نقد دولت و هويت اصلاحطلبي
جلال جلاليزاده
عضو شوراي مركزي حزب اتحاد ملت ايران
اگرچه اصلاحطلبان از همان ابتداي روي كار آمدن دولت روحاني و در جريان انتخابات سال 92 از آقاي روحاني حمايت كردند اما اين حمايت همواره بايد با نقد و ارايه پيشنهاد همراه باشد. اگر يك جريان سياسي تنها به سبب اينكه از دولتي حمايت ميكند از ضعفها و ايرادات آن چشمپوشي كند آثار منفي زيادي به خود وارد ميكند و در نگاه مردم چنين رفتاري مردود است. اگر اصلاحطلبان به خاطر اينكه دولت توسط مخالفان و تندروها مورد هجمه قرار ميگيرد دولت را نقد نكنند، هم دولت و هم جريان اصلاحات ضربه خواهد خورد. نقد يك جريان سياسي يا دولتي كه بر سر كار است هميشه لازم است. نقد سازنده براي برطرف كردن معايب و ضعفهاي دولتها، حكومتها و گروههاي سياسي امري حياتي است و مطمئنا بدون منتقدان دلسوز در بين حاميان يك دولت يا حكومت نميتوان به سمت توسعه و پيشرفت حركت كرد. دولت پيشين پذيراي نقدها نبود و جريان اصولگرا به ندرت نقدي نسبت به دولت ابراز ميداشت و از اين رو در پايان دوره دولت مشاهده كرديم كه چه بحرانهايي در زمينههاي مختلف براي كشور به وجود آمده است. همچنين بايد توجه داشت كه پايه و اساس گفتمان اصلاحطلبي نقد سازنده است. اصلاحطلبي كه به خاطر ترس از نقد و تذكر نسبت به همكيشان خود در مسائل روز سكوت ميكند از هويت اصلاحطلبي خود عدول كرده است. بنابراين اصلاحطلبان نسبت به همه دولتهايي كه با حمايت مستقيم و غيرمستقيم آنان روي كار ميآيد بايد نگاهي انتقادي داشته باشند. با اين نقدها در كنار حمايت از دولت روحاني ميتوان مسير تحقق توسعه در كشور را هموار كرد. نقد سازنده مخالف چاپلوسي، تملق و سفارشهاي بيجاست. نقدي سازنده است كه براي دستاوردهاي مثبت دولت ارزش قايل است و ضمن بيان انتقادات، پيشنهادات و راههاي سازندهاي هم براي حل مشكلات دارد. چنين نقدي موجب تقويت و تثبيت دولت است. همچنين نقدي سازنده است كه انتظارات را متناسب با شرايط و وضع موجود تطبيق دهد. اصلاحطلبان از همان ابتداي روي كار آمدن دولت روحاني اعلام كردند كه در سال 96 كانديداي ديگري به جز روحاني نخواهند داشت. آقاي روحاني اگر همچنان خط و مشياي كه در اين سه ساله يعني مواضع اصلاحطلبانهاي كه بهكار گرفت را ادامه دهد مورد حمايت اصلاحطلبان خواهد بود. اصلاحطلبان همواره توجه داشتهاند كه دولت از ابتداي روي كار آمدن با مشكلات زيادي مواجه بوده است كه آنها را از دولت پيشين به ارث برده است. مسائلي همچون بيكاري، ركود اقتصادي و آسيبهاي اجتماعي كه توان بالا و زمان زيادي هم براي حل اين مشكلات لازم است. دولت در سال 92 وعدههايي به مردم داده كه در صورت توان بايد به اين وعدهها عمل كند يا قدمهاي مهمي در جهت تحقق آنها بردارد. همچنين برخي مديراني در دولت روحاني هستند كه همراه مواضع و سياستهاي دولت حركت نكردهاند كه دولت بايد اقدامي سريع در جهت تغيير در مديريت اجرايي انجام دهد.