اعدام، پايان متعرضان به توريست فرانسوي

اعتماد| روز گذشته متهمان تعرض به توريست فرانسوي با حكم دادگاه كيفري استان تهران به اعدام محكوم شدند. آنها دو پسر جوان افغان هستند كه ٢٨ شهريور پارسال، پس از تعرض به يك زن كوهنورد فرانسوي در باغي در فرحزاد، به قصد فرار به مرزهاي شرقي ايران گريختند اما با مراجعه به موقع شاكي به پليس، دستگير و در دادگاه محاكمه شدند.
هر دو متهم در آخرين جلسه رسيدگي به پرونده (31/3/95) در شعبه هشتم دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي حسين اصغرزاده، برخلاف اعترافات‌شان در بازجويي‌ها، منكر تعرض شده بودند اما قضات دادگاه با استناد به گزارش پزشكي قانوني مبني بر «تاييد وجود نمونه دي‌ان‌اي متهمان روي لباس شاكي» و ساير مدارك موجود، حكم اعدام آنها را صادر كردند. صدور اين راي در حالي است كه براساس تحقيقات پليس، شاكي 23 ساله از سوي 4 نفر (تبعه افغان) مورد تعرض قرار گرفته بود كه يكي از آنها پيش از شروع تحقيقات و ديگري هنگام بازداشت در يكي از كلانتري‌هاي شرق كشور، فرار كردند و به افغانستان گريختند. قضات شعبه هشتم در ارتباط با اين دو متهم، پرونده را مفتوح گذاشته‌اند تا پس از دستگيري، به جرم‌شان رسيدگي شود. آنها همچنين، يك تبعه ديگر افغان (مرد) را نيز كه باعث فرار متهمان شده بود، به جزاي نقدي محكوم كردند. قاضي حسين اصغرزاده، رييس شعبه هشتم دادگاه كيفري استان تهران، پيش از اين با تاكيد بر گزارش پزشكي قانوني مبني بر وقوع تعرض به توريست فرانسوي، درباره آخرين جلسه رسيدگي به پرونده كه با «اصرار متهمان به عدم ارتكاب به تعرض» همراه بود، گفته بود: «متهمان با وجود اعتراف به تعرض در بازجويي‌ها، در آخرين جلسه منكر اين مساله شدند اما دلايل شان قابل قبول نبود چرا كه مسائلي مانند آوردن توريست به خانه و پذيرايي از او را به ياد داشتند اما همزمان مي‌گفتند آن شب تاريك بود و چيزي نديده‌اند. ضمن اينكه پزشكي قانوني تاييد كرده كه يك نمونه از دي ان‌اي كشف شده روي لباس متهم، قطعا متعلق به يكي از متهمان است.» شاكي اين پرونده، زني 23 ساله است كه پس از وقوع تعرض، با كمك يكي از دوستان متعرضان (سبحان، تبعه افغان) كه هنگام حادثه در محل حضور نداشت، موفق به فرار شد. او پس از مراجعه به كلانتري به كارآگاهان گفت: «من كوهنورد هستم. چندي پيش كوه‌هاي ايران را در اينترنت ديدم و چون علاقه زيادي به كوهنوردي در تهران داشتم، به تنهايي به اينجا آمدم. روز حادثه به دره فرحزاد رفته بودم اما وقتي شب شد، مردي افغان (سبحان) من را ديد و با نشان دادن عكس يك گرگ در يك كتاب، به من گفت كوه خطرناك است و گرگ دارد. او از من خواست به خانه‌اش بروم و شب را آنجا بمانم و فردا دوباره حركت كنم. همين كار را كردم. آنجا چهار نفر از دوستان سبحان هم بودند كه در ابتدا با من رفتار خوبي داشتند اما نيمه شب، وقتي مي‌خواستم بخوابم، سبحان براي انجام كاري بيرون رفت و آن چهار نفر به من تعرض كردند. سبحان كه برگشت، از ماجرا باخبر شد و من را از دست آنها نجات داد و به كلانتري رساند.»
قاضي اصغرزاده كه امضاي خود را پاي حكم اعدام متهمان نشانده است، پيش از اين درباره نقش سبحان گفته بود: «اگر سبحان نرسيده بود، قطعا متهمان، شاكي را به قتل مي‌رساندند. با اين همه، بيشترين عذاب وجدان را هم خود سبحان دارد چون با اصرار او، شاكي به خانه آنها رفت اما وقتي مدتي براي خريد چيزي بيرون رفت، آن حادثه اتفاق افتاد. بعد از آن هم خود سبحان شاكي را نجات داد و به كلانتري برد.» رييس شعبه هشتم دادگاه كيفري استان تهران همچنين بخشي از علت وقوع حادثه را به «قصور شاكي در رعايت نكات ايمني هنگام سفر به ارتفاعات فرحزاد» دانست و گفت: « بخش زيادي از علت وقوع حادثه به قصور خود شاكي برمي‌گردد، يعني ربطي به ناامني يا عدم امنيت ندارد. مثلا شاكي، گروهي وارد ايران نشد بلكه انفرادي و با اطلاعاتي كه از اينترنت و همسفرهاي قبلي خود گرفته بود، از مرز زميني آمده بود. او همچنين در يك روز و ساعت غيرمعقول، به شكل منفرد، با يك نقشه به منطقه‌اي كوهستاني‌ پا گذاشت كه محلي عمومي نبود. سپس به باغي در فرحزاد رفت كه گروهي كارگر افغاني در آن مشغول نگهداري از درخت‌هاي گردو بودند. آنها (متهمان) هم اول خوبي كردند و به شاكي گفتند هوا تاريك شده و خطرناك است بروي سمت كوه. براي همين او را به خانه‌شان بردند، پذيرايي كردند اما شب، نقشه تعرض را اجرا كردند.»