اين دست حتما ميتواند به افزايش مشاركت مردم ياري برساند و طبيعتا اگر اين امور محقق نشود، صحبت از انتخابات خالي از معناست؛ امروز مردم عصباني هستند. افزايش قيمتها سفره مردم را بسيار كوچك كرده و شهروندان را در تصميمگيري براي مشاركت سياسي دچار ترديد كرده است.