دولت شكايت نمي‌كند؟
علي شكوهي
آنهايي كه مرا مي‌شناسند مي‌دانند كه چه تعلق‌خاطري به آزادي دارم و حتي آن را بالاتر از عدالت قرار مي‌دهم. بر امثال من ثابت شده است كه آزادي افراد و گروه‌ها در طرح نظرات و به خصوص آزادي در نقد قدرت، مايه حيات اجتماعي است و باعث رشد انديشه و تضارب آرا و ظهور فكر برتر و رفع اشكالات جاري كشور مي‌شود. آزادي، عدالت سياسي را موجب مي‌شود كه مقدمه ظهور عدالت اجتماعي و عدالت اقتصادي است. بدون وجود آزادي نبايد انتظار تحقق ديگر آرمان‌هاي بلند مردم را داشت زيرا آزادي منجر به توزيع عادلانه قدرت در بستر اجتماع مي‌شود و طبعا بدون توزيع برابر قدرت، انتظار توزيع برابر و عادلانه ثروت و فرصت را نمي‌توان داشت.
اين مقدمه را گفتم تا وقتي حرف اصلي خودم را مي‌زنم تصور نشود كه به قصد ايجاد محدوديت براي مخالفان و بستن دهان‌ها و مخالفت با آزادي نقد و نقادي حاكمان چنين موضعي را مطرح و از آن حمايت مي‌كنم. در واقع ما از آزادي دفاع مي‌كنيم و يكي از راه‌هاي حفظ آزادي را رعايت قانون و اخلاق در استفاده از آن مي‌دانيم و معتقديم اگرچه آزادي معقول و منطقي در حيطه بيان و نشر و نقد قدرت و تجمعات بايد مبنا باشد اما استفاده غلط و لجام‌گسيخته از اين موهبت الهي، در گام اول به زيان خود آزادي تمام مي‌شود و بسترساز رشد استبداد و اختناق خواهد شد. براي آنكه ما در استفاده از آزادي به ورطه بي‌بندوباري و هرج و مرج رفتاري سقوط نكنيم يا به نام دفاع از حقيقت به گونه‌اي از اختناق فرهنگي تن ندهيم، بهترين كار اين است كه قانون، مبناي تنظيم رفتار ما شود، آن هم قانوني كه هم آزادي را تضمين مي‌كند و هم اجازه نمي‌دهد به نام آزادي، حقوق ديگران از جمله حقوق عمومي جامعه مخدوش شود.
بهانه نوشتن اين يادداشت، اظهارات جناب نبويان از شاگردان مكتب مصباح‌يزدي است كه سابقه نمايندگي مجلس را دارد و در يكي دو سال گذشته در تمامي سخنراني‌ها و اظهارات خود، عملكرد دولت را نقد مي‌كند و منتقد برجام و عملكرد سياست خارجي دكتر روحاني و دكتر ظريف است. تا اينجاي كار هيچ اشكالي ندارد و حق هر منتقدي است كه عملكرد و مواضع و اظهارات مسوولان دولت را نقد كند و بخواهد مردم را در حمايت از دولت روحاني دچار ترديد كند. اما به گمان بنده آقاي نبويان از اين حق قانوني خودش، با مضامين دروغ و تهمت و نشر خلاف استفاده كرده است و اين همان نكته‌اي است كه محل اعتراض ما است. وي در سخنان خود نكاتي را مطرح كرده است كه بنده مضمون آن را از نوار صحبت ايشان بيان مي‌كنم:
- آدمي هست كه به او گزارش مي‌دهند، دارد چرت مي‌زند.
- در 18 شركت هم عضو هيات‌مديره است.
- آدم خجالت مي‌كشد زيرا در كمتر خانه‌اي است كه يك جوان بيكار و ازدواج نكرده وجود نداشته باشد. اين حاصل اين 4 سال است. مشكلات بود اما به اين صورت نبود.
- امروز يك خبري شنيدم از بچه‌هاي صنعتي خود استان مازندران. گفت وزير راه نمي‌داد كه من در مازندران كار توليدي كنم. خلاصه با وزير ديدار كردم. گفت راهش اين است كه اول با خانواده من چفت بشوي و بعد بروي كار خودت را انجام بدهي!
- 4سال همه ما را سركار گذاشتند تحت عنوان برجام. به دستور امريكا در فردو و نطنز را تخته كرديم. اراك را بتون ريختيم فقط براي اينكه تحريم‌ها برداشته شود. 90درصد هسته‌اي خودمان را از دست داديم و 1000 دانشمند هسته‌اي خودمان را اخراج كرديم. چي به دست آورديم؟
- من دبير كميسيون ويژه برجام بودم. در برجام نوشته شده و امريكا گفته كه 75درصد تحريم‌ها را دست نمي‌زنيم ولي ظريف از طرف روحاني رفته و تعهد داده كه عيبي ندارد.
- در ژنو به ما تعهد داده بودند كه 25درصد تحريم‌ها يعني تحريم‌هاي هسته‌اي را بر مي‌داريم اما اكنون بعد از اينكه ما به همه تعهدات خودمان نقد عمل كرديم، آنها مي‌گويند ما فقط نصف تعهدات خودمان را عمل مي‌كنيم.
- امريكا به ما قول داده بود كه ما تحريم‌هاي بانكي را بر مي‌داريم تا شما بتوانيد پول نفت خودتان را به داخل كشور منتقل كنيد. قرار بود در دي ماه 94 اين كار را بكند اما الان بعد از يك‌سال و نيم امريكا زير قول خودش زده است در حالي كه ما 90درصد صنعت هسته‌اي خودمان را تعطيل كرديم.
- ما الان نفت صادر مي‌كنيم اما امريكا نمي‌گذارد يك دلار آن را به ايران بياوريم و بايد چمداني بياوريم. پول‌هاي فروش نفت ما در بانك‌هاي اتحاديه اروپا بلوكه شده است و نه تنها به ما سود نمي‌دهند بلكه به خاطر نگهداري پول‌هاي ما از ما كارمزد هم مي‌گيرند. حاصل ديپلماسي غلط را ببينيد!
- بگذاريد يك نمونه ديگر را بگويم. نمي‌خواستم وارد اين بحث شوم. الان امريكا يك شرط جديد گذاشته است. حتما باور نمي‌كنيد. من هم جاي شما بودم باور نمي‌كردم. اما مطالعه كنيد. امريكا گفته است در صورتي رابطه بانكي برقرار مي‌شود كه شما «حاج قاسم سليماني» را كت‌بسته به ما تحويل بدهيد! متاسفانه وزير دولت روحاني رفت و تعهدش را به امريكا داد و برگشت!
اينها برخي از سخنان نبويان، نماينده سابق مجلس و شاگرد مصباح‌يزدي است كه در آن چندين خبر دروغ و تهمت به مسوولان وجود دارد و خوف آن است كه حرف‌هايش را كساني باور كنند. معتقدم به اين سخنان بايد جواب داد اما تنها به نوشتن جوابيه نبايد اكتفا كرد. گوينده اين سخنان بايد با شكايت دولت مواجه شود تا مدعاي خود را در محضر دادگاه و افكار عمومي به اثبات برساند. او حق دارد از آزادي بهره ببرد اما حق ندارد تهمت بزند و دروغ بگويد. رها كردن اين قسم از گويندگان ظلم به آزادي است و خوب است كه قانون ميان ما حكم باشد.