درباره آلبوم و تكآهنگ جديد لئونارد كوهن
ايليا گياهچي
چند روز پيش آخرين آلبوم لئونارد كوهن با نام «you want it darker» (تو تاريكتر ميخواهي) منتشر شد. كوهن كه اكنون ۸۲ ساله است در نامهنگاري با معشوقه سابقش خود را منتظر فرا رسيدن مرگ ميداند. «you want it darker»، تكآهنگ اين آلبوم هم كه كمي پيش از آلبوم كامل منتشر شد؛ همين حس و حال را دارد. آهنگي تاريك، بسيار استعاري، سياسي- اعتراضي و عميقا مذهبي. كوهن در اين ترك در نهايت پختگي مذهبي و اعتقادي خود، با روحي آماده براي رويارويي با مرگ، نه در مدح مذهب، بلكه در هستيشناسي آن و حتي شايد انتقاد از آن سخن ميگويد. او بيهيچ ترسي در نيمه مذهب و باورهاي خود ايستاده است و پافشارانه در اعماق آنها كند و كاو ميكند. همچنين در اين شعر او با وقوف كامل بر شرايط اجتماع خود به اعتراضي سياسي و اجتماعي دست ميزند. كوهن جزو معدود آرتيستهاي هم دوره خودش بود كه توانست همچنان جايگاه هنري خود را در جامعه و مخاطبين جديد حفظ كند و وزنهاي تاثيرگذار در دنياي موسيقي باشد. اشعار و دغدغههاي او همچنان تا آخر عمر تازه بودند. اما آهنگ you want it darker بسيار شخصيتر است. رد پاي مذهب از گذشته هميشه در اشعار كوهن پيدا ميشد همچون كه در شعر «هالهلويا» ميگويد.مسيح او به راستي فرزند زجر است و مسيح رنجديدگان است. همچنان كه كارل ياسپرس ميگويد: «... با اين همه عيسي تهيدستان، خوارشدگان، گناهكاران را رجحان مينهد چون روح آنها نرم شده است...». اما او در پي رستگاري نيست. نه او نه عيسياش. در ايمان او اميدي نيست به رهايي، اما اين رنج خود برايش دليل ايمان است. حتي عاشق هم باشد فرقي نميكند اين رنج و اين سرنوشت هميشه يكي است (آنطور كه در شعرش ميگويد) شايد حتي در عشق نيز براي او رنجي است كه به آن مومن است. و حال همانطور كه در شعر اين آهنگ ميگويد او آماده است براي هر اتفاقي كه ميافتد. زيرا او اكنون در عمق تاريك ذهن مذهبياش سفر كرده است.