مروري بر گلايه و اعتراضات كارگراني كه معوقات مزدي دارند 15 تا 18 مرداد 1402
كارگران شهرداري خاش در استان سيستان و بلوچستان بابت معوقات مزدي خود معترضند. اين كارگران كه حدود 300 نفر هستند، مي‌گويند از ابتداي خرداد سال جاري پرداخت مزد آنها به تعويق افتاده و آخرين حقوقي كه دريافت كرده‌اند بابت مزد ارديبهشت بوده كه رقم اين مزد هم البته با تاخير دو ماهه و تيرماه به حساب‌شان واريز شده است.
400 كارگر تلمبه‌چي اداره آب و فاضلاب اهواز از كارفرماي سابق خود طلب مزدي دارند. كارگران معترض مي‌گويند از سال 1398 تا 1400 با اين كارفرما قرارداد كاري داشتند و با گذشت دو سال از خاتمه قرارداد، هنوز موفق به وصول مطالبات مزدي خود از پيمانكار نشده‌اند. طبق گفته اين كارگران، كارفرما كه به عنوان پيمانكار و تحت قرارداد پيمان ثالث با اداره آب و فاصلاب اهواز مشغول به همكاري بوده، از پرداخت بخشي از دستمزد، حق سنوات، مرخصي، پاداش، اضافه كاري و عيدي به كارگران طرف قراردادش خودداري كرده به نحوي كه امروز هر يك از اين 400 كارگر معترض و طلبكار، به صورت ميانگين حدود ۶۰ ميليون تومان از اين پيمانكار طلب دارند.
تعدادي از كارگران ابنيه فني راه‌آهن اراك كه نيروهاي پيمانكاري هستند، گفته‌اند كه با گذشت 5 ماه از سال، هنوز مطالبات عرفي و مناسبتي خود را دريافت نكرده‌اند. طبق گفته اين كارگران، پيمانكاري كه هم‌اكنون كارفرماي آنها محسوب مي‌شود، بابت مزاياي عيد قربان، عيد فطر، ماه رمضان، روز حمل‌و‌نقل و روز كارگر به كارگران خود بدهكار است و كارگران گفته‌اند افزايش 27 درصدي دستمزد، تاثيري در وضع معيشت خانواده ايشان نداشته و ميزان دريافتي آنها، با هزينه‌هاي زندگي همخواني ندارد به خصوص كه بسياري از كارگران شاغل در ابنيه فني راه آهن، مستاجر هستند و البته حذف مواد غذايي مغذي و مفيد همچون گوشت و پروتئين‌ها، از سبد غذايي اين كارگران هم حذف شده است.
كارگزاران مخابرات روستايي آذربايجان غربي در روزهاي اخير تجمع كرده‌اند و خواستار دريافت مطالبات مزدي خود شده‌اند، چون تا دو روز قبل حقوق تيرماه خود را دريافت نكرده بودند و به همين سبب دچار مشكلات معيشتي شده‌اند.
كارگران واحد توليد اتيلن گلايكول پتروشيمي جم در اعتراض به تبعيض مزدي اعلام كرده‌اند كه حقوق‌شان از باقي كارگران در ساير واحدهاي اين مجتمع پتروشيمي كمتر است. كارگران معترض كه هر كدام ۱۰ تا ۱۵ سال سابقه كار دارند، خواستار آن شده‌اند كه حقوق‌شان متناسب با ساير واحدهاي پتروشيمي منطقه و مطابق با عرف منطقه ترميم شود.
اخبار اين اعتراضات توسط خبرگزاري ايلنا منتشر شده است. اين اعتراضات، نماد ضعف تشكل‌هاي صنفي كارگران است. اگر تشكل‌هاي صنفي كارگران اختيار كامل براي پيگيري حقوق و مطالبات صنفي اعضاي خود را داشتند، كارگر وقت و توان خود را براي دريافت يك ماه و دو ماه معوقه مزدي و سنواتي تلف نمي‌كرد، چون مي‌دانست كه نماينده او در تشكل صنفي و كارگري، حق و طلب او را مطالبه خواهد كرد. حتي فراتر از اين، اگر دولت‌ها به تشكل‌هاي صنفي كارگري، اختيار و استقلال قانوني اعطا مي‌كردند و صدور مجوز فعاليت براي تشكل‌هاي صنفي به نمايش مردمي بودن دولت‌ها تبديل نمي‌شد و دولتمردان، به حقانيت شعاري كه در حمايت از قشر مظلوم سر مي‌دادند پايبند مي‌ماندند و كاركرد قانون حفظ مي‌شد، كارفرمايان جرات به تعويق انداختن مزد و مزاياي شغلي كارگران خود را پيدا نمي‌كردند، چون مي‌دانستند قانون قدرتمند و ناظران صاحب اختيار و غير وابسته‌اي به عنوان ضابط قضايي، مدافع حق كارگر هستند در كشوري كه شعار دولتمردانش، استناد به اين فرمايش گرانقدر است: « حق و مزد كارگر، پيش از آنكه عرقش خشك شود بايد پرداخت شود.»