وامدار چهرههايي مثل جعفر والي هستيم
اصغر همت
بازيگر و مديرعامل خانه تئاتر
جعفر والي يكي از بزرگترين تئاتريهاي دهه 40 ما بود و اتفاقا يكي از معتبرترين چهرههاي اين عرصه كه اگر قرار بود روي صحنه حاضر شود هيچوقت كوتاهي نميكرد و در تمام دوران فعاليت به عنوان يك بازيگر كارگردان شناخته ميشد. همواره گفتهام چهرههايي اينچنين كه اتفاقا تعدادشان زياد هم نيست تكستارههاي آسمان هنر اين مملكت هستند كه خاموش شدنشان تاسفآور است. گرچه ميدانيم بايد در برابر آنچه مقدر است تسليم باشيم و چارهاي هم نيست، اما بايد اميدوار بود جايگزيني براي چنين هنرمنداني پيدا شود كه با شرايط موجود سخت به نظر ميرسد، چون پرورش افرادي مثل عباس جوانمرد، داود رشيدي، جمشيد مشايخي، محمدعلي كشاورز و جعفر والي بسيار دشوار است. حتي بد نيست به اين نكته هم فكر كنيم كه چه ميشود در يك عصر و دورهاي چنين چهرههاي درخشاني در عرصه هنر اين كشور پرورش يافتهاند. نبايد از ياد ببريم اگر امروز چيزي به نام تئاتر در كشور جريان دارد به واسطه ازخودگذشتگيها و تلاشهاي شبانهروزي نسلهاي قبل است و هر يك از ما كه در سالن نمايش روي صحنه ميرويم به نوعي وامدار اين هنرمندان هستيم كه شرايط را هموار كردند. از ياد نبريم كه جعفر والي يك غربتنشين بود و ما سالها از دور اخبار فعاليتهايش را دنبال ميكرديم. مثلا گاهي ميشنيديم قرار است نمايشنامهاي نوشته مروژك را روي صحنه ببرد. اين اواخر هم كه به كشور بازگشت تا حدي ميدانست بازگشت روي صحنه ساده نيست ولي به هرحال قرار شد نمايش «در گوش سالمم زمزمه كن» كه روزگاري در دوران اوج با ايفاي نقش جعفر والي و جمشيد مشايخي اجرا شده بود روي صحنه برود. اينبار قرار بود آقاي والي به عنوان كارگردان كنار گروه باشد تا به نوعي خاطرات خوش جواني و دوران اوج تداعي شود. همه ما روزهايي كه در بيمارستان بستري بود هم اميد زيادي داشتيم اين كار به سرانجام برسد، خود او هم اين اميد را داشت. اميدوار بوديم حداقل هنگام تمرين كنار گروه باشد كه متاسفانه اين امكان پيش نيامد. اميدوارم با توجه به آنچه ايشان در زمان حيات به گروه منتقل كردند تلاش بازيگران و عوامل اين نمايش در جشنواره تئاتر فجر روي صحنه بيايد تا شاهد اجراي آخرين يادگار اين هنرمند باشيم.