تغييرات در روزهاي پاياني
حاج احمد آقا سعي كرد كه يك حالت خودساختگي و يك حالت عرفاني فوقالعادهاي را دنبال كند. به مكانهاي ناشناخته ميرفت. ناشناس به يك منطقه دور افتاده مهجوري ميرفت و شبها عبادت ميكرد. روزها ذكر داشت و مطالعه ميكرد. مثلا يكبار و در يك جامعه گردي ايشان در گيلان يا مازندران در جنگلها و روستاهاي جنگلي آن مناطق به صورت ناشناس رد ميشده كه شب در يك منطقهاي ناگزير به اقامت ميشوند. آنجا در خانهاي روستايي ميمانند و روستاييها هم كه ايشان را نميشناختند، از آنها پذيرايي ميكنند. مرحوم حاج احمد آقا از آنها دعوت ميكند كه اگر تهران آمديد يا قم، سراغ ما بياييد و آنها بعدا متوجه ميشوند كه مهمانشان چه كسي بوده.