اصغرزاده: درك اصولگرايان از امنيت ملي و منافع ايران به‌نظرم ساده‌انديشانه است
ابراهيم اصغرزاده، فعال سياسي اصلاح‌طلب كه فعل و‌انفعالات سياسي را دنبال مي‌كند، معتقد است دولت نتوانسته آن‌طور كه بايد و شايد از امتيازات مثبت برجام بهره‌مند شود. چكيده اظهارات اصغرزاده در گفت‌وگو با خبرآنلاين به اين شرح است:
تحريم‌ها كه يك شبه بر سر مردم ايران نازل نشد، كه برجام بتواند يك شبه تاثير خود را در رفع آنها بگذارد.
فضاي داخلي ايران نبايد پر از ترديد و دلواپسي باشد اگر اين دودلي‌ها و نگراني‌ها به صورتي باشد كه احساس مخالفت با برجام و فرآيند آن، بي‌ثباتي فضاي سياسي و كارشكني عليه سياست‌هاي دولت ايران را به جهان مخابره كند به‌نفع رقباي منطقه‌اي ايران خواهد بود؛ سرمايه‌گذاري خارجي را مردد مي‌كند و عوايد برجام را به حداقل كاهش خواهد داد.
كساني كه ديروز تحريم‌ها را كاغذ‌پاره مي‌دانستند، امروز نيز برجام را فاقد ارزش مي‌دانند.
حمله عده‌اي خودسر به سفارت عربستان اسيدپاشي به منافع ملي و صورت ديپلماسي دولت بود. در ماه‌هاي آينده دولت روحاني بايد سياست منطقه‌اي خود را تثبيت كند و نشان دهد بر تصميمات سياست خارجي تسلط دارد. مثلا بايد نشان دهد در سوريه اجازه نمي‌دهد كه روسيه با كارت ايران بازي مي‌كند يا بايد توضيح دهد كه استفاده روسيه از پايگاه هوايي همدان به معناي تغيير راهبرد «نه شرقي، نه غربي» دولت نيست. دولت بايد در سياست خارجي خود را مقيد به مشورت بيشتر با مجلس و افكار عمومي داخلي نمايد وگرنه اين تصور پديد مي‌آيد كه وزارت خارجه در تحولات منطقه كاره‌اي نيست نبايد سخنگويي ايران در منطقه به نيروهاي نظامي سپرده شود.
دولت روحاني نه‌تنها بايد نسبت به تحولات منطقه‌اي پاسخگوي مردم ايران باشد كه در مسائل داخلي نيز بايد مسووليت بپذيرد و پاسخگو باشد. نمي‌شود هر امام جمعه‌اي در گوشه‌اي از مملكت مقرراتي وضع كند و بگويد من اجازه نمي‌دهم يا چنين و چنان مي‌كنم. خب نتيجه‌اش مي‌شود سرخوردگي مردم و اينكه مي‌گويند دولت از زير بار مسووليت شانه خالي كرده است.
استفاده نظامي پوتين از پايگاه نوژه و پرتاب موشك‌هاي كروز روسي از فراز خاك ايران كه به همكاري او با ايران عمقي راهبردي مي‌دهد برايش منافع حياتي دارد. در اين زمينه نبايد دولت روحاني پنهانكاري كند و مجلس و افكار عمومي را از تصميمات راهبردي در سياست خارجي به ويژه مسائل سوريه دور نگه دارد.
گربه كه براي رضاي خدا موش نمي‌گيرد. روسيه هم دنبال سهم شير خودش است. برخي تحليلگران توهم مي‌زنند. مطمئن باشيد روسيه وجود ايران قدرتمند در همسايگي خود را با منافع ملي‌اش ناسازگار مي‌بيند. خب طبيعي است ما هم متقابلا نبايد دست به كاري بزنيم كه روسيه را به جايگاه ابرقدرتي‌اش يك قدم نزديك‌تر كند.
دولت آقاي روحاني با كمك غرب بهتر مي‌تواند با روس‌ها مذاكره كند و امتياز بگيرد تا با طناب روس‌ها به چاه غرب برود و براي تقابل با غرب به آنها چشم ياري داشته باشد.
احمدي‌نژاد به‌قدري به اليگارشي روس‌ها اعتماد داشت كه قبل از تصويب نخستين قطعنامه ضدايراني در شوراي امنيت از قول روس‌ها گفت كه مطمئنا چيزي تصويب نخواهد شد! ارجاع پرونده هسته‌اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل كه بزرگ‌ترين خطاي محاسبه ديپلماسي دولت سابق ايران بود بر مبناي رويكرد چالش با غرب و اطمينان به شرق به وقوع پيوست.
سياست «نگاه به شرق» دولت احمدي‌نژاد و حاميان اصولگرايش ما را از سياست موازنه منفي انقلاب دور كرد. توهم و گيچ سري آنجا اوج گرفت كه احمدي‌نژاد انقلاب بوليواري را در سايه چاوزيسم امريكاي لاتين ضميمه اين نگاه ساخت و استوارنامه سفير اعزامي ونزوئلا را مانند متن مقدس بوسيد و بر چشمان خود ماليد و اصولگرايان با لبخند مليحي از كنارش گذشتند.
درك اصولگرايان شيفته قدرت‌يابي روسيه از امنيت ملي و منافع ايران به‌نظرم ساده‌انديشانه است. البته خصومت بي‌دليل با روسيه همچون دشمني احساسي و شعاري با غرب به ضرر و زيان منافع كشور است. تامين منافع ملي و منطق كشورداري به ما حكم مي‌كند كه روابط خوب و سازنده با تمامي كشورها داشته باشيم.
تعامل با كشورهاي شرقي از جمله روسيه زماني براي‌مان مفيد است كه تابعي از رويكرد تعاملي ايران با غرب باشد وگرنه تخصيص سياست خارجي به رابطه منحصر به‌فرد با شرق فاقد پويايي است و تجربه دولت احمدي‌نژاد نشان داد كه نمي‌تواند به يك رابطه معنادار و راهبردي تبديل شود.
برجام كركره صنف كاسبكاران تحريم را پايين كشيد. كاسباني كه به‌حساب خودشان تحريم‌ها را دور و از اين طريق ميلياردها دلار پول بيت‌المال را به‌جيب مي‌زدند.
اگر تسويه حساب قطعي با كاسبان تحريم صورت نگيرد و دست‌شان از اقتصاد كوتاه نشود همان نهادها و افرادي كه از آن حجم عظيم اختلاس، نابساماني اقتصادي و حيف‌وميل‌هاي گسترده سود مي‌بردند، اجراي برجام را با خطر مواجه خواهند ساخت.
تثبيت برجام نيازمند تفاهم ملي و اصلاحات در روابط خارجي و بازگشت امنيت و آرامش به اقتصاد ايران است.