شفاف شدن شعارهاي بي‌پشتوانه
محمدرضا خاتمي
فعال سياسي اصلاح‌طلب
دومين مناظره انتخاباتي نسبت به مناظره پيشين شفاف‌تر بود و مهم‌ترين ويژگي‌اش اين بود كه تفاوت دو ديدگاه در اداره كشور مشخص‌تر شد كه امر بسيار مهمي در رقابت است. همچنين شاهد تكرار شعارهايي بوديم كه با وجود اينكه در فضاي مجازي و جامعه، مردم درخواست مي‌كنند كه نامزدهاي اصولگرا برنامه‌هاي عملياتي شدن شعارهايشان را ارايه كنند، باز خبري از چگونگي عملياتي كردن اين وعده‌ها نبود. دولتي كه مستقر است و كار كرده برنامه‌هايي مشخص دارد و انتقاداتي به دولت نيز وارد است. تمام تكيه رقباي آقاي روحاني بر نقطه ضعف‌هايي بود كه الزاما آن ضعف‌ها معرف عملكرد دولت نيستند، بلكه معرف عملكرد كل نظام و ساختار كشور است. استراتژي مناظراتي آقايان رييسي و قاليباف زيرسوال بردن 40 سال مديريت جمهوري اسلامي است نه دولت چهار ساله‌اي كه ميراث‌دار خرابي‌‌هاي هشت سال دولت نهم و دهم بوده است. شايد آقايان روحاني و جهانگيري بيش از حد نجابت كردند و واقعيت‌هايي را كه به ارث برده بودند را هنوز نگفته‌اند. كار شكني‌هايي كه سر راه دولت در طول اين چهار سال شده است، ناگفته مانده است. براي مثال آقاي رييسي اعتراض مي‌كند كه يك وزير با خبرنگاري برخورد كرده است. اين برخورد خيلي بد بود. جا داشت كه از ايشان پرسيده شود كه در طول چندين سال گذشته چند خبرنگار را بازداشت كردند و چند روزنامه را تعطيل كردند؟چند سايت را بسته‌اند؟ چند آدم سياسي امروز در زندان‌ها هستند؟با منتقدين چطور برخورد شد؟ زماني كه ايشان در مسند قوه قضاييه بود، چه رفتاري از خود نشان داده اند؟ بي‌ترديد آقاي روحاني و جهانگيري هم مي‌توانستند اشاراتي به اين موضوعات بكنند اما با اين حرف‌ها نمي‌خواهند ياس و سرخوردگي را براي ايرانيان مشدد كنند كه اگر اين حرف‌ها زده مي‌شد چه بسا نامزدهاي اصولگرا در مطرح كردن شعارهاي بي‌پشتوانه كمي ملاحظه مي‌كردند.