پنج دليل كاهش نفوذ
خانم صدر اعظم در اروپا
فلوريان ادر / سلطه آلمان بر اروپا در حال محو شدن است، با وجود همه اقتدار اقتصادي و افتخارات انباشته براي آنجلا مركل، صدر اعظم آلمان، شواهدي از كاهش نفوذ اين كشور را مي‌توان در بخت و اقبال در حال تغيير حزب مردم اروپا (EPP) ديد. معمولا رهبران دموكرات مسيحي در حزب مردم اروپا (EPP) چند ساعت قبل از نشست‌هاي اتحاديه اروپا براي تصميم‌گيري كنار هم جمع مي‌شوند تا راهي براي تاثير بر دولت‌هاي اروپايي بيابند. با اين حال آنها قبل از آخرين نشست، نتوانستند تصميمي بگيرند، چرا كه جناح راست آلمان نفوذ خود را از دست داده است. پنج دليل براي آن مي‌توان برشمرد:
راي‌دهندگان مركز را تخليه كردند
آخرين نشست حزب مردم اروپا (EPP)، قبل از جلسه شوراي اروپا در ماه دسامبر، دقيقا يك اتلاف وقت براي خبرنگاران نبود. آنها مي‌توانستند صداي مشاوران نيكولا ساركوزي در مورد برنامه‌هاي خود براي بازگشت به قدرت را بشنوند، همچنين صداي محافظه‌كاران اسپانيايي در مورد شانس ماريانو راخوي براي باقي ماندن در قدرت پس از انتخابات عمومي، يا نگراني كميسيون دفاعي را درباره استراتژي پناهجويي ببينند.
اما اينكه كه چرا حزب مردم اروپا (EPP) اينقدر ضعيف شده، به دليل نتايج انتخابات در سراسر منطقه در سال 2015 روشن بود. يوناني‌ها يك جايگزين به مراتب چپ‌تر براي آنتونيس ساماراس و دموكراسي جديد خود انتخاب كردند، پرتغالي‌ها پدرو پاسوس كوييلو و متحدان حزب محبوب او را براي پذيرفتن رياضت اقتصادي مجازات كردند، پس از انتخابات فنلاند هم، الكساندر استاب از حزب مردم اروپا (EPP) از نخست‌وزيري به وزير دارايي تنزل يافت، و لهستاني‌ها ائتلاف متشكل از اعضاي حزب مردم اروپا (EPP) در پلتفرم مدني و حزب مردم لهستاني را رد كردند. چند روز پس از اجلاس سران هم راي‌دهندگان اسپانيايي حزب ماريانو راخوي را از اكثريت انداختند كه بر اين اساس برگ‌هاي آنجلا مركل به عنوان تنها رييس دولت باقي مانده در خانواده سياسي حزب مردم اروپا (EPP) تنها ماندند و شركاي ايدئولوژيك او به عنوان پشتوانه‌اي براي سياست‌هاي او ناپديد شدند.
ظهور ائتلاف‌هاي جديد
البته فرض بر اين است كه هنوز هم ميل به سياست مشترك اروپا يا رهبري صدراعظم وجود دارد، اما به‌طور فزاينده‌اي سوال برانگيز است. در جلسه حزب مردم اروپا (EPP) در ماه دسامبر، مركل و ويكتور اوربان از مجارستان مخالفان بحث پناهندگان را نمايندگي مي‌كردند و اندا كني ايرلندي تنها رهبر ملي بود كه درباره روند فعلي اميد داشت.
اگر چه بلوك درباره پناهندگان باز هم بيانيه مشترك داد، اما مركل و اوربان هنوز هم در برخي نقاط اختلاف نظر داشتند و با مجارستان و متحدان او درخواست مركل و ژان كلود يونكر رييس كميسيون را براي پيدا كردن راه‌حل‌هاي مشترك رد كردند. در اين بحران هم به مانند مقابله با چالش‌هاي اقتصادي كه در سال‌هاي اخير در دستور كار اتحاديه اروپا بوده، تعلقات منطقه‌اي بر وفاداري حزبي غلبه كرد. اما هجوم پناهجويان گروه ويسگراد را كه از گردهم آمدن ملي محافظه‌كاران لهستان، رابرت فيكو چپ اسلواكيايي، بوهوسلاو سوبوتكا سوسيال دموكرات چكي و اوربان را تثبيت كرده است. در حالي كه بروكسل ابزار قانوني براي پاسخ دادن دارد، براي مثال، زماني كه يك كشور عضو با مسير اتحاديه اروپا درباره ضايعات منطبق نيست، اما از قدرت كافي براي مواجهه با سياست‌هايي كه باورهاي بنيادين اتحاديه اروپا را تضعيف مي‌كند، برخوردار نيست، چنانچه چشم‌انداز حزب دموكراسي ليبرال اوربان همان راهي را مي‌رود كه حزب قانون و عدالت لهستان به رهبري ياروسلاو كاچينسكي لهستان.
كميسيون، در پاسخ به اصلاحات قانون اساسي و رسانه‌ها در لهستان از دادگاه قانون اساسي و رسانه‌ها، خواستار حكومت ساز و كار قانوني شد، اما اين خطر وجود دارد كه روايت فعلي ورشو از اتحاديه اروپا جايگزين يك اتحاد ضعيف در جناح چپ تحت رهبري آلمان شود.
نهادهاي مستقل
اگر وزن آلمان در اتحاد سياسي مرسوي حزب در سراسر اروپا كاهش يابد، استقلال نهادهاي كميسيون اروپا و پارلمان به رهبري يونكر و مارتين شولتز نيز از برلين و پاريس افزايش مي‌يابد.
هدف آشكار يونكر از يك كميسيون بيشتر سياسي بر هم زدن سلطه دولت آلمان است، چنانچه قبل از كريسمس به پارلمان اروپا نوشته بود كميسيون نمي‌تواند هم يك بازيگر سياسي باشد و هم نگهبان بي‌طرف معاهدات اروپا. اولويت مجلس تحت رهبري شولتز حمايت از برنامه كميسيون است، حتي در برابر مقاومت پايتخت‌هاي سياسي. كميسيون به يك دولت كنترل شده با مجلسي تحت نفوذ ائتلاف بزرگ سوسيال دموكرات‌ها و دموكرات مسيحي‌ها تبديل شده است. اين وضعيت استقلال ميوه غرايز سياسي و تخصص قانوني دو آلماني بود؛ كلاوس وله، دبيركل پارلمان اروپا، كه ايده نامزد برتر را در انتخابات گذشته اروپا تحت فشار قرار داده بود. و مارتين سلماير، رييس دفتر توانمند يونكر.
وفاداري يوروبوركراتيك به بروكسل
اين آلماني‌ها سفارشات برلين را انجام نمي‌دهند. سلماير آشكارا سال گذشته توسط ولفگانگ شوبل نفرين شد براي آنچه وزير اقتصاد آلمان به وضوح آن را دخالت در مذاكرات بدهي يونان دانست. شوبل كه براي قبول كمك مالي سوم به يونان تحت فشار بود، در حالي كه برلين سرمايه بانكي داشت، گفت: رييس دفتر يونكر از حدود خود تجاوز كرده است.
سلماير دور از خطا نبود: او در ماه دسامبر اطلاعاتي در مورد افت ظاهرا شديد مهاجرت غيرقانوني به اروپا منتشر كرد كه ظاهرا به دليل همكاري تركيه و اتحاديه اروپا بهتر شده بود، اما ارقامي كه استفاده كرده بود بسيار گزينشي بود و واقعيت را منعكس نمي‌كرد. با اين حال، بدون شك اين اقدام اين آلماني‌ها، كار براي دروغ اتحاديه اروپا بود و نه برلين.
تنها در صدر
اين دوران سخت براي يك رهبر است كه مي‌خواهد اجماع بزرگي ايجاد كند. مركل بر هر فرصتي كه بحران پناهندگان يك مشكل اروپايي است و نياز به پاسخ اروپا دارد، تاكيد مي‌كند، اما او در حال حاضر فاقد شركاي قدرتمند براي اين كار است.
مركل از فقدان طرف موثر در سطح بالا رنج مي‌برد؛ فرانسوا اولاند منفور است، راخوي ممكن است شغل خود را از دست بدهد و ديويد كامرون با دستور كار خود به اتحاديه اروپا مي‌آيد. فقدان رهبري در نشست‌هاي بي‌ثمر اتحاديه اروپا درباره بحران پناهندگان در نيمه دوم سال گذشته به وضوع مشهود بود.
ظهور داعش، حملات تروريستي در پاريس، جنگ غير قابل حل در سوريه، تجاوز جنسي سال نو در شهر كلن، همه به‌هم مرتبط هستند، هيچ چيز را نمي‌توان جدا جدا مديريت كرد و هيچ كس براي كمك به مركل در اقيانوسي از بحران‌ها نيست، مركل تنهايي را به دوش مي‌كشد.
منبع: پلتيكو
توضيح:
حزب مردم اروپا (EPP) يك حزب سياسي اروپايي است كه توسط احزاب دموكرات مسيحي در سال 1976 تاسيس شده است. اين حزب از زمان تاسيس احزاب محافظه‌كار و احزاب با ديدگاه‌هاي سياسي راست ميانه را هم در برگرفته است. حزب مردم اروپا (EPP) بزرگ‌ترين حزب در پارلمان اروپا از سال 1999 و در شوراي اروپا از سال 2002 است. اين حزب اكنون بزرگ‌ترين حزب در كميسيون اروپا است. رييس شوراي اروپا و رييس كميسيون اروپا هر دو از حزب مردم اروپا (EPP) هستند. بسياري از پدران بنيانگذاران اتحاديه اروپا نيز از احزاب بودند كه بعدا به حزب مردم اروپا (EPP) پيوستند. اين حزب همچنين خارج از اتحاديه اروپا نيز اكثريت را در مجمع پارلماني شوراي اروپا در اختيار دارد. آلترناتيو حزب مردم اروپا (EPP) با آلترناتيو حزب چپ ميانه سوسياليست اروپا (PES) است. حزب مردم اروپا (EPP) شامل احزاب عمده مانند اتحاديه دموكرات مسيحي آلمان (CDU)، جمهوريخواهان (LR) فرانسه، يا حزب مردم (PP) اسپانيا و احزاب حاكم در كشورهاي ديگر عضو اتحاديه اروپا به جز بريتانيا مي‌شود.