روزبه دلاور
تيم ملي بسكتبال زنان ايران در اواخر فروردين در يك دستاورد بزرگ جواز حضور در مسابقات انتخابي غرب آسيا را به دست آورد. اين رقابت‌ها كه انتخابي ديويژن B كاپ آسيا محسوب مي‌شد، شاهد درخشش دختران بسكتباليست ايران بود. در آخرين بازي تيم ملي زنان ايران، در يك بازي حساس موفق شد با نتيجه ۸۸ - ۷۰ ميزبانش اردن را شكست داده و ضمن كسب جواز حضور در سطح دو كاپ آسيا براي اولين بار جايگاه نخست مسابقات قهرماني غرب آسيا را به دست آورد. پيروزي قاطع مقابل اردن، تكميل‌كننده عملكرد موفق تيم بود. شاگردان الني كاپوچياني در بازي نخست خود با نتيجه ۶۵ - ۵۵ سوريه را مغلوب كرده بودند. اين موفقيت نشان‌دهنده پيشرفت بسكتبال زنان ايران و نويدبخش آينده‌اي روشن‌تر براي اين رشته ورزشي است. گفتني است تيم ملي سال قبل در اين مسابقات به مقام دوم رسيده بود. براي بررسي بيشتر از اين دستاورد مهم با الني كاپوچياني، سرمربي يوناني و موفق تيم ملي گپ و گفتي ترتيب داديم كه چكيده‌اي از آن را در زير مي‌خوانيد.
از پيروزي در دو مسابقه آسيايي مقابل سوريه و اردن بگوييد؟
خب اين دو برد به ظاهر ساده بود اما در عمل بازي‌هاي سختي را پشت سر گذاشتيم و تلاش و انرژي زيادي روي اين دو بازي گذاشتيم. ما با تمرينات سختي كه پشت سر گذاشتيم آماده براي اين بازي‌ها بوديم. ما به كيفيت بازيكنان خودمان اطمينان داشتيم و توانستیم كنترل دو بازي را در دست بگيريم و به دو برد برسيم. در بازي اول مقابل سوريه به شدت روي حريف پرس سنگيني اعمال كرديم و توانستيم به راحتي از بازيكنان حريف عبور كنيم اما بايد اين نكته را در نظر داشت كه اين تيم هم خوب است و در بازي با اردن حريف خود را با دردسرهاي زيادي مواجه كردند. بازي دوم ما با اردن بود تيمي كه به لحاظ نحوه بازي مورد پسند ما بازي مي‌كرد. ما در آن بازي به يك عده جوان بازي داديم چون در تلاش هستيم نسل جديدي را به تيم ملي بزرگسالان اضافه كنيم. دختران ما، چه آنها كه چند دقيقه و چه آنهايي كه 30 يا 40 دقيقه توانستند بازي كنند، واقعا عالي بودند. آنها به تمام فرامين كادر فني گوش مي‌دادند و همان‌ها را در زمين اجرا مي‌كردند. شايد نتايج ساده به نظر مي‌رسيد اما ما سخت كار كرده بوديم. مثلا در بازي با اردن يك بازيكن داشتند كه تمام هدف‌مان اين بود كه اگر او را كنترل كنيم، مي‌توانيم بازي را ببريم كه همين هم شد. براي همين به بازيكنانم افتخار مي‌كنم.
با اين دو برد به سطح بعدي در غرب آسيا صعود كرديم؛ اين صعود تا چقدر براي بسكتبال ما حائز اهميت است؟
اينكه ما جزو پنج تيم برتر آسيا هستيم، نه! اين طور نيست! اما ما فعلا جزو پنج تيم برتر غرب آسيا هستيم. نكته اين است كه تا 5 سال پيش بسكتبال زنان ايران اصلا در نقشه آسيا نبود اما الان و به‌خصوص در دو سال اخير همه به ما احترام مي‌گذارند. چون توانستيم با حمايت‌ها و اقداماتي كه فدراسيون انجام داده اتفاقات خوبي را رقم بزنيم. الان يك‌جورهايي همه تيم‌ها از تيم ايران حساب مي‌برند اما قبلا ما بوديم كه از آنها حساب مي‌برديم! البته كه بايد واقع‌گرا باشيم كه تيم‌هايي مثل ژاپن، چين، استراليا، نيوزیلند، فيليپين، كره‌جنوبي و چين تايپه و لبنان خيلي بالاتر از ما هستند و بايد خيلي كلاس خودمان را بالا ببريم تا بتوانيم رقابت شانه به شانه با اين تيم‌ها داشته باشيم.
توصيف شما از توانايي و استعداد دختران ايراني در بسكتبال چيست؟
خب من حدود دو سال و نيم است كه سرمربي بزرگسالان ايران هستم كه البته نظارت روي تيمهاي پايه هم دارم. تيم بزرگسالان كه پيشرفت زيادي داشته. من اين شانس را داشتم كه در تمرينات تيمهاي 16 و 18 ساله‌ها باشم كه در آنجا استعدادهاي زيادي ديدم. آنها در بعضي از بازي‌هاي بين‌المللي بسيار خوب بازي كردند تا جايي كه چندتا از بازيكنان زير 18 ساله‌ها را به تيم‌ملي بزرگسالان دعوت كردم. البته اين بچه‌ها راه نسبتا طولاني در پيش دارند، هنوز چيزهاي زيادي از اصول اوليه بسكتبال نياز دارند تا ياد بگيرند که روزي بتوانند به تيم ملي كمك كنند.
به لحاظ امكانات و رسيدگي شرايط براي اين بچه‌ها آماده است؟
خب نياز زيادي به سخت‌افزار دارند. در ايران استعدادهاي زيادي وجود دارد كه بايد آنها را در مسابقات مختلف ديد و شناسايي كرد. خب نقطه ضعف‌هايي هم وجود دارد، به عنوان مثال بیشتر دختران ايراني در ليگ از سمت چپ نمي‌توانند حمله كنند و امتياز بگيرند. در رده‌هاي پايه هم اين مشكل وجود دارد. اگر اين بازيكنان حتي به لحاظ علمي و تئوري اطلاعات زيادي داشته باشند اما خوب تمرين نكنند يا مسابقات خوبي نداشته باشند، نمي‌توانند پيشرفت كنند. نكته ديگر فيزيك بازيكنان‌مان است كه نياز به زمان هست تا هر بازيكن را براي يك پست آموزش بدهيم تا آنها را در حد تيم ملي برسانيم، به‌خصوص در پست‌هاي حساس. البته مخالف بازيكنان قد كوتاه اما بااستعداد نيستم و آنها هم مي‌توانند به ما كمك كنند.
براي پروژه جوانگرايي چه برنامه‌هايي لازم است؟
خب بسيار مهم است كه مربيان رده پايه را آموزش بدهيم. آنها نياز دارند تا دوره‌هاي آموزشي مهمي را پشت سر بگذارند. بايد اين مربيان به شكل مدرني آموزش ببينند تا استعدادهاي ايراني به خوبي و كامل آموزش بدهند.
با جوانگرايي كه در پيش گرفتيد نگران كسب نتايج ضعيف احتمالي نيستيد؟
نه! من عاشقانه در حال كار كردن با اين تيم هستم و تمام تلاش و نيروي خودم را براي اين كار مي‌گذارم. تا وقتي من و كادر و بازيكنانم عاشقانه و باجديت كارمان را انجام مي‌دهيم، نبايد نگران نتايج باشيم.
از طرف فدراسيون حمايت مي‌شويد؟
در اين مدتي كه اينجا هستم فدراسيون روز به روز بيشتر به ما اهميت داده و امكانات بيشتري را در اختيار ما قرار داده است. مثلا فرستادن تيم‌ها به مسابقات خارج از ايران كه حضور در آن تجربيات زيادي را براي ما به ارمغان مي‌آورد. البته شرايط هنوز در حد آقايان ايده‌آل نيست اما در كل من راضي هستم.
ليگ ما چقدر توانسته به تيم ملي كمك‌كند؟
يكي از بحث‌هاي من با رييس فدراسيون درباره ليگ زنان است كه متاسفانه در سطح بسيار پاييني قرار دارد. به نظر من هر تيم بايد دو تا بازيكن خارجي باكيفيت بگيرد تا بازيكنان ايراني در كنار آنها بتوانند پيشرفت كنند. بازيكناني كه مي‌توانند براي بازيكنان ايراني الگو باشند و مي‌توانند از آنها خيلي چيزها ياد بگيرند. البته براي اين كار نياز به اسپانسر داريم. حالا چطور مي‌توانيم از اين دختران انتظار پيشرفت داشته باشيم وقتي همه در يك سطح كنار هم تمرين مي‌كنند؟ تا وقتي مقابل يا كنار از خودشان بهتر بازي نكنند خيلي سخت است كه از آنها انتظار پيشرفت داشته باشيم. نكته ديگر درباره ليگ، استقبال ضعيف تماشاگران است. در مجموع، ليگ قوي بازيكنان قوي مي‌سازد و بازيكنان قوي، تيمهاي قوي و تيمهاي قوي هم باعث پيشرفت تيم‌ملي و بسكتبال ما مي‌شوند.
صحبت پاياني؟
تشكر از شما بابت سوالات خوبي كه كرديد و براي من افتخاري بود حضور در مصاحبه. اميدوارم مثل دو سال و نيم گذشته بتوانيم راه درست را ادامه بدهیم.