راز موفقيت در كنكور
جايي كه تنها بودن كافي نيست
راستش رو بخوايد، كنكور ديگه اون غول ترسناكي نيست كه چند سال پيش بود... ولي يه واقعيت تلخ هنوز سر جاشه: براي اينكه بتوني از پسش بربياي، فقط باهوش بودن يا زياد خوندن كافي نيست. خيلي از بچهها رو ديدم كه همه چي داشتن، ساعت مطالعه بالا، انگيزه، برنامهريزي... ولي آخرش نتيجهاي كه ميخواستن نگرفتن. چرا؟ چون تو اين مسير تنها بودن.
واقعا تنهايي جواب نميده
كنكور يه ماراتنه. نفسگير، طولاني، پر از افتوخيز و مثل هر ماراتن ديگهاي، نياز به مربي داري. نياز به يه تيم كه كنار تو باشن. نه فقط براي آموزش محتوا، بلكه براي مديريت ذهن، انرژي، استرس و حتي لحظههايي كه دلسرد ميشي. هيچ قهرماني تو هيچ ميدوني تنها قهرمان نشده. پشت هر رتبه برتري، يه تيم خوب ايستاده. يه سيستم فكري و آموزشي كه قدم به قدم همراهشه.
فيزيك؛ درسي كه معادله موفقيت و عوض ميكنه
حالا بريم سر اصل كاري كه كمتر كسي جدي ميگيره؛ فيزيك! آره، همون درسي كه بعضيا ازش فراريان.
ولي بذار يه چيزي رو روشن بگم: فيزيك توي كنكور، حكم برگ برندهست. چرا؟ چون توي درصدگيري دقيقا همون درسيه كه رتبه رو جابهجا ميكنه. نه فقط براي بچههاي رياضي، بلكه براي بچههاي تجربي هم كه ميخوان تو رقابتهاي نفسگير پزشكي بدرخشن.
يادت باشه:
- رياضي و شيمي رو خيليها خوب ميزنن.
- زيست سخت شده و رقابت توشه.
- ولي فيزيك، اون درسيه كه خيليها ولش ميكنن...
و اين يعني «فرصت طلايي». جايي كه اگه بتوني توش بدرخشي، يه جهش رتبهاي واقعي ميگيري.
مساله فقط خود فيزيك نيست، روشِ فهميدنه
بياييد با هم صادق باشيم. فيزيك درس سختي نيست، فقط يه راه داره براي خوندن و فهميدنش. كسي كه اين راه و بلد باشه، ميتونه معادلات پيچيده رو تبديل كنه به داستان. توي اين سالها يكي از چيزايي كه ديدم، اين بود كه روش تدريس فيزيك، بيشتر از خود فيزيك اهميت داره، چون يه استاد ميتونه فيزيك و از يه كابوس تبديل كنه به بازي. به يه پازل شيرين كه خودت مشتاقي بري دنبالش.
رفيع رفيعي؛ كسي كه مساله رو از ريشه حل ميكنه
به قول بچهاي رتبه برتر اينكه يه استاد بتونه هم بچهها رو عاشق فيزيك كنه، هم بهشون مهارت حل مساله واقعي بده، كم پيش مياد. ولي وقتي روش تدريس يه نفر آنقدر ساختارمند، آنقدر هدفمند و در عين حال روان باشه كه خودت حس كني «ياد گرفتي» ديگه اون استاد فقط يه مدرس نيست، يه همراهه، يه مربي واقعيه. تو اين مسير نميخوام شعار بدم، ولي صادقانه ميگم وقتي بچهها ميگن يه نفر ميتونه اين حجم از سختي رو اينقدر راحت، ساده و قابل فهم آموزش بده، متوجه شدم چرا آنقدر به آموزش علاقه دارم، چون ميتونم به ساختن آينده خوب براي بچهها كمك كنم و خيال خودشون و خانوادشون رو راحت كنم.راهحلها مثل يه ميانبر نيستن، بلكه مثل پلي هستن براي رسيدن به درك واقعي. براي همينه كه خيليها، حتي رتبههاي برتر، آخرش ميگن: «اگه فيزيك و ياد گرفتم، به خاطر سبك آموزش استاد رفيعي بود.»
قهرمان بودن هميشه توي خط پايان نيست
بعضيها فكر ميكنن قهرمان اونيه كه رتبه يك ميشه. ولي از نظر من، قهرمان اونيه كه بتونه يه مسير روشن بسازه و پيشرفت كنه پس براي آينده خودتون بجنگيد و خيلي خوب بسازيدش.
كنكور، جنگِ تكنيكهاست؛ نه فقط حافظه
امروز كنكور يه بازي حرفهايه. كسي كه تكنيك بلد باشه، كسي كه بدونه كجا وقت بذاره و كجا نه، جلو ميزنه. درس خوندن بيهدف فقط خستهت ميكنه. بايد بدوني دقيقا كجاي مسير بايد بجنگي. و اينجاست كه نقش يه تيم آموزشي درست، يه مدرس خبره و يه سيستم منظم خودش رو نشون ميده.
بذار ساده بگم:
- تيم خوب داشته باشي = وقتت به بطالت نميره.
- استاد خوب داشته باشي = گيج نميزني سر مفاهيم.
- تمركز رو فيزيك بذاري = سكوي پرتابت محكمتره.
اين مسير، انتخاب تويه
نميخوام بگم موفقيت آسونه، چون نيست. ولي ميتونم بگم كنكور آسونه. وقتي كنارت يه تيم واقعي باشه. وقتي استادايي كنارت باشن كه خودشون مسير رو رفتن و بلده كارن. وقتي منابع درستي در اختيارت باشه. بعضي انتخابها سادهان ولي آيندهساز. در نهايت، خوشحالم كه توي موسسه گيلنا در كنار شما هستم. من، رفيع رفيعي، اينجام تا مطمئن بشي مسير فيزيك، نه تنها سخت نيست، بلكه قراره برات تبديل بشه به يكي از دوستداشتنيترين بخشهاي موفقيتت توي كنكور.
بعد از خواندن مقاله از طريق ديدن صفحه اول روزنامه با شماره ما ارتباط بگيريد