• ۱۴۰۳ شنبه ۲۹ ارديبهشت
روزنامه در یک نگاه
امکانات
روزنامه در یک نگاه دریافت همه صفحات
تبلیغات
صفحه ویژه

30 شماره آخر

  • شماره 3796 -
  • ۱۳۹۶ سه شنبه ۱۲ ارديبهشت

نگاهي به آسيب‌هاي عدم مشاركت در انتخابات

تحريمي‌ها مردم ايران را قرباني مي‌كنند

سيدمحمد علي ابطحي

باز نزديك انتخابات شد و ديالوگ‌هاي هميشه، دنبال اثبات اينكه چرا بايد راي داد. حرف‌ها و پاسخ‌ها تكراري است. اين‌بار به جاي تشريح اينكه چرا بايد راي داد، مي‌پرسم آنها كه راي نمي‌دهند يا ديگران را تشويق به عدم راي دادن مي‌كنند، چه خدمتي به مردم در داخل ايران مي‌كنند؟ آنهايي كه در خارج كشور زندگي مي‌كنند يا قصد رفتن دارند و زندگي مردم ايران براي آنان بي‌اهميت است را مي‌شود درك كرد.
اما تشويق به عدم مشاركت در انتخابات براي مردمي كه در ايران هستند و قصد زندگي در همين كشور را دارند، چه كمكي به مردم مي‌كند؟ جمعي از آنها مي‌گويند كه اصلا راي‌گيري در انتخاباتي كه كانديداها برگزيده شده‌اند و اختياري از خود ندارند، فايده‌اي ندارد. رييس‌جمهور آبدارچي است، باشد. به‌قول خارجي‌ها، اوكي.
جوابم را تكرار مي‌كنم: وقتي راي ندهند، در همين صورت هم مردم چه سودي از راي ندادن مي‌برند؟ مي‌گويند راي دادن كمك به مشروعيت نظام است. ما اين نظام را از بيخ و بن قبول نداريم.
باز هم اوكي. اين همه در همه انتخابات‌ها عده‌اي تحريم كردند. تحريم‌كنندگان از طيف‌هاي مختلف هم بودند. غير از تحريم‌كنندگان هميشگي مثل سلطنت‌خواهان يا سازمان‌هاي محاربي مثل مجاهدين خلق، در بعضي موارد برنده جايزه صلح نوبل يا در يك مورد بخشي از اصلاح‌طلبان هم تحريم كردند.
اما هر دفعه انتخابات برگزار شد و برگزيدگان انتخابات بر سرنوشت كشور مسلط شدند و مردم داخل كشورآسيب‌هاي راي ندادن تحريمي‌ها را چشيدند. اصلا مشروعيت نظام را قبول نداريد. باز هم اوكي. براي از بين بردن نظام، راه‌هاي شناخته شده‌اي وجود دارد. جنگ مسلحانه. شورش‌هاي وسيع خياباني، كودتا.
كمك گرفتن از نيروهاي مسلح خارجي. هر كدام از اين راه‌ها را مي‌توانيد انجام دهيد تا نظام را ساقط كنيد. همه به نظام هم حق مي‌دهند در آن صورت براي حفظ نظام از راه‌هاي مختلف با اين براندازي‌ها مقابله كند. حتي در اين صورت هم سوالم را تكرار مي‌كنم راي ندادن وسپردن سرنوشت مردم در داخل به دست كساني كه بدترند، چه سودي براي مردم خواهد داشت.
مي‌گويند نظامي كه در انتخابات راي‌دهنده اندك داشته باشد، نشانه ضعف و عدم مشروعيت آن است. اين در سال‌هاي اوليه شايد براي عده‌اي قابل قبول بود. ۳۸ سال است كه در اين كشور راي‌گيري مي‌شود. هميشه به اندازه‌اي كه مشكل عدم مشروعيت براي نظام نياورد، راي‌دهنده وجود داشته است. تشويق به تحريم عدم مشروعيت موثر درست نكرده است. مردم مگر چقدر مي‌خواهند زندگي كنند كه دهه‌ها سرنوشت‌شان منتظر عدم مشروعيتي باشد كه تازه پشت سر آن عدم مشروعيت و حتي بعد سقوط نظام هم آينده بهتري تضمين نشده است و هر جا در اين دهه‌هاي اخيرتغيير رژيمي اتفاق افتاده، مردم آن كشورها آسيب بيشتر ديده‌اند.
اصلا حتي اگر سازماندهي شود كه تعداد قابل توجهي در انتخابات شركت نكنند همه دنيا دست به دهان شود كه چقدر كم در اين انتخابات شركت كردند. واقع بين باشيم.
چه اتفاقي مي‌افتد؟ حكومت طبعا براي نگهداري از نظامش سخت‌گيري بيشتري مي‌كند. هيچ كس هم در دنيا به خاطر نداشتن پشتوانه راي ككش نمي‌گزد. حكومت‌هاي اطراف‌مان گواه هستند. همزمان با بيانيه سازمان ملل در مورد محكوميت عربستان سعودي در مورد گرسنگي فراگير يمن، وزير دفاع امريكا براي تشويق عربستان به عنوان متحد خود به آنجا سفر و كلي دولتمردانش را تشويق مي‌كند. در حالي كه هيچ‌گونه راي‌گيري در عربستان براي مديرانش وجود ندارد.
اصلا گرفتيم با نامه‌نگاري به آقاي ترامپ و راي كم در داخل، مستر پرزيدنت امريكا به ايران حمله بكند و مثل سوريه چند نقطه را بمباران كند. باز چه سودي حتي به مردمي كه در ايران مخالف نظام هستند، مي‌رسد؟ جنگ جديدي در خاورميانه شكل مي‌گيرد و سال‌ها ناامني جديدي در اين منطقه كه ايران هم جزو آنها خواهد شد، در مي‌گيرد. اين بهتر است يا راي فراوان دادن به يك كانديدا و دور كردن خطر اين درگيري‌ها؟
باز هم تكرار مي‌كنم راي ندادن چه سودي براي مردمي كه در ايران هستند خواهد داشت؟ من حتي به كساني كه با حكومت ايران مخالفت صد در صدي دارند و در خارج ايران هستند و تشويق به تحريم مي‌كنند و اين تبعات تحريم را مي‌دانند توصيه مي‌كنم زندگي بهتر خودشان را داشته باشند و مردم ايران را قرباني اين آرزوهاي خود نكنند، همچنان كه اكثريت نيروهاي نخبه و مسووليت‌پذير و ايران‌دوست خارج از كشور هم شجاعانه اين خطرات را درك مي‌كنند و حتي در صورت مخالفت با حكومت ايران، مردم را دعوت به راي دادن در هر صورت و در هر شكلي مي‌كنند.
اين حرف‌ها در آستانه هر انتخاباتي تكرار مي‌شود. بايد همه از اين دور باطل بيرون بياييم. واقع‌بين باشيم و مردم ايران و منافع آنان را اولويت بدهيم. بلوغ سياسي در اين است كه نخبگان اجازه ندهند مردم كشورشان از يك سوراخ چند بار گزيده شوند. راي ندادن بازي با سرنوشت مردم است.
هميشه وقتي راي بيشتر بوده انتخاب بهتري صورت گرفته است. اين‌بار نيز همچنين خواهد بود.

 

ارسال دیدگاه شما

ورود به حساب کاربری
ایجاد حساب کاربری
عنوان صفحه‌ها
کارتون
کارتون