ما در چه شماريم؟
مجيد فراهاني
گذر از خيابان/ اتوبان‌هايي كه نام مقدس شهيدان‌مان بر آنها مي‌درخشد.
شهيد مطهري، شهيد بهشتي، شهيد مفتح، اتوبان شهيد خرازي به شهيد همت مي‌رسد، شهيد باكري، شهيد چمران و كرور كرور ستارگان آسمان اين ملك و شهر!
اسامي‌اي كه به آساني هر روز از كنارشان مي‌گذريم. عادت كرده‌ايم كه فقط نامي براي نشاني و آدرس‌دهي داشته باشيم.
گاهي در ميانه ترافيك و ازدحام انبوه خودروها، به اين نام‌هاي بزرگ فكر كنيم. لحظه‌اي درنگ كنيم!
درنگ و تامل، امروز آنها چه تصميمي مي‌گرفتند؟ آنها براي اين روزهاي سرد و دلمرده ميدان را خالي مي‌كردند؟
آنها خاموش مي‌نشستند و ميدان را خالي مي‌كردند؟
در سرنوشت اين زادبوم مشاركت نمي‌كردند؟
دلسرد و سر در گريبان، از كنار ايام مي‌گذشتند؟
و هزاران سوال ديگر!
قطعا جواب منفي است. بزرگاني كه با اهداي جان و تن در راه اين انقلاب خطي پررنگ در تاريخ و سرنوشت اين سرزمين كشيده‌اند.
مردم بزرگوار ايران!
نگاه شهداي گرانسگ ما به گام‌هاي مصمم ما است. به گام دوم ما براي تعالي و سرآمدي ما است.
امروز جهان و خورشيد جهانتاب نظاره‌گر گام ما و انگشتان ما است.
مردم شريف ايران
شهداي شاهدمان صبح هفت اسفند منتظر خبر واقعه‌اي عظيم هستند
ما در چه شماريم؟
كه خورشيد جهانتاب،
گردن به تماشاي تو
از صبح كشيده ست!
«صائب تبريزي»