براي حمايت مشروط از روحاني مذاكره ميكنيم
رسول منتجب نيا
قائم مقام حزب اعتماد ملي
در اينكه اصلاحطلبان هر چه زودتر بايد وارد مقدمات انتخابات رياستجمهوري شده و فرصت را از دست ندهند، ترديدي نيست. در اين راستا اصلاحطلبان بايد تلاش كنند تا در اين انتخابات بار مسووليت به دوش احزاب و تشكلهاي قانوني، شناسنامه دار، فراگير و گستردهاي باشد كه در سراسر كشور فعاليت دارند. در انتخابات 94 اگر اصلاحطلبان نتوانستند به نتيجه مطلوب خود برسند به اين خاطر بود كه به احزاب بها داده نشد. از اين رو بايد به احزاب در انتخابات آتي توجه ويژه شود و شخصيتهاي بزرگ اصلاحطلب نيز در قالب احزاب منوياتشان را پياده كنند. تجربه انتخابات 92 براي اصلاحطلبان بسيار ارزشمند است. در سال 92 با تدبير بزرگان اصلاحات و شوراي هماهنگي بدون هيچ گونه مذاكرهاي آقاي عارف كنارهگيري كرد و اصلاحطلبان از آقاي روحاني حمايت كردند. در آن زمان به خاطر لزوم ارايه يك كانديدا و سخت بودن راضي كردن آقاي روحاني از انصراف تصميم گرفته شد تا آقاي عارف انصراف دهد. بنابراين يك جانبه از آقاي روحاني حمايت كرديم، بدون اينكه شرط و شروطي داشته باشيم. چنين رويكردي از نظر سياسي در دنيا مردود است. ائتلاف بايد همراه با معامله و مذاكره طرفين باشد. كساني كه عامل پيروزي يك فرد هستند بايد سهمي در اداره امور داشته باشند. نتيجه چنين رفتاري از سوي اصلاحطلبان اين بود كه دولت منهاي اصلاحطلبان تشكيل شد و اگر افرادي در كابينه قرار گرفتند با صبغه اصلاحطلبي نبود. همچنين گروه كوچكي كه خود را وابسته به رييسجمهور ميدانستند، دچار توهم شدند و تصور ميكنند كه عامل پيروزي آقاي روحاني در سال 92 حزب اعتدال و توسعه بوده است؛ نه اصلاحطلبان و شخصيتهاي بزرگ اصلاحطلب. بنابراين اصلاحطلبان اگرچه در سال 92 توانستند عرصه انتخابات را به نفع خود بسازند اما كاري غير معمول در سياستورزي انجام دادند. اگر بنا باشد از آقاي روحاني در سال 96 حمايت كنيم بايد بعد از مذاكرات طولاني و تعامل وسيع با او اين كار را انجام دهيم. اين درست نيست كه از شخصيتي حمايت شود اما او به هيچوجه خود را وامدار نداند. از اين رو قبل از آنكه اصلاحطلبان به تصميم برسند آقاي روحاني بايد جلساتي را با شخصيتهاي بزرگ اصلاحطلب برگزار كند و حلقه افراد نزديك به او با اصلاحطلبان جلساتي داشته باشند تا به يك توافق و تعامل مشخص و مكتوب برسند. به هر حال يكي از شروط اصلاحطلبان پايبندي دولت به مطالبات عقبه راي خود است. بخش زيادي از مطالبات مردم در دولت آقاي روحاني جامه عمل پوشانده شده است اما هنوز مطالباتي هستند كه بايد بيشتر مورد توجه دولت قرار گيرد. همچنين دولت بايد نسبت به تغيير كابينه به افراد با نشاطتر و قويتر اقدام كند. اين مساله تنها محدود به وزرا هم نيست و شامل بسياري از استانداران و فرمانداران نيز ميشود.