25 ميليون ايراني به يارانه نياز دارند
ابراهيم نكو٭
خبرها حاكي از اين است كه دولت يارانه 400 هزار نفر را قطع كرده است. اين مساله ميتواند از زواياي مختلف مورد ارزيابي قرار بگيرد. بايد پذيرفت كه امسال براي دولت از نظر اقتصادي سال راحتي نخواهد بود و از همين بستر به تحليل قطع يارانه افراد غير نيازمند نشست.
حذف كردن 400 هزار نفر يا حتي يك ميليون يا پنج ميليون نفر باري از روي دوش دولت بر نميدارد. در كشور ما امروز بيش از 76 ميليون نفر يارانه نقدي دريافت ميكنند و در مقابل اين خيل عظيم يارانهبگيران حذف چند صد هزار نفر به هيچوجه كار مهمي به حساب نميآيد و حتي درآمدهاي حاصل از اين كار به قدري ناچيز است كه نميتواند مشكلي را مرتفع كند. دولت بايد يك بار براي هميشه اين مساله را حل كند و غير نيازمندان را بهطور كلي از ليست يارانه بگيران حذف كند. سياست قطرهاي در مسالهاي مانند اين، منجر به فرصتسوزي ميشود و دولت با از دست دادن وقت خسارتها و هزينههاي بسياري را به خود وارد ميكند. به نظر ميرسد اگر دولت با صاحبنظران و نمايندگان مجلس به بحث و گفتوگو بنشيند راهكار منطقي براي اين كار را پيدا ميكند.
البته حذف يارانهها بايد همراه با بهبود وضعيت خدماتي كه به مردم داده ميشود، باشد. بايد مردم حس كنند كه با حذف يك مبلغ ناچيز از زندگي خود خدمات اجتماعي به مراتب بهتري را دريافت ميكنند و همه اين مسائل شدني است به شرطي كه اراده كافي براي چارهانديشي در دولت هم وجود داشته باشد هر چند در اين ميان نميتوان ناديده گرفت كه حدود 20 تا 25 ميليون نفر از يارانه بگيران وضعيتي ندارند كه يارانهشان قطع شود. اين افراد اقشار بسيار ضعيف جامعه ما هستند و اگر يارانه نقدي نداشته باشند در تامين اوليهترين نيازهاي خود دچار مشكل خواهند شد.
مردم ايران امروز مردم ضعيفي به حساب نميآيند، زيرا با توجه به حمايتهايي كه در بخشهاي مختلف از طرف دولت به جامعه ميشود اكثر مردم حداقلهايي را در زندگي خود دارند. به همين خاطر بايد بررسي كرد و ديد كه در چند سال اخير كه نقدينگي بيهدف در جامعه پخش شده، نه تنها جامعه تقويت نشده بلكه با افزايش تورم موجبات تضعيف جامعه فراهم شده است.
بايد درآمدهاي حاصل از يارانه به سمت بخشهايي برود كه عدالت اجتماعي را مهيا كند. در همين زمينه بايد مدنظر داشت كه اگر دولت تنها يارانه را به توليد بيهدف بدهد مشكلي حل نخواهد شد. دولت بايد درآمدهاي حاصل از حذف يارانهها را عمدتا در بخش ايجاد اشتغال هزينه كند. اين مساله نه تنها منجر به افزايش توليد در جامعه ميشود بلكه رضايتمندي عمومي را افزايش ميدهد. خانواده چهارنفري كه يارانه ميگيرد، در ماه تنها 160 هزار تومان درآمد خواهد داشت اما اگر يك شغل براي يكي از اعضاي اين خانواده ايجاد شود، براساس قانون كار، حداقل 712 هزار تومان درآمد براي اين خانواده ميآيد و علاوه بر اين از مزايايي مانند بيمه هم ميتوانند استفاده كنند. در نتيجه با ايجاد اشتغال ميتوان رضايتمندي جامعه و تحقق عدالت اجتماعي را افزايش داد و از طرف ديگر در مقابل افزايش افسارگسيخته نقدينگي هم مقابله كرد.
٭ نماينده مجلس