عكس‌نوشت
امروز روز جهاني كودكان كار است؛ كودكاني كه ما هرروز در شهر از كنار آنها رد مي‌شويم و هركس واكنشي متفاوت نسبت به آنها دارد؛ عده‌اي بي‌تفاوتي را پيشه مي‌كنند، عده‌اي ديگر خريد كردن و پولي به دست آنها دادن، عده‌اي هميشه خوراكي در ماشين و كيف‌شان براي هديه كردن به آنها دارند و عده‌اي ديگر هم ترجيح مي‌دهند با كمك به خيريه‌ها و انجمن‌ها راهي براي كمك به آنها پيدا كنند. همه ما مجبور به واكنش نسبت به اين كودكان هستيم، چون همه در مواجهه با زندگي آنها در شهر قرار مي‌گيريم. اما هيچكدام از اين واكنش‌ها، راه‌حل قطعي حل صورت مساله وجود كودكان كار نيست. صورت‌مساله‌اي كه حضور اين بچه‌ها در خيابان‌ها و كار كردن به جاي تحصيل، تفريح و لذت از سن كودكي را جايز نمي‌داند و همچنان به عنوان يك صورت مساله دردناك و حل نشدني باقي مانده است و در زنجيره دلايل مختلف اين پديده، هيچ‌وقت موفق به حل اين معضل نشده‌ايم.