هشت نكته درباره اصلاح قانون زنان
ادامه از صفحه اول:
پنجم در مورد مهريه، همچنان كه بارها گفته شده، گمان نمي‌رود مهريه از نظر ايجاد تامين براي خانم‌ها نقش و اثري داشته باشد. به جاي آن از يك سو بهتر است دختران را به تحصيل و فراگيري علوم و فنون و تخصص‌ها تشويق كنيم كهباعث استقلال اقتصادي شان بشود، و از ديگر سو، ايضا همچنان كه بارها گفته‌ام، خوب است براي خانم‌ها به ويژه خانم‌هاي خانه‌دار، نوعي بيمه با كمك دولت برقرار شود كه به لحاظ عدم استقلال اقتصادي مجبور به تحمل زندگي مشترك با وجود عدم تمايل‌شان نشوند. ششم در مورد حقوق و تكاليف زوجين، به نظر مي‌رسد اين قسمت از قانون مدني نياز به بازنگري جدي دارد. زيرا ديدگاه گذشته اين بود كه خانم‌ها در منزل شوهر هيچ وظيفه و تكليفي در خصوص آشپزي، نظافت، بچه‌داري، شيردادن بچه‌ها وديگر امور ندارند و در صورت انجام اين امور، مي‌توانند مطالبه اجرت كنند و اصل عدم تبرع در اين مورد حاكميت داشت. يعني اصل بر اين بود كه هيچ خانمي نمي‌خواهد اين خدمات را به طور مجاني ارايه دهد. اينك مساله معكوس شده است، يعني بايد عدم تبرع خانم ثابت شود و اصل بر تبرع او است. به اين ترتيب يكي از اصول حاكم بر اين روابط دگرگون شده است و در موارد ديگر هم قطعا نياز به بازنگري است. زيرا در بيشتر موارد نقش اصلي را در تربيت فرزندان و تمشيت امور خانواده، خانم‌ها برعهده دارند. لذا اينكه بگوييم رياست خانواده بر عهده مرد است، تعبير دقيق و درستي نمي‌تواند باشد و موارد ديگري در همين خصوص قابل بحث است كه از آن مي‌گذريم. هفتم، در مورد امكان فسخ نكاح و طلاق، به نظر مي‌رسد بايد تعادلي بين حقوق و اختيارات زنان و مردان برقرار شود و در عين حال اين نكته درنظر باشد كه اين تعادل نه به مفهوم دادن مزيتي به خانم‌ها، بلكه به معني قرار دادن دو طرف در شرايط مساوي است. هشتم، در خصوص حضانت اطفال، كه حق و وظيفه زوجين است، تغييري كه داده شده و حضانت را در صورت جدايي تا 7 سال، بدون توجه به جنسيت، به زوجه داده است، البته قدمي به جلو است. اما بايد اين را پذيرفت كه اگر حالتي پيش آيد كه پدر و مادر جدا شوند، طفل چه پسر و چه دختر، بيشتر به مادر احتياج خواهد داشت تا پدر. بديهي است موارد استثنايي را كه مادر مشكلاتي نظير اعتياد، يا انحرافات اخلاقي دارد، بايد كنار گذاشت. به نظر مي‌رسد اصلاح قانون به نحوي كه امكان برخورداري از محبت و تربيت مادر را به مدت طولاني‌تري براي بچه‌ها ايجاد كند، مي‌تواند مفيد باشد. در جوار همه اينها، مساله عمده موجود، جنبه فرهنگي دارد و بايد سعي كرد احترام به خانم‌ها و رعايت حقوق آنان نهادينه شود والا تغيير قوانين به تنهايي مشكلي را حل نخواهد كرد. والله اعلم