تعبير وارونه يك رويا
محمدمهدي فرقاني
اين‌روزها از چهره‌هاي مختلف سياسي تا چهره‌هاي هنري، همه مي‌خواهند رسانه خود باشند و با استفاده از شبكه‌هاي مجازي، خود فرصت اطلاع‌رساني درباره برنامه‌ها، اهداف و... خود را در اختيار بگيرند؛ اتفاقي كه بسيار شايع شده و مي‌بينيم كه حتي مديران سياسي هم نسبت به اين شبكه‌ها استقبال نشان داده‌اند يا در خبرها مي‌خوانيم؛ بازيگري اعلام كرده كه مي‌خواهد خبرنگار خودش باشد و خودش خبرهايش را به اطلاع مخاطبان برساند. اين‌روزها صفحات اجتماعي افراد مشهور صفحاتي هستند كه با يك «كليك» و «اشاره» باز مي‌شوند و اطلاعات و عكس‌هاي افراد مشهور جامعه را به مخاطبان و علاقه‌مندان انتقال مي‌دهند. اگرچه در دنياي امروز و با پيشرفت تكنولوژي‌هاي روز دنيا، شبكه‌هاي اجتماعي يك رقيب قدرتمند براي روزنامه‌ها و خبرگزاري‌ها به حساب مي‌آيند، اما قطعا نبايد انتظار داشت شبكه‌هاي اجتماعي جايگزين رسانه‌ها و مطبوعات رسمي شوند و به همه نيازهاي مخاطبان پاسخ دهند. اين افراد معتقدند كه شبكه‌هاي اجتماعي با تكيه بر تكنولوژي و مدرنيته در پاسخگويي به نياز مخاطبان تحولاتي جدي پديد آورده‌اند، به‌طوري‌كه مخاطبان به سادگي و با اشاره يك انگشت از اطلاعات و اخبار روز با خبر مي‌شوند. اما اين درحالي است كه آنها فراموش مي‌كنند دانش و دانايي رسانه‌‌اي، كار بزرگ‌تر و مهم‌تري براي جامعه انجام مي‌دهد؛كاري كه به‌طور قطع شبكه‌هاي اجتماعي نمي‌توانند در آن موفق عمل كنند. جامعه در كنار سرعت و آساني انتقال خبر نيازهاي ديگري هم دارد؛ نيازهايي مثل آگاهي از اخبار صحيح، درست و كامل، منابع خبري كارآمد و آگاه و خبرنگاراني كارآمد كه نياز مخاطبان را شناسايي كنند تا مطابق با آن سوژه‌هاي مناسبي را براي جامعه تهيه و منتشر كنند. صفحه آخر را بخوانيد