نامه مردمي و شكايت از تركيه به سازمان ملل براي توليد ريزگرد

۱۵۵۰ شهروند ايراني در نامه‌اي به سازمان ملل سدسازي‌هاي گسترده تركيه و بستن آب دجله و فرات تحت عنوان طرح گاپ (احداث سد و بستن آب دجله و فرات) را عامل خشكسالي، ريزگردها و بحران‌هاي سياسي و اجتماعي در منطقه دانستند. اين شهروندان در اين نامه، از تركيه به دليل بستن آب دجله و فرات به سازمان ملل متحد و يونسكو شكايت كرده و آن را عامل بحران‌هاي اجتماعي، سياسي و محيط زيستي سال‌هاي اخير در منطقه از جمله ريزگردها دانسته‌اند. در ميان فهرست افراد حقيقي امضاكننده نام تعداد زيادي از مسوولان، كارشناسان، خبرنگاران و فعالان محيط زيست به چشم مي‌خورد و ۱۵۵۰ شخص حقيقي و ‌۱۶۰ تشكل غيردولتي نيز تا لحظه تنظيم اين گزارش نامه را امضا كرده‌اند. منتقدان سدسازي‌هاي تركيه تحت عنوان طرح گاپ، معتقدند دولت ايران بايد از تركيه با طرح گاپ منجر به معضلات محيط زيستي، اجتماعي و سياسي فراوان شده است شكايت كند. محمد درويش، مديركل دفتر آموزش و مشاركت‌هاي مردمي سازمان حفاظت محيط زيست با اشاره به اين طرح و امضاي بيش از 1500 ايراني، ‌از بالارفتن امضاها تا 100 هزار تا مي‌گويد. او در اين خصوص به «اعتماد» گفت: دولت تركيه طرحي را به نام GAP (گپ) اجرا كرده كه مطابق اين طرح برنامه‌ريزي كرده بود كه در 15 سال، 38 ميليارد متر مكعب آب دجله و فرات را به نام تنظيم كردن، براي خودش حبس كند و اجازه ندهد وارد ميان رودان (بين النهرين) - دجله و فرات از وسط بين النهرين رد مي‌شود- شود. علاوه بر سد آتاتورك كه به تنهايي بيش از 40 ميليارد متر مكعب حجم مخزني است كه آب را نگه مي‌دارد، تركيه در طول 15 سال، ‌حقابه دجله و فرات را از 750 متر مكعب بر ثانيه به 250 مترمكعب رسانده. همه اين مسائل با هم باعث شد با بحران جدي‌اي در كشورهاي همسايه غربي چون عراق و تركيه مواجه شويم. به واسطه اين اتفاق، ‌بيش از 6 ميليون هكتار از اراضي كشاورزي از حيز انتفاع خارج شده، بيشتر تالاب‌ها چون هورالعظيم خشك شده و در نهايت با چشمه‌هاي توليد گرد و غبار روبه‌رو شديم؛ چشمه‌هايي كه در طول 22 سال تعدادشان از 6 چشمه به 250 عدد افزايش يافت. ما و بقيه كشورهاي همسايه، ‌همگي عضو كنوانسيون مقابله با بيابان‌زايي هستيم، براي اينكه اقدامات و طرح‌هاي اين كشورها منجر به افزايش ريزگرد نشود، تشكل‌هاي مردم نهاد تصميم گرفتند براي به دست آوردن حقوق‌شان وارد شوند. 25 استان ما درگير اين مساله شده‌اند و همچنان از اين معضل آسيب مي‌بينند. در اين راستا، كمپيني كه ايجاد كردند در ادامه اين هدف است كه اين خواسته را در مجامع حقوقي مطرح كنند تا شايد فشاري باشد بر كشوري چون تركيه براي اجراي تعهداتش در زمينه جلوگيري از توليد ريزگردهايي كه وارد كشور مي‌شوند.
قطعا مشاركت مردم در زمينه‌هايي چون اين مساله خيلي مي‌تواند تاثيرگذار باشد. در منطقه جنوب غربي، تا به حال كمتر شاهد اين مساله بوديم كه مردم وارد عمل شوند، معمولا دولت‌ها وارد مي‌شوند و مردم درگير مشكلات معيشتي هستند. با تشكيل اين كمپين، مي‌خواهيم ظرفيت‌هاي بالاتري از مردم را نشان دهيم، ظرفيتي كه اين‌بار به خاطر محيط زيست كه پيش از اين موضوع اولويت داري نبود، ‌به ميدان آمده‌اند. مردم با امضاي اين نامه كه خطاب به سازمان ملل نوشته شده، ‌نشان مي‌دهند محيط زيست برايشان مهم است، آنقدر كه مي‌خواهند براي حفظ و نجاتش وكيل بگيرند. با اين كار جمهوري اسلامي هم مي‌تواند در منطقه دست بالا را بگيرد. كمپين «نجات ميان‌رودان» فقط توسط مردم استان‌هاي غرب و جنوب غرب ايران امضا نشده، ‌از همه جاي ايران امضا شده است . پيش‌بيني مي‌شود به 100 هزار امضا هم برسد.