استبداد منور
فريدون آدميت در تحقيق سترگي كه درباره اميركبير نگاشته بر اين تعبير واتسون كه ماهيت حكومت امير را نمونه‌اي از «استبداد منور» مي‌خواند، صحه مي‌گذارد، اما هم او محور انديشه‌هاي امير را اصلاح و ترقي مي‌خواند و با بررسي مفهوم «خيال كنسطيطوسيون» امير عناصر اصلي دولت منتظم او را چنين برمي‌شمرد: «اول تعديل سلطنت مطلقه، دوم توزيع قدرت در دستگاه صدارت از طريق ايجاد وزارتخانه‌هاي مختلف، سوم اجراي حقوق ثابته چون امنيت جان و مال افراد، خواه رعيت خواه وزير. » به باور آدميت جوهر نظام ميرزا تقي خاني، قانون و عدالت بود.