گزارش ملي پلاسكو سنتي نو در عرصه پاسخگويي
بعد از مطالعه به بايگاني سپرده مي‌شوند و داراي ويژگي علني نيستند و منتشر نمي‌شوند. اما گزارش ملي پلاسكو به معناي واقعي ريپورت است و گزارشي است كه به مردم ارايه مي‌شود. اين انتشار مي‌تواند تاثير‌گذاري اين گزارش را بيشتر كند. عدم دخالت دولت و نهاد رسمي در تدوين و انتشار اين گزارش هم از ويژگي مثبت گزارش ملي پلاسكو است. يكي از ايراداتي كه به اين گزارش وارد اين است كه سازمان‌هاي غيردولتي نقش چنداني در اين فرآيند نداشتند. در صورتي كه سازمان‌هاي غيردولتي هم بايد در اين فرآيند يادگيري اجتماعي مشاركت داشته باشند. اما ارايه گزارش ملي را نبايد صرفا به عنوان يك بحث علمي ببينيم كه هيات علمي و دانشگاهيان گزارشي را تدوين و ارايه كنند. در تدوين و ارايه اين گزارش‌ها، فراتر از نقش دانشگاه بايد به نقش جامعه مدني هم تاكيد شود. اميدواريم اين سنت تازه به شكل‌گيري يك تجربه ملي كمك كند. ضمن اينكه بهتر است از تجربيات جهاني هم در اين مورد استفاده شود و شيوه‌ها و الگوهايي كه در تدوين گزارش‌هاي ملي استفاده مي‌شود، مورد استفاده قرار گيرد. در تدوين اين گزارش‌ها علاوه بر رويكرد عملياتي كه به بهبود فرايندهاي عملياتي و اجرايي كمك مي‌كند اين گزارش‌ها بايد داراي رويكرد راهبردي و سياستي هم باشند و به اصلاح ساختارها و قوانين و مقررات و سياست‌ها كمك كنند. اين گزارش‌هاي ملي برخلاف گزارش‌هاي حقوقي كه معطوف به يافتن مقصرين (فرد و نهاد) است بايد بتوانند ضعف‌هاي ساختاري و نهادي را شناسايي كنند و در جهت اصلاح آنها راهكارهايي را ارايه دهند.