عاقبت قدرت رانتي
چهرهاي به نسبت ملايم از خود نشان ميداد نيز اين سياست وجود داشت. اسناد ويكيليكس نشان داد كه او نيز مثل افراطيون فعلي سعودي از امريكاييها خواسته بود كه سر مار (منظورش ايران) را قطع كنند. پس از مرگ عبدالله و روي كار آمدن سلمان و فرزند او اين گرايش افراطي وجه آشكارتري يافته است. به همين دليل عربستان حتي بيشتر از اسراييل مخالف تصويب برجام بود و جلوي پيشرفت آن كارشكني ميكرد زيرا آن را مانع رشد منطقهاي خود ميدانست. ولي به يك دليل واضح نتوانست در اين راه موثر عمل كند، زيرا وابستگي آنها به امريكا مانع از آن بود كه در برابر اراده امريكا اقدامي به عمل آورند. عربستان كوشيد كه با وارد كردن امريكا به جنگ سوريه، آن را در وجه نظامي در برابر ايران قرار دهد تا امريكا به نيابت عربستان وارد اين مجادله نظامي شود از اين زاويه نيز در عمل موفقيتي به دست نياورد و حتي نتيجه برعكس شد، يعني امريكا بيش از آنكه عليه اسد شود، عليه داعش و نيروهاي نزديك به سلفيهاي سعودي شد. همچنين مجموعهاي از اقدامات موجب شد كه با وجود گذشت 15 سال از واقعه 11 سپتامبر، مجلس نمايندگان امريكا وارد يك چالش اساسي با عربستان شود و اجازه دهد كه شهروندان امريكايي عليه دولت اين كشور به دليل نقش داشتن در اين حادثه اقامه دعوا كنند.هرچند عربستان تهديد كرد كه صدها ميليارد دلار خود را از امريكا خارج خواهد كرد و هرچند اوباما اين مصوبه را وتو كرد ولي پاسخ نمايندگان كنگره به ويژه سناي امريكا خيلي قاطع بود؛ 97 به 1 وتوي اوباما را رد كردند و اين براي اوباما و عربستان شكست سختي محسوب ميشد. با وجود همه اينها، مشكل اصلي عربستان در حوزه اقتصاد رخ داده است. اين كشور كه حدود 670 ميليارد دلار ذخيره ارزي دارد، فقط در چند ماه گذشته حدود 70 ميليارد دلار آن را مصرف كرده تا بتواند كسري بودجه حدود 22 درصدي دولت خود را جبران كند. با كاهش قيمت نفت عربستان به دليل وابستگي شديدش به نفت دچار بحران شد و از قدرت اثرگذاري آن بر بازار نفت عليه ايران و روسيه كاسته شد. ولي هزينههاي بلندپروازي خود را احتساب نفت 100 دلار طراحي كرده بود! اين كشور كه اخيرا طرح چشمانداز اقتصادي خود را ابلاغ كرده است، براي رسيدن به اين طرح كه محصول شركت معتبر مكنزي است، بايد طي دو دهه صدها و هزاران ميليارد دلار هزينه كند كه با وضع فعلي چشمانداز روشني ندارد. در مجموع به دليل همين مشكلات مجبور شده است كه با وجود سياست گذشته خود طرح فريز نفتي را بدون الزام براي ايران بپذيرد و اوپك براي نخستين بار در 8 سال گذشته به حدي از اجماع و وحدت برسد و اين شكست بزرگي براي عربستان و هر قدرت ناشي از رانت است.
ما نيز بايد ميان قدرت واقعي خودمان و قدرت ناشي از رانت نفت تمايز قايل شويم و برنامههاي بلندمدت خود را متكي به قدرت رانت و درآمدهاي نفتي نكنيم كه در اين صورت دچار عوارض قدرتهاي مشابه رانتي خواهيم شد.