بررسي تاثير جنگ بر آماده‌سازي باشگاه‌ها
اقبالي: مثل آمادگي جسماني، آمادگي ذهني هم مهم است!
ما كشور مستقلي هستيم و اجازه تسلط به كسي نمي‌دهيم
روزبه دلاور
كشورمان در شرايط جنگي است و متاسفانه حملات نظامي اسراييلي‌ها، امنيت مردم ما را به خطر انداخته است كه با ادامه اين روند، در برگزاري مسابقات ليگ فوتبال هم با اما و اگر مواجه خواهيم بود. مسابقات ليگ برتر قرار بود به دليل در پيش بودن مسابقات جام جهاني در سال آينده و همچنين حضور چند تيم در مسابقات باشگاه‌هاي آسيا براي رهايي از فشردگي بيش از اندازه و برخلاف فصول قبل از هفته اول مرداد برگزار شود. با اين حال تير ماه رسيده، اما اكثر تيم‌هاي ما هنوز تكليف زمان تمرينات گروهي و حتي حضور بازيكنان و مربيان خارجي خود را روشن نكرده‌اند! در چنين شرايطي و اگر تيم‌ها بدون بدنسازي و تمرينات گروهي در پيش‌فصل به استقبال مسابقات بروند به‌طور حتم، با معضلاتي همچون عدم آمادگي جسماني بازيكنان و بعد از آن مصدوميت‌هايي كه دست باشگاه و حتي تيم ملي را در پوست گردو خواهد گذاشت، روبه‌رو خواهند بود! براي بررسي ابعاد گسترده‌تر اين مساله مهم، با مسعود اقبالي يكي از كارشناسان قديمي فوتبال كشورمان گفت‌وگويي ترتيب داديم كه حاصل آن را در ادامه مي‌خوانيد.
يك باشگاه حرفه‌اي براي آمادگي در پيش‌فصل به چه مدت زماني نياز دارد؟
امسال فكر مي‌كنم ليگ ما دچار مشكل خواهد شد، چون هر تيمي حداقل ۶ هفته نياز به زمان دارد تا خودش را براي يك فصل فوتبالي آماده كند. خب قرار بود مرداد ماه مسابقات شروع شود و اگر قرار بر شروع مسابقات باشد، فكر مي‌كنم اكثر تيم‌ها دچار بحران آمادگي فيزيكي خواهند بود كه تاثيرات خودش را خواهد داشت. اگر ليگ هم تمام شود، بازيكنان آن آمادگي لازم براي جام جهاني را ندارند. بايد جنبه‌هاي روانشناسي را هم كنار مسائل آمادگي جسمي قرار داد كه تمام بازيكنان تيم‌هاي ما دچار مشكل هستند كه هيچ كسي نمي‌داند چه سرانجامي خواهد داشت. الان وضعيت زياد خوب نيست!
اگر ليگ به تعويق بيفتد، چطور؟
فشردگي مسابقات را در نظر بگيريد و همين كه ديگر مسابقات مفهوم قهرماني ندارد و سعي مي‌كنند مسابقاتي برگزار كنند تا بچه‌ها در شرايط بازي بتوانند به آمادگي لازم برسند. شش هفته تمرين قبل از فصل كه امكان‌پذير نيست و ممكن است با تاخير دو، سه هفته‌اي وارد مسابقات شوند و در شرايط مسابقات، تيم‌ها بتوانند به آمادگي لازم برسند.بعيد مي‌دانم مسابقات تمام شود! چراكه فشردگي مسابقات هم باعث آسيب‌ديدگي بچه‌ها مي‌شود. الان ممكن است كه بچه‌ها در شرايط بدنسازي باشند، اما به تنهايي و در سالن‌هاي بدنسازي تمرين انفرادي مي‌كنند، اما جمع شدن اينها و رسيدن به آمادگي تيمي دچار مشكل خواهند شد.
سوالي داريم كه البته تكراري است، اما جواب شما را دوست داريم بدانيم. چطور در بعضي از كشورها مثل انگليس هر سه روز يك بازي مي‌كنند و با اين مشكلات مواجه نمي‌شوند؟
آنها كه مشكلات ما را ندارند و معمولا وقتي مسابقاتشان تمام مي‌شود و پايان هر فصلشان يك تا دو هفته است كه در همين زمان هم بازي‌هاي دوستانه برگزار مي‌كنند و ميزان آمادگي بدنيشان تقريبا هفتاد درصد است، به اصطلاح بدنشان هيچ وقت نمي‌خوابد! براي همين هم فرصت دارند تا در شرايط آرماني باشند. اما اين مشكل ماست و بعيد است بتوانيم مسابقات را تمام كنيم، چون نرمال هر هفته، بازي برگزار كنند كه با در نظر گرفتن تاخير، دو يا سه هفته‌اي، بازي‌ها به اتمام نمي‌رسد.بازي‌ها هم فشرده برگزار كنند همان‌طور كه گفتم احتمال آسيب‌ديدگي بالا مي‌رود. الان بچه‌ها از نظر ذهني در شرايط خوبي نيستند و براي همين مسابقات، كيفيت لازم را نخواهد داشت.
اما ما سابقه هشت سال جنگ با كشور عراق را داريم. ليگ در آن دوران چطور برگزار مي‌شد؟
در جنگ ايران و عراق هم مسابقات باشگاهي يا در سطح استاني بود و بازي‌ها شرايط نرمالي نداشت، اما الان و با اين وضعيت كه اگر ادامه‌دار باشد اصلا مسابقات برگزار نمي‌شود؛ هر چند ما اميدواريم كه شرايط هر چه سريع‌تر نرمال شود. در قياس با كشورهاي ديگر كه جنگ نيست و بازي‌ها را به موقع تمام مي‌كنند، اما براي ما، شروعش با تاخير خواهد بود و در همان صورت هم آمادگي لازم را ندارند. الان، فقط شرايط فيزيكي مهم نيست، بلكه بچه‌ها به لحاظ ذهني و هيجاني هم آماده نيستند. در ضمن چون مردم در شرايط نرمالي نيستند، استقبالي نمي‌شود. يعني يك فوتبال غيرحرفه‌اي و آماتور را خواهيم ديد، چون صرفا مي‌خواهند بازي‌ها برگزار شود.
با اين وضعيت، بهتر نيست كلا ليگ را تعطيل كنند؟
خب بچه‌هاي تيم ملي ما هم در اين مملكت زندگي مي‌كنند و جمع كردن و تمرين دادن ملي‌پوشان هم مشكل است. آمادگي فيزيكي كه بله، اگر بتوانند هر ده روز دور هم جمع كنند، بله.اما بعيد مي‌دانم اين تجمع صورت بگيرد، چون بچه‌ها از شرايط رواني خوبي برخوردار نيستند. مشكلاتمان زياد شده و اگر با اين وضعيت از جام جهاني حذف نشويم، شانس آورديم! من در يكي از رسانه‌ها خواندم برخي خارجي‌ها در حال تلاش هستند كه با ادامه اين وضعيت، امارات را جايگزين ما كنند.
تكليف تيم‌هايي كه مربيان و بازيكنان‌خارجي دارند چه مي‌شود؟
احتمالا برنمي‌گردند تا شرايط نرمال شود. ما كلاس‌هاي پروفشنال داريم كه مربي اسپانيايي داشتيم و حالا نمي‌دانم او هنوز در ايران هست يا رفته يا اصلا كلاس‌ها برگزار مي‌شود يا نه! بازيكن و مربي خارجي كه الان ايران هستند به هر شكلي سعي مي‌كنند از كشور خارج شوند.اگر بمانند كه هميشه در هراس هستند، خودم فكر نمي‌كنم بچه‌ها آمادگي ذهني لازم را داشته باشند تا جمع شوند و تمرين كنند.
تكليف تيم‌هاي ما در مسابقات باشگاهي آسيا چه مي‌شود؟
خب با اين شرايط كه رفتنشان به مسابقات امكان‌پذير نیست و نه تيمي مي‌تواند به ايران بيايد. بايد صبر كنيم ان‌شاءالله تا دو هفته آينده اين مشكلات برطرف شود. شرايط نرمال شود همه چيز به وضع عادي خودش برمي‌گردد، اما با اين وضعيت، نمي‌توانيم پيش‌بيني كنيم.
صحبت پاياني؟
آرزو مي‌كنيم كه اين وضعيت تمام شود. كشور ما بسيار ثر‌وتمند است و اميدوارم مردم ما بتوانند در شرايط ايده‌آل زندگي خود را ادامه دهند و كشورهاي ديگر هم به اين باور برسند كه ايران مستقل است و مي‌تواند روي پاي خودش بايستد و اجازه دهند به زندگي خودمان برسيم. اجازه نخواهيم داد كه بخواهند بر ما تسلط پيدا كنند.