اين آخرين چيزي است كه دسته جمعي تماشا مي‌كنيم
پخش فوتبال در سال ۲۰۳۵ چگونه است؟
اين روزها ما فوتبال را تقريبا به يك شكل مصرف مي‌كنيم: بازي‌ها را روي بزرگ‌ترين تلويزيوني كه مي‌توانيم روي ديوار جا بدهيم تماشا مي‌كنيم، با همان گزارشگرهايي كه شبكه اصلي براي حق اشتراكي كه پرداخت كرده‌ايم در اختيارمان گذاشته است. اما بچه‌ها كاملا متفاوت رفتار مي‌كنند. بله، هنوز گاهي بازي‌هايي هستند كه از ابتدا تا انتها تماشا مي‌كنند، اما نه زياد و معمولا همانقدر كه به تلويزيون نگاه مي‌كنند، حواسشان به گوشي‌شان هم هست و وقتي ما هنوز دوست داريم بين دو نيمه نظر روي كين و بقيه كارشناسان را بشنويم، بچه‌ها هدفون در گوش دارند و به اينفلوئنسرهايي گوش مي‌دهند كه از نگاهشان «تاثيرات بد» مي‌بينيم. آيا اين يعني پايان فوتبال تلويزيوني همان‌طور كه سال‌ها مي‌شناختيم؟ آيا همه ورزش‌هاي محبوب ما حالا فقط «محصولات مبتني بر هايلايت» شده‌اند، همان‌طور كه آدام سيلور رييس NBA اوايل امسال ليگ خودش را توصيف كرد؟
«تماشا كردن همراه با صفحه نمايش دوم (مثل چك كردن گوشي) براي نسل Z كاملا طبيعي شده است»، مت استگ، مدير سابق فناوري EE و BT Sport مي‌گويد: نسلي كه بين اواخر دهه ۹۰ تا اوايل دهه ۲۰۱۰ به دنيا آمده‌اند و دوره پيش از اينترنت را يادشان نمي‌آيد. «اما من وقتي مي‌شنوم كه مي‌گويند جوان‌ترها حوصله تماشاي كامل هيچ چيز را ندارند عصباني مي‌شوم. اگر به چيزي علاقه داشته باشند، تماشايش مي‌كنند.» پيتر هاتن كه براي شبكه‌هاي مطرحي مثل BBC، يورواسپرت و اسكاي كار كرده و همچنين براي شركت‌هاي نوظهوري مثل متا و ليگ حرفه‌اي فوتبال عربستان، اين‌طور توضيح مي‌دهد: «ديگر يك روش واحد براي صحبت با مخاطب وجود ندارد بايد صداهاي تحريريه متفاوت در پلتفرم‌هاي متفاوت داشته باشيد. مساله اين است كه بپذيريد هميشه همه چيز درباره پخش زنده نيست. گاهي كليپ‌ها مهم‌ترين بخش هستند. اما در نهايت موضوع ساده است: بايد كاري كنيد مردم اهميت بدهند.»
بيشتر، بيشتر، بيشتر
بياييد از مطمئن‌ترين پيش‌بيني شروع كنيم: ما مي‌توانيم ورزش و محتواي ورزشي بيشتري را در مكان‌ها و روش‌هاي بيشتر تماشا كنيم. شركت بازاريابي ورزشي Two Circles معتقد است ميزان مصرف محتواي ورزشي جهاني بين ۲۰۱۴ تا ۲۰۳۴ سه برابر خواهد شد، از ۱.۳ تريليون ساعت به ۴ تريليون ساعت تا ۹ سال ديگر. سال گذشته، سه تريليون ساعت محتواي ويديويي ورزشي مصرف شده كه ۴۰ درصد آن در پلتفرم‌هاي ديجيتال بوده است.
گارث بلچ از Two Circles مي‌گويد: «۱۵ سال اخير با رشد انفجاري عرضه محتوا مشخص شده كه از تقاضا هم جلو زده. در سال ۲۰۲۴، معادل ۱۱۴ هزار سال محتواي جديد توليد شده، بالاتر از ۱۵ هزار سال در ۲۰۰۸. اين روند با هدايت هوش مصنوعي تا ۲۰۰ هزار سال محتوا در يك دهه آينده هم ادامه خواهد داشت.»
بخش زيادي از اين محتوا توسط خود ورزشكاران، باشگاه‌ها و ليگ‌ها توليد مي‌شود، نه رسانه‌ها و از طريق اپ‌ها و شبكه‌هاي اجتماعي خودشان منتشر مي‌شود و البته همه ما هم حالا «خالق محتوا» شده‌ايم. «ما شاهد تغيير بنيادي در هواداري هستيم». لوئيس دين از تيك‌تاك مي‌گويد: «هوادار امروز مشاركت‌كننده فعال است. خودش توليدكننده است و هميشه آماده تعامل.» هاتن كه سابقا مسوول همكاري‌هاي ورزشي متا بوده، باور دارد كه قرار است خروجي خيلي بيشتري از ستاره‌ها ببينيم و آنها هستند كه بحث‌هاي بعد از بازي را پيش مي‌برند، نه گزارشگران و كارشناسان. شركتي كه او امروز با آن كار مي‌كند، Greenfly، با هوش مصنوعي در لحظه تصاوير و ويديوهاي بازي را جمع‌آوري كرده و مستقيم به ورزشكاران (يا مديران شبكه‌هاي اجتماعي‌شان) مي‌فرستد تا منتشر كنند.
فوق‌تخصصي‌سازي
(Hyper-personalisation)
در سال ۱۹۸۷، وقتي بيل موري جايگزين گزارشگر معروف شيكاگو كابز شد و بازي را گزارش كرد، همه دوست داشتند با اينكه كاملا جانبدارانه و بدون تحليل بود. اين چيزي بود كه يك‌بار اتفاق افتاد، اما حالا عادي شده است. وقتي آمازون از سال ۲۰۱۹ پخش ليگ انگليس را آغاز كرد، يكي از قابليت‌هاي جالبش امكان خاموش كردن گزارشگر و شنيدن صداي استاديوم بود. شبكه Nickelodeon هم پخش ويژه‌اي از NFL با عناصر باب اسفنجي و اسلايم ساخت. امسال هم نسخه‌اي بر اساس «شركت هيولاها» از Monday Night Football پخش خواهد شد. همه اينها سليقه‌اي هستند، اما نكته اين است كه حالا گزينه داريم. استگ مي‌گويد: «روند بزرگ، فوق شخصي‌سازي است. من به آن مي‌گويم اسكين كردن محتوا، مثل بازي‌ها كه شخصيت‌ها را سفارشي مي‌كنيد.» يك هوادار حرفه‌اي شايد صفحه‌اي پر از داده، نقشه حرارتي و xG بخواهد. يك هوادار معمولي شايد ترجيح بدهد همراه با يوتيوبر محبوبش تماشا كند. هاتن مي‌گويد: «وقتي از تلويزيون سنتي تماشا مي‌كنيد، چيزي را مي‌بينيد كه شبكه فكر مي‌كند بايد ببينيد. اما بيننده‌هاي آينده مي‌خواهند انتخاب كنند.» برخي ترجيح مي‌دهند كنار پخش، اطلاعات شرط‌بندي يا فانتزي داشته باشند. همه چيز تبديل به روايتگري مي‌شود.
براي بسياري، گران‌تر خواهد شد
يك چيز قطعي است: محتواي خوب ارزان‌تر نمي‌شود. اما هواداران معمولي احتمالا بدون پرداخت بيشتر هم به اندازه كافي محتوا دريافت مي‌كنند، چون مدل‌هاي رايگان مبتني بر تبليغات گسترش يافته. DAZN امسال جام‌جهاني باشگاه‌ها را رايگان پخش كرد. BBC هايلايت‌ها را زودتر روي وب‌سايت گذاشت. ليگ عربستان مدت‌هاست هايلايت‌هاي طولاني را روي يوتيوب منتشر مي‌كند. كانال يوتيوبي CazeTV در برزيل حتي حق پخش جام‌جهاني ۲۰۲۲ و المپيك ۲۰۲۴ را خريد. هاتن مي‌گويد: ليگ‌ها بايد بپذيرند «دزدان پخش» هم هوادارند، چون آنقدر اهميت مي‌دهند كه پخش غيرقانوني پيدا كنند. برخي ليگ‌ها تبليغات L-shaped روي تصوير مي‌گذارند تا حتي در نسخه دزديده شده هم تبليغ ديده شود. Videocites با هوش مصنوعي استفاده غيرمجاز از محتوا را پايش مي‌كند تا ليگ‌ها بتوانند مخاطب واقعي‌شان را محاسبه كنند.
پخش‌ها شبيه بازي‌هاي ويديويي مي‌شوند
EA اعلام كرد كه پخش ويژه Madden NFL با زاويه دوربين پشت كوارتر‌بك - همان زاويه آشنا براي گيمرها - در روز شكرگزاري پخش مي‌شود. MLS هم چند بازي را داخل خود بازي EA Sports FC پخش كرده است. سرمايه‌گذاري صندوق سعودي و شركايش براي خريد EA با قيمت ۵۵ ميليارد دلار نشان مي‌دهد آنها فكر مي‌كنند آينده در تركيب بازي و پخش زنده است.
عينك‌هاي هوشمند آينده را مي‌سازند
هدست‌هاي VR هنوز فراگير نشده‌اند، اما در امريكا محبوب‌تر هستند. متا امكان تماشاي NBA از «صندلي كنار زمين» مجازي را فراهم كرده است. اما كارشناسان مي‌گويند: آينده متعلق به عينك‌هاي هوشمند و AR است، چون اطلاعات را بدون جدا شدن از جمع اضافه مي‌كنند. استگ مي‌گويد: هدست‌ها «احساس ورزش تماشا كردن» نمي‌دهند، شما بايد بتوانيد با ديگران باشيد. اما عينك‌ها مثل ايرپاد خواهند شد: ابتدا عجيب، بعد عادي.
اما روش‌هاي قديمي كاملا از بين نمي‌روند
Two Circles معتقد است با وجود همه اين نوآوري‌ها، موبايل و تلويزيون همچنان غالب خواهند ماند و تغيير بزرگ پلتفرم رخ نخواهد داد و چيز دلگرم‌كننده: نسل Z وقتي بزرگ‌تر شوند، بيشتر به تماشاي زنده روي مي‌آورند. استگ هم فكر مي‌كند در ۲۰ سال آينده - وقتي ديگر كسي تلويزيون خطي نگاه نكند - آخرين چيزي كه هنوز جمعي تماشا خواهيم كرد، ورزش زنده روي يك صفحه تخت خواهد بود.