پذيرش و سپردن

بيماري‌هاي سخت، درمان سخت و طولاني دارند و اولين قدم در اين مسير، پذيرش است. گاهي شوك ناشي از مواجه شدن با بيماري، ما را به سمت فرافكني مي‌برد و در ابتدا نمي‌خواهيم بپذيريم كه درگير يك مشكل بزرگ هستيم، البته كه مواجه شدن با يك بيماري صعب‌العلاج بسيار شوكه‌كننده است، اما بايد توجه داشته باشيم پس از مواجهه با اين شرايط، واقع‌بينانه رفتار كنيم. اين رفتار به اين معنا نيست كه ناراحت نباشيم يا احساساتمان را پنهان كنيم. به ‌قول نازنين متين‌نيا «گريه بكن، داد بزن، به خدا گلايه بكن، اما با اراده درمان رو هم پي بگير».  وقتي مي‌پذيريم كه با بيماري بزرگي روبه‌رو هستيم، پذيرش درمان سخت هم آسان‌تر مي‌شود. پس بايد از انكار عبور كنيم، براي سلامتي از دست‌ رفته سوگواري كنيم و براي كسب مجدد سلامتي، تلاشي سخت را آغاز كنيم و بدانيم كه مسيري طولاني در پيش داريم و نيازمند كمك هستيم. حمايت چه مادي و چه معنوي، در موفق طي كردن پروسه درمان، بسيار موثر است و بهتر اين است كه هيچ كمكي را رد نكنيم. همراهي نزديكان از شروع درمان چه مراحل تشخيص و چه امور درماني مانند شيمي‌درماني و آزمايش‌ها و… براي بيمار بسيار روحيه‌بخش است پس سعي نكنيم خود را بيش از حد قوي نشان دهيم و بپذيريم كه بيمار نيازمند همراهي و همدلي است و بعد از اين پذيرش، درمان را شروع كنيم. اولين قدم براي شروع درمان موفق، اعتماد كامل به پزشك معالج است. من هم به پزشكم اعتماد كامل دارم، اما دكتر خانيكي كه همين پروسه درماني را گذرانده‌اند، توصيه‌اي بيش از اعتماد دارد و مي‌گويد كه پيرامون بيماري حتي در فضاي مجازي جست‌وجو نمي‌كند و وقتي من گفتم خيلي سخت است، گفت: «به جاي سرچي كه جواب درستي به تو نمي‌دهد، يك فال حافظ بگير، يك صفحه كتاب بخوان يا كار‌هايي از اين دست انجام بده؛ به خدا توكل كن و درمان را به پزشك بسپار.»  اين روزها كه درمان را شروع كرده‌ام بيشتر معناي اين عبارات را مي‌فهمم، چون شايد جزو افرادي باشم كه بيشترين وب‌گردي را براي پيدا كردن اطلاعات بيشتر پيرامون بيماري‌ام داشتم و كمترين پاسخ صحيح را دريافت كردم. اين به آن معنا نيست كه فضاي مجازي و هوش مصنوعي تماما غلط است، اما ما با مجموعه ديتاي خامي در آزمايش‌ها، سونوگرافي، ام‌آرآي، پاتولوژي و ... روبه‌رو هستيم كه نمي‌توانيم با اطلاعاتي كه فضاي مجازي در اختيار ما مي‌گذارد، برآورد صحيحي از آنها داشته باشيم و بهتر آن است كه سوالاتمان را از پزشكمان بپرسيم.  خلاصه اينكه به عقيده من، در روند درمان، پذيرش و سپردن، گام‌هاي نخستي هستند كه نقشه‌راهي صحيح با بيشترين نتايج مثبت را براي ما به ارمغان مي‌آورند و نبايد از آنها غافل شويم.