يك توصيه، براي يك ناشنوا
پيمان طالبي
نمي‌دانم به چشم‌تان آمده يا نه، اما جديدا صداوسيما به كمك بازوهاي مختلف رسانه‌اي و تبليغاتي، از آنتن شبكه‌هاي مختلف خودش گرفته تا روزنامه‌ها، خبرگزاري‌ها و حتي اكانت‌هاي توييتر، به هر شكل ممكن دارد راجع به شبكه نمايش خانگي «حرف» مي‌زند. يعني اوضاع جوري شده كه اگر پلتفرم‌ها مي‌خواستند پول‌پاشي كنند كه همه جا حرفشان باشد هم احتمالا از حيث كمي نمي‌توانستند اينقدر داده توليد كنند!
اين «حرف» كه مي‌گويم، مشخص است كه حرف مثبت نيست و البته لزوما راجع به يك پلتفرم مشخص هم نيست و گاهي حتي درمورد يك شخصيت هم مي‌تواند مصداق پيدا كند. يعني مثلا يك نفر كه روزگاري در تلويزيون برنامه مي‌ساخته و حالا صداوسيما طردش كرده و علاقه‌اي به همكاري با او ندارد، چون رفته در شبكه نمايش خانگي برنامه تازه‌اي را توليد كرده، تبديل مي‌شود به سيبل همين جماعت در فضاهاي مختلف.
اين يادداشت، تلاش مي‌كند از تكرار مكررات پرهيز كند، بنابراين مستقيم مي‌روم سر اصل مطلب: آقايان، به جاي اين همه لشكركشي كردن عليه اين برنامه و آن برنامه و اين شخص و آن شخص، خودتان شروع كنيد به برنامه خوب ساختن. تلاش كنيد اعتماد از دست رفته، نابودشده و تمام شده مردم به تلويزيون را برگردانيد. بپذيريد كه مردم ديگر حتي براي فوتبال تماشا كردن هم آپارات اسپورت و فوتبال 360 را- به خاطر صداي محبوب‌شان: عادل فردوسي‌پور- به شما ترجيح مي‌دهند. اين را بپذيريد، چون فقط در اين صورت است كه فكري براي اين معضل مي‌كنيد، به جاي اينكه برويد در اين روزنامه و آن روزنامه بنويسيد كه: «مجموعه تلويزيوني پايتخت هفت بار ديگر نشان داد كه تلويزيون قبله دوم هر منزلي است!» آخر اين چه جمله‌اي است؟ قبلا در همين صفحه ازتان پرسيده بودم، الان دوباره تكرار مي‌كنم: خودتان خنده‌تان نمي‌گيرد؟
شايد يك روزگاري عده‌اي با فعاليت در تلويزيون به شهرت رسيده باشند. به جاي نازيدن به اينكه اين جمع شهرتش را از شما دارد، از خودتان بپرسيد با قطع ارتباط شما با آن جمع، چه بر سر آن شهرت آمد؟ آيا غير از اين است كه بيشتر شده؟ از خودتان بپرسيد با آن جماعت مشهور چه كرديد؟ با عادل و نود چه كرديد؟ با سروش صحت و كتاب‌باز چه كرديد؟ با احسان عليخاني و ماه عسل چه كرديد؟ تا زماني كه نپذيريد برخوردتان اشتباه بوده چيزي درست نمي‌شود. هرچقدر هم كه خودتان در رسانه‌ها رجز بخوانيد، مردم ما معناي پخش بعضي برنامه‌ها و زدن بعضي حرف‌ها در شب مذاكرات مهم و حساس كشور را مي‌فهمند. مردم مي‌فهمند معناي پخش برنامه طنز در شب حادثه تراژيك بندرعباس را! حادثه‌اي كه عزاي عمومي اين مردم بوده و هست و شما به آن بي‌توجهي كرده‌ايد. چون انگار نمي‌خواهيد صداي آنها را بشنويد. صدايي كه مي‌گويد حاضر است در پلتفرم‌ها پول پرداخت كند و برنامه تماشا كند اما پاي برنامه‌هاي شما ننشيند!