نطقي كه براي ماراتن كيش باز ميشود براي محكوميت در پرونده تجاوز نه!
احسان حدادي چرا پاسخگو نيست؟
روز سهشنبه برخي رسانههاي داخلي مدعي شدند نتيجه پرونده اتهام تجاوز به چهار عضو تيم ملي دووميداني ايران در كره جنوبي به نتيجه رسيده و بر اين اساس دو نفر تبرئه شدند و دو نفر ديگر با حبس دو تا چهار ساله مواجه خواهند شد.
اين خبر در شرايطي منتشر شد كه تا لحظه نگارش اين متن فدراسيون دووميداني هيچ واكنشي به آن نداشته و در رسانههاي كره جنوبي نيز خبري در اين رابطه ديده نميشود.
سياست سكوت حداكثري و فرار از پاسخگويي سياستي است كه فدراسيون دووميداني زيرنظر احسان حدادي از لحظه وقوع اين اتفاق پيش گرفت. بعد از انتشار خبر هولناك دستگيري چهار عضو تيم ملي به اتهام تجاوز گروهي در كره جنوبي فدراسيون دووميداني كوچكترين توضيحي در اين زمينه ارايه نكرد و تنها مدتها بعد وقتي شرايط كمي آرام شد با بيان اينكه «اتفاق از عهده من خارج بود» و «نبايد زود قضاوت كرد» به يك عذرخواهي كلي گويا بسنده كرد. در اين مدت هيچ كدام از نهادهاي نظارتي و مديريتي نيز احسان حدادي و همكارانش را بازخواست نكردند كه هيچ، جوري با مساله برخورد كردند كه انگار اتفاقي رخ نداده و ورزشكاران متهم به ناحق بازداشت شدهاند!
در يكي از آخرين واكنشها مديران فدراسيون دووميداني مدعي شده بودند اتهام تجاوز گروهي از روي ورزشكاران برداشته شده و «ماجرا آنطور كه بازتاب داده شده، نبوده است». اما حالا با انتشار خبر حبس 4 ساله براي دو ورزشكار به نظر ميرسد اتفاقا اوضاع همانقدر كه انتظار ميرفت، بغرنج بوده است.
اين همان نقطهاي است كه بسياري از مديران ورزشي و مخاطبان را دچار ترديد و ابهام ميكند. چطور ممكن است يك فدراسيون در قبال چنين وضعيتي مدام به سكوت اكتفا كند و به هيچ كس پاسخگو نباشد؟ چطور ممكن است نهادهاي بالادستي در مواردي بسيار كوچك حساسيت بيش از اندازه نشان بدهند، اما نسبت به اين مساله با فرد مدير و مسوول همدلي حداكثري را در دستور كار قرار دهند؟ مهدي مبيني، سرپرست سابق فدراسيون دووميداني كه اجازه نيافت مقابل احسان حدادي در انتخابات اين فدراسيون شركت كند تا فرد مورد قبول نهادهاي نامرتبط به راحتي بر كرسي رياست بنشيند، پيش از سكته قلبي و تسليم كردن جان به جان آفرين در واكنش به اتفاقات كره جنوبي به يكي از رسانهها گفته بود: «به خدا اگر اين اتفاق در زمان رياست من رخ داده بود صبح در ميدان آزادي اعدامم ميكردند، اما گويا برخي در اين كشور مصونيت دارند.»
جالبترين نكته ماجرا اينجاست كه احسان حدادي در قبال بازداشت ورزشكاران ايراني در كشور خارجي به اتهام تجاوز گروهي سكوت اختيار كرد، اما نطقش دقيقا همزمان با حواشي ماراتن كيش و دويدن چند زن باز شد و حالا هم كه بحث صدور حكم زندان 4 ساله براي ورزشكاران منتشر شده، دوباره به تنظيمات كارخانه برگشته و در سكوت مطلق فرو رفته است.
اين بيتوجهي فدراسيون و سكوت آنقدر عجيب بوده كه واكنش رسانهها را به دنبال داشته است. به عنوان مثال خبرگزاري مهر روز گذشته نوشت: «همانطور كه فدراسيون دووميداني در زمان وقوع اين اتفاق واكنش شفاف و روشني نداشت و رسانههاي داخلي را در بيخبري گذاشت حالا هم در قبال انتشار راي دادگاه كره حاضر به پاسخگويي نيست. از روز گذشته تا به امروز نه اطلاعيهاي منتشر و نه مقام مسوولي حاضر شده است درباره صحت و سقم اين اخبار توضيح بدهد. در اين ميان احسان حدادي، رييس فدراسيون دووميداني نيز همچنان ترجيح داده سكوت كند. سكوتي كه پيش از اين هم به يكي از رويههاي تكراري او در مواجهه با بحرانها تبديل شده است.»