استعفا پس از ناكاميهاي پيدرپي تكواندو
هر بار همه ميروند جز يك نفر!
ناكامي تكواندو با حذف از جام جهاني همچنان ادامه دارد. بعد از ناكامي تكواندو در المپيك ريو اين تيم تقريبا رنگ آرامش را نديد و تيمي كه قهرماني جهان را در كارنامه دارد، همچنان روي ريل ناكامي قرار دارد. بعد از المپيك مسوولان فدراسيون اعلام كردند جلساتي را در راستاي آسيبشناسي و بررسي دلايل ناكامي تكواندو در المپيك برگزار ميكنند كه خبرنگاران هر گاه درخصوص اين جلسات جويا شدند، هيچ پاسخي دريافت نكردند. اردوهاي تيم ملي در حالي آغاز شد كه فدراسيون تصميم گرفت با بيژن مقانلو همكاري خود را ادامه دهد. حسن ذوالقدري نيز در سمتش به عنوان مدير تيمهاي ملي باقي ماند و هيچ آبي از آب تكان نخورد. شايد تنها قرباني ماجرا، مهدي بيباك و مهرداد يوسفي بودند كه با فدراسيون قطع همكاري كردند و انگار مقصر ناكامي المپيك اين دو نفر بودند اما كساني كه در راس اين تيم و فدراسيون بودند، حاضر به استعفا نشدند. مسوولان فدراسيون، ناكامي المپيك را يك اتفاق ميدانستند اما آيا ناكامي در جام جهاني و شكست عنوانداراني نظير حجي زواره، اسبقي و يعقوبي در جايزه بزرگ باكو نيز يك اتفاق است؟ تيم ايران در فينال گرند پري به يك طلا بسنده كرد كه مرداني به نوعي آبروي تيم را خريد اما در جام جهاني تيم ايران حتي از گروه خود نيز صعود نكرد. اين تيم كه نام قهرماني جهان را يدك ميكشد به تيم كمنام و نشان تركيه نتيجه را واگذار كرد. در تركيب تيم تكواندوكاراني مثل عاشورزاده، حجيزواره و يعقوبي حضور داشتند كه سال گذشته در قهرماني جهان مدالها را درو كردند. حالا بايد ديد چه بر سر اين تيم آمده است كه با تكواندوكاران نامي نيز نميتواند نتيجه بگيرد. تيم تكواندوي ايران سال گذشته با تركيبي ضعيفتر، نايب قهرمان شد اما حالا با تنها يك پيروزي به كار خود پايان داد. اين درحالي است كه مسوولان ورزش هم نسبت به نتايج اخير اين تيم واكنشي نشان ندادهاند.
در حال حاضر بعد از اين فاجعه به وجود آمده و حذف از مسابقات جام جهاني ذوالقدري، رييس سازمان تيمهاي ملي تكواندو از سمت خود استعفا داد. بيژن مقانلو، سرمربي تيم ملي نيز بالاخره پس از حرف و حديثهاي بسيار از سمت خود استعفا كرد. البته با تداوم اين روند ديگر نميتوان نقش كادر فني، تكواندوكاران، توجيهات نخنما شدهاي چون سندروم فرسودگي، جو رسانهاي و... را در اين نتايج دخيل دانست و مديريت فدراسيون بايد نقش تعيينكننده خود و مشاوران خود در اين ناكاميهاي خردكننده در اين نتايج را پررنگتر مورد بررسي قرار دهد و آن را بپذيرد. سيد محمدپولادگر نزديك به ۲۰ سال در تكواندوي ايران مديريت كرده و در شرايط فعلي برنامه خاصي براي فدراسيون تحت مديريت خود ندارد و در واقع به بن رسيده و راهكارهاي وي نيز هر كدام خيلي زود با شكست مواجه ميشود و بايد اذعان داشت كه طرحي نو براي برونرفت از اين وضعيت ندارد. اين را هم فراموش نكنيم كه تجربه نشان داده با استعفا يا بركناري افراد مختلف از بدنه تكواندو چيزي درست نميشود، چراكه مديريت در اين مجموعه مشكلات زيادي دارد.