سنگاپور مدرسه جهاني
غزل لطفي
مترجم
آموزش و پرورش در سنگاپور يكي از موفق‌ترين سيستم‌هاي آموزشي جهان است كه در مدارس خصوصي و دولتي ارايه مي‌شود و دولت تمام مدارس رازيرنظر نظارتي و مشورتي خود دارد. دولت سنگاپور حتي به مدارس خصوصي هم كمك هزينه آموزشي پرداخت مي‌كند حدود 20درصد از بودجه ملي سنگاپور، صرف هزينه‌هاي آموزشي كشور مي‌شود. البته هزينه آموزشي براي افراد خارجي به نسبت شهروندان سنگاپوري بسيار بالاتر است. زبان اصلي آموزش در سنگاپور، زبان انگليسي است كه در سال 1987 زبان رسمي آموزش معرفي شده است. زبان انگليسي تقريبا زبان اصلي بيش از 50 درصد كودكان قبل از پيش‌دبستاني است. البته زبان‌هاي مالايي، چيني، ماندارين و تاميل در اين كشور مورد استفاده قرار مي‌گيرند. ولي زبان آموزشي كشور به طور رسمي زبان انگليسي اعلام شده است و فقط در مدارسي خاص كودكان به استفاده از زبان مادري تشويق مي‌شوند و به ندرت نيز تدريس به زبان ماندارين نيز در بعضي مدارس مشاهده مي‌شود، در حال حاضر تدريس دروس رياضي و علوم در برخي از مدارس با ادغام زبان انگليسي و زبان دوم در حال آزمايش است.
در سال 1823 موسسه سرتوماس استمفورد رافلزدر سنگاپور تاسيس شد «در حال حاضر به عنوان موسسه رافلز شناخته مي‌شود»، تاسيس اين موسسه باعث شد كه آموزش در سنگاپور تحت نظر حكومت بريتانيا به كار خود ادامه دهد. پس از تاسيس اين موسسه ما شاهد ظهور سه نوع مدرسه در سنگاپور بوديم:
1- مدارس مالايي: اين مدارس كه توسط انگليسي‌ها تاسيس شده است و در آن آموزش به طور رايگان در اختيار همه دانش‌آموزان سنگاپوري بود.
2- مدارس چيني و تاميل: در اين مدارس تا حد زيادي زبان مادري آموزش داده مي‌شود و همچنين دانش‌آموزان به يادگيري تحولات چين ترغيب مي‌شوند.
3- مدارس انگليسي: اين مدارس توسط مبلغان انگليسي اداره مي‌شود و زبان انگليسي در آن به عنوان زبان اصلي مورد استفاده قرار مي‌گيرد همچنين پرداخت شهريه در استفاده از اين سيستم آموزشي لحاظ شده است.
در طول جنگ جهاني دوم بسياري از دانش‌آموزان سنگاپور از تحصيل بازماندند و همين موضوع باعث برنامه‌ريزي طرح 10 ساله آموزشي در مستعمره سنگاپور شد. از سال 1950 تا 1960 در راستاي طرح 10 ساله آموزشي، سنگاپور شروع به تعليم نيروي كار ماهر كرد تا بتواند به توسعه اقتصادي بپردازد. سياست توسعه اقتصادي و تعليم نيروي كار ماهر باعث كاهش چشمگير بيكاري در سنگاپور شد. در سال 1960دستورالعمل آموزش دو زبانه با هدف استحكام ملي و دستيابي به اهداف اقتصادي اجرا شد و در سال 1969 نخستين كالج در سنگاپور افتتاح گرديد.
سال 1980 سال شروع شكوفايي اقتصادي اين كشور بود كه همين امر باعث تمركز در نظام آموزشي و بالا بردن كيفيت آموزشي اين كشور شد. ارايه رشته‌هاي متنوع‌تر در كالج و تقسيم دبيرستان‌ها به دو گروه دبيرستان‌هاي علمي و فني و همچنين ايجاد مدارس خاص جهت پرورش استعدادهاي دانش‌آموزان نخبه از جمله كارهايي بود كه از اين سال‌ها شروع شد.
تحولات اصلي آموزشي در سنگاپور از سال 1997 شروع شد و گو چوك تانگ نخست‌وزير وقت سنگاپور اعلام كرد سياست آموزشي كشور بر پايه آموزش و پرورش ملي، تفكر خلاق، يادگيري مشاركتي و سوادآموزي استوار خواهد بود پس از اعلام اين سياست مدارس در سنگاپور متنوع‌تر شدند و استقلال بيشتري در تصميم‌گيري برنامه‌هاي درسي پيدا كردند.
سيستم آموزشي نوين سنگاپور: يك سال تحصيل داراي دو ترم جداگانه است ترم اول از ژانويه شروع و تا ماه مه ادامه دارد و ترم دوم از جولاي شروع مي‌شود و تا نوامبر ادامه مي‌يابد، ترم دوم در دبيرستان‌هاي خاص تا ماه اكتبر ادامه دارد.
مهدكودك: مهدكودك در سنگاپور مخصوص كودكان 3 تا 6 سال است. در مهد كودك نخستين موضوع آموزشي كودكان تعامل با ديگران است. سپس كودكان آماده ورود به سيستم آموزش و پرورش كشور مي‌شوند. كودكان در مهد كودك به يادگيري زبان به صورت شفاهي و كتبي «زبان مادري: ماندارين، مالايي يا تاميل، زبان انگليسي»و آموزش اعداد و موسيقي مي‌پردازند البته بسياري از مهدكودك‌هاي خصوصي يا كودكستان‌هاي وابسته به كليسا، زبان‌هاي مالايي و تاميل را آموزش نمي‌دهند در سال 1957 حزب خلق سنگاپور، 370 مهدكودك را به صورت خيريه و با هزينه خود تاسيس كرد.
تحصيلات ابتدايي: تحصيلات ابتدايي از سن هفت سالگي شروع مي‌شود، در مرحله اول داراي 4 سال تحصيلي است و در مرحله دوم كلاس‌هاي پنجم و ششم ارايه مي‌شود از سال 2003 آموزش ابتدايي در كشور سنگاپور اجباري شده است. آموزش ابتدايي براي همه كودكان سنگاپوري رايگان و تحت نظارت دولت است در مرحله اول آموزش «دوره چهار ساله»زبان انگليسي، زبان مادري، رياضيات و علوم تدريس مي‌شود و تعليمات مدني و آموزش اخلاق، هنر، موسيقي بهداشت فردي، مطالعات اجتماعي و ورزش در طول شش سال آموزش داده مي‌شود.
تحصيلات دبيرستاني: براي ورود به دبيرستان و انتخاب رشته مورد نظر دانش‌آموزان بايد پس از پايان دوره شش ساله ابتدايي در آزمون ورود دبيرستان‌ها شركت كنند و بر اساس نمراتي كه اخذ مي‌كنند و توانايي‌هاي خود در طول دوره دبستان مي‌توانند وارد دبيرستان بشوند. دبيرستان‌هاي سنگاپور به دو گروه علمي و فني تقسيم مي‌شوند كه هر دو داراي دوره آموزشي 4 ساله هستند. در دوره متوسطه علاوه بر يادگيري دروس، شركت در گروه‌هاي هنرهاي نمايشي و تيم‌هاي ورزشي نيز اجباري است.
برنامه آموزشي دانش‌آموزان نخبه: در سال 1984 برنامه شناخت و آموزش استعداد‌ها در كشور سنگاپور توسط وزارت آموزش و پرورش اعمال شد كه اين برنامه مبتني بر پرورش تفكر خلاق دانش‌آموزان بااستعداد و توسعه پتانسيل بالاي آموزشي بوده است. در حال حاضر در 9 مدرسه ابتدايي جهت ارايه برنامه آموزش و پرورش استعدادهاي خاص وجود دارد، پس از پايان دبيرستان ورود به دوره پيش دانشگاهي جهت استفاده از تحصيلات تكميلي اجباري است كه اين دوره‌ها معمولا دو ساله است. تحصيلات تكميلي: سنگاپور داراي شش دانشگاه دولتي است؛ دانشگاه ملي-دانشگاه صنعتي- دانشگاه مديريت- دانشگاه فناوري و طراحي- موسسه فناوري سنگاپور و دانشگاه علوم اجتماعي كه دانشگاه ملي و صنعتي سنگاپور هر كدام بيش از سي هزار دانشجو دارد و طيف وسيعي از تحصيلات كارشناسي و كارشناسي ارشد و دكترا را پوشش مي‌دهند، در سال 2016 اين دو دانشگاه در بين 13 دانشگاه اول جهان رتبه‌بندي شده‌اند. دانشگاه‌هاي خارجي زيادي در سنگاپور وجود دارد كه به دانش‌آموزان داخلي و خارجي «آسيايي» آموزش مي‌دهند اين دانشگاه‌ها امكان بهره‌گيري از آموزش اروپايي را با هزينه بسيار كمتر از كشورهاي اروپايي فراهم كرده‌اند. با توجه به تعداد زياد موسسات بين‌المللي آموزشي در سنگاپور، دانش‌آموزان بدون اجازه از وزارت آموزش و پرورش نمي‌توانند از اين موسسات استفاده كنند. آموزش و پرورش سنگاپور در سال 2004 فقط به سه موسسه آموزشي اجازه جذب دانش‌آموز به طور مستقل را داد و اين سه موسسه متعهد شدند به تبعيت از سياست‌هاي كلي، يعني نواختن سرود ملي هر روز صبح و آموزش دو زبان «مادري و انگليسي».
موسسات ديني و مذهبي: در سنگاپور موسسات تمام‌وقت آموزش ديني وجود دارد كه به آموزش‌هاي ديني و تربيت اسلامي مي‌پردازند. در گذشته تعاليم اين موسسات محدود به آموزش‌هاي ديني بود ولي در حال حاضر اجبار به آموزش علوم و رياضيات و زبان انگليسي توسط آموزش و پرورش ايجاد شده است.
سنگاپور، مدرسه جهاني: آموزش و پرورش در سنگاپور از زمان 1965 تا امروز متمركز به آموزش و تعليم نيروهاي متخصص جهت پيشرفت توسعه اين كشور بوده است ولي در حال حاضر علاوه بر اين به جذب دانشجو از كشورهاي ديگر و آموزش آنها جهت كسب درآمد پرداخته است و در سال 2002 دولت هدف كسب در آمد از آموزش را با عنوان سنگاپور مدرسه جهاني مطرح كرد.