ابتذال شرّ از نازيسم هيتلر تا صهيونيسم نتانياهو
آرنت آيشمن را نه يك شيطان و نه يك ديوانه، بلكه انساني مي‌بيند كه به طرز هولناكي ناتوان از انديشيدن است و براين باور است كه شر در دوران مدرن، لزوما از نفرت يا قصد شيطاني نمي‌آيد، بلكه از تعليق انديشيدن و داوري اخلاقي مي‌آيد: ابتذال شرّ.
امروز نيز، در غزه، ما شاهد همان منطق معكوسِ آيشمني هستيم. تنها قريب به شش دهه بعد از اينكه صهيونيسم، آيشمن را در دادگاه به جرم كشتن حدود 5 ميليون يهودي به محاكمه مي‌كشد خود در جايگاه نازيسم، و فرماندهانش در نقش آيشمن قرار مي‌گيرند. آيشمن براي پاكسازي، دو گزينه اخراج يا نابودي يهوديان را پيش رو داشت و در ابتدا منطقه‌اي در جنوب‌شرقي لهستان و نيز ماداگاسكار را براي اخراج يهوديان در نظر گرفت كه اجرايي نمي‌گردد و لاجرم بيشتر به نابودي و كشتن يهوديان روي مي‌آورد. به‌صورت تطبيقي گزينه‌هاي صهيونيسم نيز در دو سال گذشته همانند نازيسم، اخراج فلسطينيان يا نابودي آنان و نسل‌كشي بوده است و فرماندهان صهيونيسم همانند آيشمن، دستورات پيشواي خود نتانياهو را به منزله «دستور مطلق » به جاي «امر مطلق » و منشأ وجدان اخلاقي در نظر گرفته و مرتكب جنايات بشري شدند.
صهيونيسم كه روزگاري در جنگ جهاني دوم قرباني ابتذال شرّ بوده است از بعد از جنايات جنگي اخيرش در مورد ساكنين غزه، نشان داده است كه خود دچار ابتذال شرّي شده است كه روزگاري در دادگاه اورشليم آن را به محاكمه كشانده بود. در حدود دو سال گذشته فرماندهان كنوني صهيونيسم همان كاري را كرده‌اند كه آيشمن در جنگ جهاني دوم عليه يهوديان كرد و صهيونيسم دادگاه اورشليم را براي محاكمه وي تشكيل و وي را محكوم و به‌دار آويخت. آيا به واقع فرماندهان نظامي صهيونيسم نيز همچون آيشمن دچار كج‌فهمي از امرمطلقِ عقلاني دروني كانت شده‌اند و توانايي «انديشيدنِ مستقل » را از دست داده‌اند؟
تاريخ در مورد ابتذال شرِّ نازيسم، با اقدام به نسل‌كشي صهيونيسم در غزه، تكرار شد اما آيا روزي شاهد تكرار دادگاه آيشمن‌هاي صهيونيستي در دادگاه خان‌يونس خواهيم بود يا برخلاف نازيسم كه از بين رفت و آيشمن‌هايش به دادگاه عدالت سپرده شدند صهيونيسم با دوام و قوام خود نه تنها شاهد دادگاه خان‌يونس نخواهد بود بلكه آيشمن‌هايش به قهرمانان ملي تبديل خواهند گرديد؟
به اميد روزي كه «امر مطلق »كانتي ملاك اقدامات فرماندهان نظامي دولت‌ها گردد و نه دستورات مطلقِ «پيشوا »ها.