قباي گلِ مِنار
چرا اين كنوانسيونهاي جهاني را اجرا نميكنيد؟ برقراري متعارف و سالم مبادلات و روابط پولي و مالي و بيمهاي بينالمللي مستلزم پذيرش اين كنوانسيونهاست. حالا همه اينها هيچ؟ جالبتر و تاسفبارتر اين است كه براي عدم تصويب اين لايحه، چون از نظر عقل و منطق نميتوانستند دفاع كنند، از دين و اسلام مايه ميگذاشتند و برخي امامان جمعه آن را حرام و عدم پايبندي به قرآن معرفي ميكردند، حال كه تصويب شده، بالطبع مردم خواهند گفت اين چه مجمعي است كه ميتوان حرام را حلال كند؟ خب بقيه حرامها را هم دير يا زود حلال خواهند كرد.
در واقع با اين كار خود بيشترين ضربه را به دين ميزنند. جالب است كه يكي از حقوقدانان شوراي نگهبان در نقد وضع موجود ميگويد كه «چين با عروسك لبوبو، بازار اروپا را گرفته، ولي ما نتوانستيم دين اسلام را به جوانان منتقل كنيم.» خب! اسلام رسمي مورد نظر تاكنون چنين بود كه افراد صاحب صلاحيت و حتي متدين را به دلايل سياسي ردصلاحيت ميكنند، بعد چنين رفتاري با حرام و حلال خدا ميكنند. اين چه ديني است كه بتوان آن را به جوانان منتقل كرد؟ اگر منزجر نشوند، هنر كردهايد. جواني كه ميبيند، صدها ميليارد دلار خسارت به كشور زده شده است با اين عنوان كه پذيرش CFT خلاف شرع و حرام و مبارزه با قرآن است، حالا پس از تحمل اين همه هزينه و بدبختيها به راحتي تصويب و حلال ميشود، ميگويند، مشروط پذيرفتهايم، خب اگر پذيرش مشروط موثر است، همان ۷ سال پيش هم آن را مشروط ميپذيرفتيد. اگر بيفايده است، پس اصلا چرا شرطي را گذاشتهايد كه به معناي عدم پذيرش است؟
اين رفتارها شايد از نظر مقامات دولتي جاي تشكر داشته باشد (تشكر رييس شوراي اطلاعرساني دولت از مجمع) كه به همين حد هم رضايت دارند كه چيزي كه حرام شناخته ميشد، اكنون مصلحت اقتضا كرده كه حلال معرفي ميشود. ولي از نظر مردم جاي تشكر ندارد، چون بيدليل و غيرمنطقي و بدون رعايت مصلحت جامعه، حلال و حتي واجب را قبلا حرام كرده بودند و تاكنون هزينههاي زيادي را به مردم و جامعه تحميل كردهاند و بايد پاسخگو باشند. فراموش نكنيم اين فقط يكي از دستاوردهاي مشترك شوراي نگهبان و مجمع تشخيص مصلحت است، تقريبا در همه زمينهها همين گونه تصميم ميگيرند.