با اين تفاسير فكر مي‌كنيد انتخابات امسال به لحاظ رقابت‌هاي سياسي گرم باشد؟
قطعا، به نظر من انتخابات بسيار گرمي حداقل در مقايسه با مجلس نهم در پيش داشته باشيم. از يك طرف مردم تصميم جدي گرفته‌اند تا پاي صندوق‌هاي راي بيايند. خصوصا صحنه‌هايي كه جامعه، يعني چه كف جامعه و مردم و چه نخبگان در موضوع برجام ديدند انگيزه را براي يك مشاركت جدي تقويت كرده است. من بارها از مردم در جاهاي مختلف مي‌شنوم كه مي‌گويند ما بايد راي بدهيم. در گروه‌هاي سياسي هم هر چند در اين مدت بحث انتخاباتي جدي نبود اما همين موضوع برجام رقابت‌ها را بسيار داغ كرد. يعني اين‌طور نبود كه فضاي رقابتي سرد بوده باشد. در واقع رقابت‌ها و اختلاف‌نظرهايي كه اصولا بايد براي زمينه‌سازي صف‌كشي‌هاي انتخاباتي شاهدش مي‌بوديم، به سمت برجام شيفت پيدا كرد و آنجا تقويت شد و بعد از اين مقطع در ظرف انتخابات ريخته خواهد شد.
در خصوص برجام به هر حال طيف‌هايي مثل جبهه پايداري يك سري ارزيابي‌ها و برداشت‌هاي عمومي از افكار جامعه دارند و اين‌طور نيست كه ذايقه مردم را درباره موضوع برجام ندانند. فكر مي‌كنيد چرا باتوجه به تصوري كه از جامعه در خصوص برجام دريافت مي‌شود، اينها چنان موضع سخت و غير قابل انعطافي را اتخاذ كردند؟ به عبارتي چرا به سبد راي خود خيلي فكر نكردند؟
يكي بايد بدنه اجتماعي را ديد و يكي بالادستي‌ها و سياستمداران اين طيف را. از بدنه اجتماعي برخي با اخلاص مخالف برجام بودند كه سياسي هم نبودند. چون تحت تاثير بعضي تبليغاتي كه براي آنها انجام مي‌شد اين احتمال را مي‌دادند كه نكند در برجام پشت صحنه‌اي اتفاق افتاده باشد و كشور ضرر ببيند. لذا خيلي جاها با ما هم برخورد مي‌كردند و معترض ما بودند و وقتي با آنها صحبت مي‌كرديم مي‌پذيرفتند و دليل و منطقي حرف زدن آنها را قانع مي‌كرد. اما مي‌رسيم به سياسيون؛ به هر حال بخشي از اينها از همان ابتدا به‌شدت مخالف انتخاب آقاي روحاني بودند لذا خواهان اين نبودند كه اين موضوع توسط آقاي دكتر روحاني حل و فصل شود. چون اين را يك كارنامه مثبت براي دولت يازدهم مي‌بينند كه مي‌تواند در رقابت‌هاي سياسي وزن دولت و گروه هواداران دولت را افزايش دهد. ما شاهد بوديم وقتي دولت قبل رفت و قرارداد تبادل سوخت را بست، همه اينها سوت و كف مي‌زدند و آن مصاحبه‌هاي خيلي جنجالي را انجام دادند كه گويي يك اتفاق تاريخي و بسيار بزرگي رخ داده است. در حالي كه آن كار درستي نبود كه ما سوخت را به آن شكل از كشور خارج كنيم و اين را خود من در نطقم در مجلس گفتم. وقتي آقاي روحاني توافقي انجام مي‌دهد اينها بر عكس موضع‌گيري مي‌كنند. اينها به هر حال قضاوت بر اساس معيارهاي متفاوت است كه فقط زمينه سياسي دارد. بخشي از اينها هم تصور مي‌كردند كه اين مذاكرات به نتيجه نخواهد رسيد و اصلا تا همين هفته‌هاي آخر منتهي به 23 تير هم باور نمي‌كردند كه مذاكرات نتيجه بدهد. مضافا اينكه باور داشتند كه رهبر معظم انقلاب با اين مذاكرات مخالف هستند و در داخل نتيجه مذاكرات پذيرفته نخواهد شد. اما نهايتا ديدند كه همه اينها غلط از كار درآمد و خودشان را در اين عرصه بازنده ديدند. يعني خيلي از اينها ديگر راه بازگشت نداشتند. دليلش هم اين بود كه باور كرده بودند نظام يعني خودشان. اما نهايتا ديدند كه در عمل اين‌گونه نيست.
فكر مي‌كنيد بعد از اين چه كنند؟ چون به هر حال حيات سياسي آنها حداقل در كوتاه‌مدت به خطر افتاده است.
استراتژي آنها متوجه كوبيدن دولت در حوزه اقتصادي خواهد بود. يعني از اين پس مدام از بحث‌هاي اقتصادي و انتقادات و حملات مخالفان در اين حوزه خواهيم ديد و شنيد. آنها دو مرحله پيش رو دارند؛ اول اينكه از حالت انفعال به معناي از دست رفتن نفوذ و تاثيرشان خارج شوند و بعد اينكه بتوانند به رقيب غلبه كنند. براي
هر دوي اين مراحل هم مي‌خواهند سوار بر نارضايتي‌هاي مردم شوند. همان كاري كه سال 84 هم انجام دادند. كما اينكه اگر نگاه كنيد سوالات آنها هم در داخل مجلس اخيرا تغيير فاز جدي داده است و از سوالات سياسي به سمت سوالات اقتصادي چرخش كرد. مثل وام ازدواج و مسكن مهر و اين جور چيزها. آخر آن هم اين گروه‌ها مي‌خواهند بگويند درست است كه برجام بسته شد اما هيچ چيزي در زندگي مردم تغيير نكرد. همين‌جاست كه نقش دولت كليدي است كه بايد با حواس جمع و هوشياري و حساب‌گري ويژه جلو برود. تا امروز خيلي چيزها در سبد برجام گذاشته شده بود. امروز اما برجام از همه تنگه‌ها عبور كرده است. ديگر از الان بقيه مي‌توانند از اين موقعيت استفاده يا به تعبيري سوءاستفاده كنند. اينجاست كه دولت بايد يك ستاد قوي را براي اقتصاد تشكيل دهد و در اين حوزه تحول ايجاد كند.
براي انتخابات چه خواهيد كرد؟ از تهران نامزد خواهيد شد؟
هنوز در حال تصميم‌گيري هستم. اينكه نهايتا به چه نتيجه‌اي برسم و چه كار كنم، نياز به زمان دارد.
آقاي لاريجاني چه خواهند كرد؟
آقاي لاريجاني هم هنوز تصميم نگرفته‌اند. سناريوهاي مختلفي مطرح است و ما آن را رد نمي‌كنيم. اما هيچ‌كدام هنوز قطعي و نهايي نشده است.
پس سرنوشت جريان اصولگراي معتدل كه در مجلس چهره‌هاي شاخص آن آقاي لاريجاني و امثال شما هستيد، چه خواهد شد؟
همه در جريانات سياسي قرار نيست در مجلس باشند. خيلي از جريانات سياسي در بيرون هستند و در مجلس هم نمايندگاني دارند.
آقاي لاريجاني براي خودشان در مجلس آلترناتيوي دارند؟
اينها مسائلي است كه هنوز درباره آن مشغول صحبت كردن و فكر كردن هستيم.
جريان معتدل اصولگرا، فراتر از موضوع انتخابات مجلس آيا به دنبال يك گفتمان‌سازي مستقل هم هست و ضرورت آن را احساس مي‌كند؟ اگر جواب مثبت است احتمالا از يك سو براي آن چه امكاناتي دارد و از سوي ديگر مشكلاتش در اين مسير چه خواهد بود؟ همچنين در صورت مثبت بودن پاسخ، اين جريان ضرورت چنين روندي (گفتمان‌سازي) را چگونه توضيح مي‌دهد؟
جريان ميانه‌رو اصولگرايي نه براي آينده بلكه از گذشته هم تلاش كرده است تا در بخش‌هاي مختلف راهكارهايي براي عبور از مشكلات در نظر بگيرد و در اين مسير همواره از صاحبان عقل و انديشه و افرادي كه به دنبال پيشبرد امور بوده‌اند استفاده كرده يا به آنها ياري رسانده است. يك‌صدايي براي رفع مشكلات كشور هيچگاه نتوانسته است جوابگو باشد. جريان اعتدال و ميانه‌رو از سال‌ها قبل در ميان اصولگرايي به وجود آمده بود و مي‌توان گفت در اين بخش از پيشگامان بوده‌ايم، در آينده نيز اگر لازم باشد مي‌توان گفتماني مستقل براي اين بخش ايجاد كرد. آنچه مهم است اين است كه امروز پس از دوران پساتحريم، بدون حاشيه‌سازي و لمپنيسم، به دنبال همكاري جهت رفع مشكلات مردم به ويژه در بخش اقتصادي باشيم.
آقاي لاريجاني و جريان نزديك به ايشان در موضوع برجام يك نقش تاريخي را ايفا كردند. چگونه قرار است اين نقش تاريخي در ادامه معادلات سياسي استمرار پيدا كند؟ با ايفاي اين نقش، گذشته و آينده آقاي لاريجاني و طيف نزديك به ايشان چه تفاوت‌هايي خواهد كرد؟ آيا اصلا مي‌توان قايل به اين بود كه مثلا حيات سياسي آقاي لاريجاني را مي‌توان به قبل و بعد از اين دوره تفكيك كرد؟
آقاي دكتر لاريجاني همواره در انجام امور خود مصالح كشور و ملت را درنظر گرفته است و اين رويه را در رفتارهاي ايشان در موارد مختلف مي‌توان مشاهده كرد. مجموعه اقدامات آقاي دكتر لاريجاني در خصوص برجام مبتني بر مصالح و منافع ملي بود چراكه برخي در پشت پرده به دنبال اهدافي بودند تا جلوي عبور برجام از اين پيچ سخت را بگيرند و براي اين اقدام خود هم برنامه‌ريزي‌هاي زيادي انجام داده بودند اما تدبير دكتر لاريجاني آنها را در دستيابي به اهدافشان ناكام گذاشت. اقدام آقاي دكتر لاريجاني در موضوع تصويب طرح برجام را بايد به طور كلي بررسي كرد. برخي اعتراض خود را به اين صورت مطرح مي‌كنند كه براي يك موضوع مهم در حوزه سياست خارجي در چند دقيقه تصميم‌گيري شد. در حالي كه اين‌طور نبود. مجلس ساعت‌ها و روزها روي اين موضوع در قالب كميسيون‌ها و فراكسيون‌ها بحث و رايزني كرد و نمايندگان موافق و مخالف طرح برجام در نشست‌هاي مختلف در اين زمينه نظرات و پيشنهادات خود را مطرح كرده بودند. پس اينكه بگوييم طرح برجام در چند دقيقه به تصويب رسيد اقدامي ناصواب است.