نقدي بر پخش جلسات برجام از تلويزيون
عبدالله ناصري
با ورود حسن روحاني به عرصه اجرايي كشور و قدرت سياسي با توجه به اينكه يكي از مهم‌ترين وعده‌هايش حل پرونده هسته‌اي ايران بود ناخودآگاه در جامعه اين تلقي پيش آمد كه اولين و مهم‌ترين ماموريت روحاني مذاكره و حل پرونده هسته‌اي خواهد بود و شايد بيشترين توجه جامعه هم معطوف اين مساله شده بود و در سايه همين توجه ويژه جامعه به اين ماجرا، اقدامات ديگر روحاني به حاشيه رفت، در حالي كه در دو سال گذشته دولت به جز حل پرونده هسته‌اي اقدامات ديگري هم داشته اما به نوعي در حاشيه پرونده هسته‌اي قرار گرفت، زيرا اقتصاد كشور و كيفيت زندگي مردم به اين ماجرا گره خورده بود. به هر صورت پس از دو سال و با كش و قوس‌هاي فراوان اين ماجرا به نتيجه رسيد و توافق ميان ايران و كشورهاي 1+5 حاصل شد. بي ترديد دولت روحاني بايد براي روزهاي پساتوافق در دو زمينه برنامه‌ريزي كامل و جامعي را پيش‌بيني مي‌كرد. اول در حوزه اقتصاد تا در كنار تيم اقتصادي كشور افرادي قوي و زبده از كارشناسان اقتصادي برنامه‌اي قوي و موثر براي اقتصاد كشور در روزهاي پسا تحريم ارايه دهند و دوم در حوزه اطلاع‌رساني با بدنه اجتماعي جامعه بايد برنامه‌اي مدون مي‌شد تا همه جوانب و شرايط پيش رو براي جامعه ايران روشن شود و جامعه نسبت به توافق و اثرات آن و حتي زمان‌بندي اقتصادي تغييرات و تحولات آگاهي پيدا كند. در حوزه اقتصاد تا حدودي اين اتفاق رخ داد و دولت هنوز هم در حال برنامه‌ريزي اقتصادي است اما به جرات مي‌توان گفت در حوزه اطلاع‌رساني خلأ بزرگي در اين زمينه از سوي دولت حس مي‌شود. حال در اين روزهايي كه جلسات بررسي كميسيون برجام هم از تلويزيون در حال پخش است نبود اين برنامه‌ريزي از سوي دولت به نوعي ملموس‌تر هم شده است. واقعيت اين است كه دولت نبايد اجازه مي‌داد اين جلسات از رسانه ملي كشور به اين صورت و تقطيع شده پخش شود، زيرا اثرات بدي را مي‌تواند در جامعه به جاي بگذارد. واقعيت اين است كه بررسي برجام در كميسيون ويژه برجام داراي سوالات بسيار پيچيده‌اي است و به همان نسبت ابعاد پيچيده‌اي هم دارد كه نه‌تنها براي جامعه ايران كه حتي براي بسياري از نمايندگان مجلس هم كه در اين حوزه سررشته ندارند و از نزديك در جريان مذاكرات نبودند نمي‌تواند قابل درك باشد و همين عدم درك درست خود مي‌تواند تنش‌زا باشد و اين تنش نيز به جامعه منتقل شود. نتيجه اين تنش‌ها جز دو قطبي شدن جامعه ايران نخواهد بود. فراموش نكنيم دو قطبي شدن فضاي جامعه بر سر يك پرونده ملي و در آستانه دو انتخابات مهم در اسفندماه مي‌تواند خسارت‌هايي را متوجه جامعه ايران كند، به ويژه كه برخي نمايندگان كميسيون ويژه برجام با اغراض سياسي سوالاتي را مطرح مي‌كنند و بحث را به نقطه‌اي مي‌كشانند كه تنها دستاوردش تسريع در ايجاد فضاي دو قطبي كشور است. از سوي ديگر در اين بحث‌ها حرف‌ها و مسائلي مطرح مي‌شود كه به نوعي القاي نااميدي در جامعه ايران است. طي سال‌هاي گذشته جامعه ايراني سختي‌هاي زيادي را پشت سر گذاشته و با اميد بهبود اوضاع حسن روحاني را برگزيده. با حصول توافق اين اميد دو چندان شده است اما متاسفانه شاهديم كه برخي نمايندگان با حرف‌هايي كه در اين كميسيون مي‌زنند تلاش در نا اميد كردن مردم دارند و به نوعي اين نااميدي مردم از توافق و دولت حسن روحاني را تضمين كننده پيروزي خود در انتخابات اسفندماه مي‌دانند. بنابراين پخش جلسات كميسيون برجام نه‌تنها نمي‌تواند مشكلي از جامعه ايران را حل كند بلكه شايد مشكلي را هم بر مشكلات بيفزايد، مشكلاتي كه خسارت‌هايش مي‌تواند متوجه كشور باشد.