نشست «ايدز؛ آنچه هست و نمي‌دانيم» برگزار شد
تا پايان خرداد سال جاري 32 هزار و 670 نفر مبتلا به HIV در كشور شناسايي شدند اما بر اساس تخمين‌ها نزديك به 180 هزار نفر در كشور مبتلا به ايدز وجود دارد؛ نشست تخصصي «ايدز؛ آنچه هست و نمي‌دانيم» روز گذشته توسط موسسه رحمان با همكاري معاونت پژوهشي دانشكده علوم اجتماعي دانشگاه علامه طباطبايي برگزار شد. به گزارش روابط عمومي موسسه رحمان، ابراهيم اخلاصي عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي در ابتداي اين نشست با اشاره به اينكه ايدز ابعاد اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي متعددي دارد، و اين چالشي است كه زيست پزشكي با آن مواجه است، گفت: زيست پزشكي نگاه تغييرگرايانه نسبت به انسان دارد، در اين نگاه بيماري به عنوان يك پديده مستقل از افراد در نظر گرفته مي‌شود و پزشك به عنوان كارآگاه براي كشف و شناسايي و درمان است اين رويه زماني كه پزشكي در فاز اول شناسايي و درمان بيماري‌ها بود، موفق عمل كرد اما به دليل شرايط جديد زندگي و بروز مناسبات اجتماعي جديد كه در واقع ورود به بيماري‌هاي مزمن هست، به نظر مي‌رسد پزشكي در مقايسه با فاز اول موفق عمل نكرده است. علت اين است كه در بيماري‌هاي مزمن ابعاد فرازيستي بيشتر دخالت دارند كه بايد در نظر گرفته شود.
بايد برداشت‌هاي نادرست را حذف كنيم
اميد زماني، پزشك و فعال مدني در زمينه ايدز سخنران بعدي اين نشست بود. زماني در ابتداي سخنان خود به شناسايي و نگاهي كه اين بيماري در جامعه به وجود آورد، اشاره كرد و اظهار داشت: افرادي كه پس از كشف آزمايش‌هاي ايدز شناسايي شدند، عموما از گروه‌هاي خاصي مانند معتادان تزريقي بودند كه باعث شد از همان ابتدا با مبتلايان به ايدز با انگ و تبعيض برخورد شود.
زماني با اشاره به اينكه چون دارويي براي ايدز وجود نداشت، به عنوان بيماري مهلك در جامعه مطرح شد، گفت: پس از آن در برخي كشورها موج رسانه‌اي ترس و در برخي ديگر انكار اين موضوع در پيش گرفته شد، و برخي ديگر متبلايان به HIV را گناهكار خطاب كردند.
به گفته وي در ايران هم ابتدا انكار اين موضوع توسط رسانه‌ها مطرح مي‌شد اما از اواخر دهه 70 صدا و سيما اين نگاه تغيير كرد و حتي سريال‌هايي براي آموزش، شناسايي و پيشگيري در صدا و سيما ساخته شد.
جمعيت پنهان ايدز خطرناك است
زهرا واعظي، پزشك و فعال مدني در زمينه ايدز سخنران بعدي اين نشست بود. واعظي با اشاره به اينكه 32 هزار 670 نفر مبتلا به ايدز شناسايي شدند، گفت: تخمين ما اين است كه بيش از 5 و نيم برابر اين آمار مبتلا به ايدز در كشور داريم، نگراني كه الان وجود دارد تغيير شيوع اين بيماري در كشور است.
واعظي با بيان اينكه بسياري از پزشك‌ها در مورد ايدز آگاه نيستند، افزود: بيماري با بيماري هيچ تفاوتي ندارد، زماني فرد مبتلا به ايدز به درمانگاه مراجعه مي‌كند و مورد پذيرش قرار نمي‌گيرد از آن زمان بيماري خود را پنهان مي‌كند، اكنون نگراني اصلي ما گروه پنهان ايدز هستند.
وي با تاكيد بر اينكه راه‌هاي انتقال اين بيماري بايد آموزش داده شود، تصريح كرد: ويروس اين بيماري از طريق مايعات منتقل مي‌شود، بدون تداخل خون با خون اتفاقي نخواهد افتاد همچنين ويروس HIV در خارج از بدن انسان بسيار سريع از بين مي‌رود. متاسفانه حتي برخي پزشك‌ها از اين موارد اطلاع دارند و گاها در رابطه با متبلايان به ايدز با تبعيض برخورد مي‌كنند.
اين پزشك با اشاره به اينكه بايد انگ‌ها از مبتلايان به ايدز برداشته شود و اين گروه در جامعه زندگي كنند، گفت: زماني كه HIV تشخيص داده شد قابل كنترل است. فرد مي‌تواند كار كند، ازدواج كند و در جامعه حضور داشته باشد، ايدز درمان قطعي ندارد؛ از زمان شروع بيماري تا مرحله آخر ايدز ممكن است 20سال طول بكشد.
فاطمه صالحي، مددكار اجتماعي به نقش سمنها در كنترل و پيشگيري ايدز پرداخت، صالحي با تاكيد بر اينكه سونامي ايدز در راه است، گفت: بايد هشدارهاي مربوط به اين موضع را جدي بگيريم. اگر در كار هر يك از سازمان‌هاي درگير با ايدز خللي رخ دهد، مي‌تواند به فاجعه ختم شود.