كارگردان بهترين فيلم جشنواره سي و چهارم فجر:
ترجيح ميدهم فيلمم از راه متعارف درآمدزايي كند
الهام نداف
بهترين فيلم سي و چهارمين جشنواره فجر توانست پروانه نمايش بگيرد. «ايستاده در غبار» اگرچه نخستين تجربه كارگرداني محمدحسين مهدويان نيست، اما نخستين فيلم مستند-داستاني است كه توانست به بخش سوداي سيمرغ جشنواره فجر راه پيدا كند و با وجود ساختار و روايت مستندگونه خود، مخاطب جشنوارهاي را راضي نگه دارد. اين فيلم به سفارش موسسه فرهنگي- رسانهاي اوج، روايتي از زندگي شهيد احمد متوسليان است كه از جمله فرماندهان موثر در اجراي عمليات بيتالمقدس و آزادسازي خرمشهر بود.
«ايستاده در غبار» قرار بود اول ارديبهشت ماه روي پرده سينماها برود. اما حبيبالله والي نژاد، تهيهكننده فيلم با توجه به ساختار متفاوت آن تصميم گرفت، اين فيلم را از هياهوي اكران اول و دوم نوروز دور كند و زمان مناسبتري را براي اكران در نظر بگيرد.
محمدحسين مهدويان پيش از ساخت «ايستاده در غبار»، تمام تمركز خود را معطوف به سينماي مستند كرده بود. او با وجود ساخت 9 فيلم مستند، چهره شناخته شدهاي نبود تا اينكه تصميم گرفت مجموعهاي مستند از زندگي شهيد حسن باقري با عنوان «آخرين روزهاي زمستان» با سبك و سياقي متفاوت كارگرداني كند. مهدويان در اين فيلم بر پايه مستندات صوتي و تصويري و همچنين بازسازي تصاويري از جنگ تحميلي مستندي به مخاطب ارايه كرد كه پيش از اين نمونهاي از آن نديده بوديم. او بهاندازهاي در اين بازسازي و نمايش چهره حسن باقري مهارت به خرج داد كه تشخيص تصاوير آرشيوي از بازسازيها را سخت كرد. همچنين برخلاف روال معمول مستندسازي در حوزه دفاع مقدس، شخصيت شهيد باقري را با تمام نقاط ضعف و قوتش، به تصوير
درآورد. تجربه موفق «آخرين روزهاي زمستان» خوشايند مهدويان 34 ساله قرار گرفت و نخستين تجربه كارگرداني خود در سينماي داستاني را با همين رويه ساخت. «ايستاده در غبار» به لحاظ ساختار يكي از متفاوتترين توليدات سينماي ايران است چرا كه در اين فيلم از صداي بسياري از شهيدان كه از زمان جنگ
به جا مانده استفاده خواهد شد. بازيگران اين فيلم طي فراخواني در فضاي مجازي انتخاب شدند. هادي حجازي فر در نقش احمد متوسليان ايفاگر نقش اصلي فيلم سينمايي «ايستاده در غبار» و اميرحسين هاشمي، فرهاد فداكار و عماد محمدي از ديگر بازيگران اصلي اين پروژه هستند. دغدغه والي نژاد و مهدويان اين روزها، فراهم كردن شرايط مناسب براي اكران اين فيلم است.
مهدويان: نگران گيشه نيستم
محمدحسين مهدويان در همين رابطه در گفتوگو با «اعتماد» توضيح داد: «طبيعتا ما تمايل داريم فيلم در اكران عيد فطر قرار بگيرد اما اين مساله تنها به تمايل ما بستگي ندارد و بايد پخشكننده نظر سالن داران سينما را براي اين اكران جلب كند. فعلا همهچيز در حد حدس و گمان است، آمادگي اكران عيد فطر از طرف ما وجود دارد. از طرف ديگر ايده آل ما اين است كه فيلم علاوه بر اكران عمومي، در گروه هنر و تجربه هم روي پرده برود اما طبيعي است كه نظر ما به تنهايي ملاك نيست. نگران اكران فيلم و فروش آن در گيشه نيستم. «ايستاده در غبار» در هر زماني كه روي پرده برود، ميتواند تماشاگر خودش را پيدا كند. اتفاقات يك ساله اخير در گيشههاي سينماي ايران نشان داده كه پيشبيني فروش فيلمها چندان درست از آب در نميآيد. كم نبودند فيلمهايي كه در گيشه شكست خوردند در حالي كه قرار بود فروش قابل توجهي داشته باشند. نميخواهم از فيلمي نام ببرم اما اكران انيميشن «شاهزاده روم» در پاييز و فروش ميلياردي آن بسياري از معادلات اكران را بر هم زد. فهم و درك اندك من از اكران فيلمها تا اينجا، نشان داده كه گيشه از حدس و گمانها و پيش فرضها چندان تبعيت نميكند.» او با اشاره به اينكه يكي از خوشبينيهاي من اين است كه فيلم ما در هر فصلي كه اكران شود، مخاطب مورد علاقه، دنبالش ميكند توضيح داد: «اين مساله درباره يك فيلم كمدي چندان صدق نميكند. يعني بايد شرايط اكران تا اندازه زيادي براي برخي فيلمها مهيا باشد. معتقدم وقتي فيلمي با بودجه دولتي ساخته ميشود نگران فروش خود در گيشه نيست. چه دليلي دارد با استفاده از روشهاي غيرمتعارف مخاطب را به سينما بكشانيم وقتي دغدغه مالي در ميان نيست. » «ايستاده در غبار» هر اندازه در گيشه با اقبال عمومي مواجه شد، آن را ميپذيرم و ترجيح ميدهم به شيوه طبيعي درآمدزايي كند. من به شخصه تمايلي به فروش فيلمم از روشهايي چون پخش بليت در ميان ارگانهاي دولتي و خصوصي ندارم. كارگرداني كه با بودجه دولتي فيلم ميسازد و از طرفي به فروش غيرمتعارف اعتقاد دارد، دنبال ژست گرفتن در رسانههاست. وقتي موضوعي واقعي دستمايه فيلمي قرار ميگيرد، كساني كه درگير آن هستند ترجيح ميدهند همانطور كه با سوژه خو گرفتهاند و آن را باور كردهاند، با فيلم مواجه شوند. من هم با اين چالشها مواجه بودم، از همين رو با بدنه اصلي خانواده شهيد احمد متوسليان در ارتباط بودم و به نوعي تعامل داشتيم كه از ماحصل كار راضي باشند. در تمام اين مدت تنها چيزي كه انگيزهام را براي اكران مطلوب بيشتر ميكرد، دريافت سيمرغ بلورين بهترين فيلم جشنواره فجر بود. در زمان برگزاري جشنواره فجر دنبال اين بوديم بيشتر ديده شويم و جشنواره را ابزاري براي رسيدن به هدف اكران ميدانستيم. حالا كه به اين مسير نگاه ميكنم به نظرم تا اندازه زيادي راه را درست
آمديم.