اسميت يك مساوات‌طلب است

اسميت يك مساوات‌طلب است؛ او به برابري برون‌دادها اعتقاد داشت و نه برابري فرصت. اسميت متفكري است متعلق به روشنگري پيشاسرمايه‌داري. او مي‌گويد فرض كنيد، در انگلستان، يك مالك زمين بخش اعظم زمين را در اختيار دارد و بقيه مردم هيچ چيزي ندارند كه با آن زندگي كنند. مي‌گويد اين اصلا اهميت ندارد، چرا كه مالك ثروتمند زمين به بركت همدردي‌اش با بقيه مردم منابع را ميان آنها توزيع مي‌كند، پس به‌وسيله دست نامريي ما به جامعه‌اي كاملا مساوات‌طلب مي‌رسيم. اين همان تصور او از طبيعت بشر است. كساني كه شما سر كلاس‌هاي‌شان مي‌نشينيد يا كتاب‌هاي‌شان را مي‌خوانيد به اين شكل عبارت «دست نامريي» را به‌كار نمي‌برند.