جلد آخر تصحيح شاهنامه نسخه فلورانس منتشر شد

شاهنامه دست‌نويس موزه فلورانس در نمايشگاه كتاب عرضه شد. موسسه انتشارات دانشگاه تهران، آخرين مجلد از شاهنامه دست‌نويس موزه فلورانس را با تصحيح عزيزالله جويني، استاد درگذشته دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران منتشر كرد. نخستين جلد شاهنامه فلورانس با گزارش ابيات در سال ۱۳۷۳ منتشر شده بود و به‌تدريج تا سال ۱۳۹۱ هفت جلد اين اثر با شرح و نظارت عزيزالله جويني در انتشارات دانشگاه تهران چاپ و منتشر شد. پس از درگذشت جويني در سال ۱۳۹۱، كيومرث جويني، فرزند او دست‌نوشته‌هايي از پدر را كه شامل تصحيح و شرح ابيات بخش پاياني دست‌نويس مذكور بود، به انتشارات دانشگاه تحويل داد و مشخص شد كه جويني قسمت پاياني كار را نيز تقريبا به اتمام رسانده بوده است. بر اساس همين دست‌نوشته‌ها، مجلد آخر اين كتاب، با همكاري علي عشايري و نظارت دقيق مصطفي موسوي، استاد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تهران، به تازگي از سوي انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است. در بخشي از مقدمه جلد آخر شاهنامه فلورانس چنين آمده است: «درباره انتشار بخش پاياني از روي دست‌نوشته‌هاي عزيزاله جويني، بايد گفت روش كار كلي استاد در تصحيح و شرح ابيات دست‌نويس فلورانس، چنان بوده كه ابتدا تمامي ابيات اين دست‌نويس را روي كاغذ مي‌آوردند و پس از آن، بخش‌بخش به گزارش و مقابله آنها با چاپ‌هاي موجود شاهنامه و ديگر دستنويس‌ها مي‌پرداختند و در نهايت، نثر هر بخش را به ابتداي آن بخش مي‌افزودند؛ متأسفانه پس از شرح بخش پاياني، فرصت نيافتند تا برگرداندن ابيات اين بخش به نثر را تكميل كنند و تنها حدود يك‌سوم ابيات بخش پاياني به نثر برگردانده شده است.  اين نثر ناتمام مانند مجلدات ديگر، در اين مجلد نيز پيش از متن اصلي آمده است. بايد گفت هنگام نمونه‌خواني، در دست‌نوشته‌هاي استاد دخل و تصرف چشمگير صورت نگرفته و رسم‌الخط ايشان نيز حفظ شده و تنها در اندك موارد ضروري، در حد اصلاح حروف ربط و برخي اشكالات جزیي، متن ايشان اصلاح شده است. دست‌نويس شاهنامه فردوسي در كتابخانه موزه فلورانس، قديمي‌ترين دست‌نويس شاهنامه است كه در سال ۱۹۷۸ ميلادي شناسايي شد و شامل تنها نيمي از متن اثر است.