ضرورت يكسانسازي نظام آموزشي
4- تفكيك جغرافيايي: مناطق محروم و دورافتاده اغلب با كمبود امكانات آموزشي و نيروي انساني متخصص مواجه هستند. اين امر باعث ميشود دانشآموزان اين مناطق، فرصتهاي آموزشي كمتري نسبت به دانشآموزان مناطق برخوردار داشته باشند.
شايد دوگانه آموزش نظري در مقابل آموزش فني و حرفهاي در نظام آموزش ايران كمرنگ باشد چرا كه در ساليان اخير در قالب طرح توسعه متوازن مراكز آموزش فني و حرفهاي و هنرستانهاي فني گسترش يافته است اما به دليل مجهز نبودن و ساختار نادرست در توزيع رشتهها كماكان ناكارآمد و خروجيهاي مطمئن و كارداني را به همراه نداشته است.
تفكيك اجتماعي و دوگانههاي نظام آموزشي منجر به تشديد نابرابريهاي اجتماعي و اقتصادي ميشود. دانشآموزاني كه از آموزش باكيفيت برخوردار هستند، فرصتهاي بهتري براي ورود به دانشگاههاي برتر و كسب مشاغل پردرآمد خواهند داشت هرچند در سه دهه اخير فقدان برنامهريزي در جذب دانشآموختگان و نخبگان باعث فرار مغزها شده و از طرفي دانشآموزاني كه از آموزش باكيفيت محروم هستند، ممكن است در چرخه فقر و محروميت گرفتار شوند.
تفكيك اجتماعي در نظام آموزشي ميتواند منجر به كاهش انسجام اجتماعي و افزايش شكافهاي اجتماعي شود. زماني كه دانشآموزان از طبقات مختلف اجتماعي، قوميتهاي مختلف و مذاهب مختلف در كنار يكديگر تحصيل نكنند، فرصت كمتري براي تعامل، درك و همدلي با يكديگر خواهند داشت.
دكتراي تخصصي علوم سياسي و پژوهشگر و تحليلگر مسائل ايران