احتمال ايجاد جنجال عمدي!

ديدار اخير پرسپوليس و پيكان‌ كه با پيروزي يك بر صفر سرخپوشان به پايان رسيد بار ديگر فوتبال ايران را درگير حواشي داوري كرد. اين بازي به مثابه تكرار مكرراتي دردناك‌ نشان داد كه حتي با وجود ادعاهاي فراوان مبني بر استفاده از فناوري كمك داور ويديويي (VAR) فوتبال ما همچنان در گرداب اشتباهات داوري و مناقشات پايان‌‌ناپذير دست و پنجه نرم مي‌كند.  نكته قابل تأمل اينجاست كه نه تنها تيم بازنده، بلكه تيم برنده هم نسبت به برخي تصميمات داور در اين مسابقه ابراز نارضايتي داشت. اين وضعيت نشان مي‌دهد كه ايرادات داوري فراتر از سليقه صرف يا طرفداري آشكار است و ريشه‌‌اي عميق‌‌تر در ساختار داوري كشور دارد. وقتي هر دو طرف يك مسابقه پس از پايان بازي تمركز اصلي تحليل‌‌ها و مصاحبه‌ها را بر تصميمات داور معطوف مي‌كنند بايد پرسيد هدف از نصب و راه‌اندازي سيستم VAR چه بود؟  ما بارها و بارها شاهد بوديم كه با وجود حضور احتمالي يا ادعاي استفاده از VAR در برخي مسابقات جنجال‌‌ها نه تنها كاهش نيافته، بلكه شايد شدت هم گرفته است. اگر قرار است سيستم‌‌هاي كمكي در سطح بين‌المللي و استاندارد به كار گرفته نشوند يا اگر مسوولان امر نتوانند از ظرفيت‌‌هاي موجود به درستي استفاده كنند چرا اصرار بر برگزاري بازي‌ها با اين ادعاهاست؟ اين وضعيت اعتماد عمومي به عدالت رقابت را بيش از پيش خدشه‌‌دار مي‌كند.  اين تكرار هفتگي يك سناريوي تكراري است. هر هفته، پس از سوت پايان، تحليل‌‌ها به جاي تمركز بر تاكتيك‌‌ها، آمادگي جسماني يا عملكرد فني بازيكنان معطوف به يك يا چند تصميم بحث‌برانگيز داور مي‌شود. اين امر نه‌تنها كيفيت فني ليگ را پايين آورده، بلكه فضاي رواني سالمي براي تيم‌‌ها و هواداران باقي نمي‌گذارد. سوال اساسي كه ذهن هر بيننده منصفي را به خود مشغول مي‌كند، اين است كه آيا اين وضعيت سهوي است يا عمدي؟ آيا فدراسيون فوتبال و كميته داوران به صورت ناخواسته درگير اين بي‌نظمي هستند يا اينكه عامدانه به دنبال ايجاد تنش و جنجال براي پر كردن خلأ محتوايي و پوشاندن ضعف‌‌هاي مديريتي خود هستند؟
ايجاد جنجال براي حفظ توجه رسانه‌ها و تحريك احساسات هواداران شايد در كوتاه‌مدت بتواند برخي مسائل را از ديده‌ها پنهان كند، اما در بلندمدت، فوتبال ملي را به سمت بي‌اعتمادي كامل سوق مي‌دهد. مديريت فوتبال بايد پاسخگو باشد كه چرا ساختار نظارتي و آموزشي داوران به سمتي نمي‌رود كه شاهد استقلال و دقت و شجاعت در تصميم‌گيري باشيم. ادامه اين روند، فوتبال حرفه‌‌اي ايران را به ورطه نابودي خواهد كشاند جايي كه ديگر هيچ تيمي به عدالت داوري ايمان نخواهد داشت.