تروريسم گزينشي نيست
علي شكوهي
فرانسه اين روزها در شوك حاصل از اقدامات تروريستي فرو رفته است. هيچكس نميتواند نتايج تلخ اين كارهاي خشن و تلخ را تاييد كند و با مردم و دولت فرانسه همراه نشود. يك فرد تروريست دهها انسان بيگناه را مورد هجوم قرار داد و بدون اينكه هيچ دليلي وجود داشته باشد، آنان را به خاك و خون كشيد و حق حيات را از آنان سلب كرد.
كاري با انگيزه اين فرد نداريم زيرا شيوه برخورد با مردم بيگناه به اندازه كافي از درستي يا نادرستي انگيزه اين فرد حكايت دارد. مگر ميشود بدون اثبات جرم افراد و با چشمان بسته انسانهاي بيگناه را به قتل برسانيم و مدعي انگيزه درست براي خودمان باشيم؟
متاسفانه در جهان كنوني تعريف مورد توافقي از تروريسم وجود ندارد. بر اين اساس، مصاديق تروريسم در دنيا هم مورد اجماع قرار نميگيرد. دولتهاي غربي هر حركت مردمي و فراگير و ضدظلم را به اين دليل كه منافع آنان را به خطر مياندازد، مصداق تروريسم ميدانند در حالي كه دفاع مشروع حق هر مردمي است كه مورد ظلم و تجاوز و اشغالگري قرار ميگيرند و قطعا نبايد آن را اقدام تروريستي تلقي كرد. رژيم صهيونيستي با اينكه مصداق بارز تروريسم دولتي است و رهبران فلسطيني را در داخل و خارج اين كشور ترور ميكند و مردم معترض به اشغال نظامي سرزمينشان را ميكشد، از سوي كشورهاي غربي مورد حمايت قرار ميگيرد صرفا به اين دليل كه اين رژيم متحد غرب است و نبايد در مجامع جهاني محكوم به تروريسم شود. آنان تلاش زيادي كردند تا عنوان «صهيونيسم به مثابه تروريسم» را كه يك مصوبه نهادهاي بينالمللي بود تغيير دهند به اين دليل كه از رژيم صهيونيستي دفاع كرده باشند.
اينگونه نگرش ابزاري به مفهوم تروريسم قطعا مانع از اين است كه بر سر مفهوم و مصداق تروريسم يك اجماع جهاني ايجاد شود و مبارزه با آن جدي شود.
همين چند روز قبل يك گروه تروريستي كه دستش به خون هزاران نفر از مردم كشورمان آلوده است و دهها تن از مسوولان انقلابي را به شهادت رسانده، در فرانسه يك گردهمايي برگزار كرد و از شهردار پاريس تا برخي مقامات فرانسه و نيز ضدايرانيترين مقامات سياسي و نظامي امريكا و انگليس در آن گردهمايي حاضر بودند. اين سازمان تروريستي كه مسووليت رسمي بسياري از ترورهاي انجام شده در ايران را برعهده گرفته، در چند دهه گذشته در فرانسه مستقر است و اقدامات خود عليه ايران را از آنجا مديريت و رهبري ميكند.
البته در مواقعي كه مناسبات ايران و فرانسه بهتر ميشود، محدوديتهايي براي اين گروه ايجاد ميكنند اما در مواقع ديگر، حمايت از اين گروه تروريستي در دستور كار مقامات فرانسه قرار ميگيرد كه همين وضعيت نشان ميدهد فرانسه به صورت جدي درصدد مبارزه با تروريسم نيست و از آن بهمثابه يك ابزار بهره ميبرد و در صورتي كه با دولتي تعارض منافع داشته باشد، از مخالفان آن حمايت صريح يا ضمني خواهد كرد ولو آنكه آن مخالفان، مصداق واقعي تروريسم باشند.
البته دولت فرانسه در اعلام مواضع سياسي خود تاكيد دارد كه منافقين را سازماني «غيردموكراتيك» و «طرفدار خشونت» ميداند و با آن گروه هيچگونه ارتباطي برقرار نكرده است اما معلوم است كه مبارزه جدي با تروريسم با اينگونه توجيهات سازگار نيست. هر كشوري كه با مقوله تروريسم برخورد ابزاري كند و در انتخاب گروههاي تروريست دست به گزينش بزند، بايد انتظار داشته باشد كه پيامد فعاليت گروههاي تروريستي دامن آن كشور را هم بگيرد.
داعش و النصره و بسياري از گروههاي مسلح در سوريه و عراق، تروريست هستند اما به واسطه نوع برخورد همين دولتهاي غربي، عزم واحد جهاني براي مبارزه با آنها ايجاد نشده است و اكنون شاهديم كه دامنه فعاليت تروريستي همين جريانها، فرانسه و كل اروپا را هم دربرگرفته است.
تركيه هم كه كشوري امن براي مسافران خارجي و توريستها بود، به تدريج از امنيت خارج ميشود و دير نيست كه حمايت دولت اين كشور از تروريستهاي سوريه دامن كل اين كشور را بگيرد. اين وضعيت سرنوشت هر كشوري است كه به صورت اصيل درصدد مبارزه با تروريسم نيست و در مواردي از آن دفاع و به مقتضاي منافع خود با آن مخالفت ميكند.
تروريسم براي جهان كنوني يك تهديد جدي است و متاسفانه عمدتا در قالب گروههاي مسلمان خود را نشان ميدهد ولي تروريسم دولتي رژيم صهيونيستي را نيز نبايد ناديده گرفت. اين جريان بايد در هر شكل و شمايلي كه دارد، طرد شود و از حمايت ضمني هيچ دولتي برخوردار نشود. ما تروريسم خوب و تروريسم بد نداريم. مساله مقاومت مشروع ملتها در مقابل تجاوز و اشغال و تروريسم دولتي را نبايد مصداق تروريسم تلقي كرد و حسابش جداست اما اقدامات كور مسلحانه عليه مردم بيگناه با هيچ منطقي قابل توجيه نيست و بايد با آن مواجه شد و در اين مبارزه از تقسيم آن به خوب و بد بايد پرهيز كرد. تروريسم وقتي منطق خودش را پيدا كند و ريشه بزند، به شكل فراگير به همه مردم و همه دولتها آسيب خواهد زد و بنابراين قابل گزينش نيست.