شب درخواست كارگردانان سينما از وزير ارشاد
آرزو مي‌كنيم هيچ فيلمي توقيف نشود
الهام نداف
چاره‌انديشي براي توقيف فيلم‌هاي سينمايي و مميزي‌هاي بي‌پايه و اساس، مهم‌ترين خواسته كارگردانان از وزير ارشاد بود. سيدرضا صالحي‌اميري كه مهمان هفتمين شب كانون كارگردانان سينماي ايران بود، تلاش كرد با حمايت‌گري از سينماگران آنها را به ادامه مسير و ساخت فيلم دلگرم كند: «ما و شما در يك صف و يك جريان قرار داريم. تاكيد مي‌كنم از آغازين روزهايي كه آمديم، هر هفته يك مصاحبه و بيانيه در حمايت از جريان‌هاي سينمايي ايران داشتيم و اخيرا هم گفتم جريان سينماي ايران در مسير تحول و توسعه قرار دارد و همه بايد از آن حمايت كنيم.»وزير ارشاد، انتظار سينماگران براي حمايت از آثارشان را حق طبيعي آنها دانست و تاكيد كرد: وزارت ارشاد هم تا امروز راهبردي مشخص براي حمايت همه‌جانبه از خانواده بزرگ سينما و رساندن آن به قله‌هاي توسعه داشته است. به تعبير صالحي‌اميري، سينماي ايران اين روزها در آستانه يك جهش قرار گرفته است؛ جهشي كه به تغييرات و تحولات حوزه اجتماعي و فرهنگي مربوط است و سينما هم بايد آن را تجربه كند: «من باور دارم كه از ظرفيت‌هاي كانون كارگردانان، خانه سينما و همه نهادهاي صنفي مي‌توان در مسير اين جهش استفاده كرد؛ در واقع دهه چهارم مي‌تواند دهه جهش در سينماي ايران باشد.»اما بخشي از دغدغه‌هاي اهالي سينما به تامين منابع مالي و چرخه اقتصادي حرفه‌شان مربوط است. وزير ارشاد با درك اين معضل با مديران عامل بانك‌ها جلساتي را برگزار كرده است. او در پايان صحبت‌هاي خود جايگاه سينماي ايران را تا اندازه‌اي بالا برد كه به واسطه آن مي‌توان مسائل جامعه ايران را حل كرد: «امنيت، كرامت و منزلت شما را امنيت و كرامت خود مي‌دانيم و تا امروز كنار شما بودم.»اما طبق روال مرسوم در شب كانون كارگردانان سينماي ايران از برخي فيلمسازان تقدير شد. محمد بزرگ‌نيا ديپلم خوش‌آمدگويي را به نرگس آبيار اهدا كرد. با حضور مسعود كيميايي جايزه فيلمسازان نسل اول به سيروس الوند تعلق گرفت. رخشان بني‌اعتماد با اهداي تنديس و لوح از ابوالحسن داوودي به عنوان فيلمساز نسل دوم قدرداني كرد و همايون اسعديان و كيانوش عياري به ترتيب تنديس و لوح تقدير اين كانون را به سامان مقدم و كيومرث پوراحمد هديه دادند. در اين ميان آرزوي تقدير‌شدگان و دعاي آنها در حق سينماي ايران نيز در نوع خود جالب بود: «آرزو مي‌كنم وقتي سينماگران ما در جشنواره‌ها جايزه مي‌گيرند مثل ورزشكاران از آنها استقبال شود و سرود ملي براي‌شان پخش شود.» اين صحبت‌هاي آبيار بود؛ كارگرداني كه با ساخت دو اثر سينمايي حالا ديگر يكي از اعضاي كانون كارگردانان است. او در مقابل وزير ارشاد آرزو كرد ديگر هيچ فيلمي در سينما توقيف نشود؛ خواسته‌اي كه داوودي هم آن را ادامه داد: «گاهي با يك تمايل سياسي كوچك و حقير مي‌بينيم اوضاع برمي‌گردد و تلاش دوستان ما تبديل به هيچ مي‌شود. فيلم من، «زادبوم» پس از ۱۰ سال توقيف قرار است اكران شود و اميدوارم با يك تلفن از پرده پايين كشيده نشود.»گلايه از ساز و كار توقيف و اعمال مميزي‌ها در سينما به همين جا ختم نشد. مقدم هم يكي از كارگردان‌هاي زخم‌خورده‌اي است كه فيلم او با عنوان «صد سال به اين سال‌ها» از 11 سال پيش تا امروز در وزارتخانه ارشاد خاك مي‌خورد: «روي سخنم با وزير است كه دستور دادند فيلم‌هاي توقيفي رفع مشكل شود ولي فيلم من در ليست توقيفي سازمان نيست؛ فيلمي كه بعد از يك بار نمايش و با وجود داشتن پروانه ساخت، مورد اتهام‌‌هايي چون ضد انقلاب و جاسوس موساد بودن، قرار گرفت.» با همه اين گلايه‌ها سينماگران به خوبي مي‌دانند، حمايت وزير ارشاد از آثارشان به تنهايي چاره كار نيست. اگر صالحي‌اميري تمام‌قد پشت مجوزهاي وزارتخانه‌اش بايستد، باز هم هستند كساني كه بدون پشتوانه قانوني، فيلم‌هاي مجوزدار را از پرده پايين بكشند و پروانه‌هاي ساخت و نمايش را ناديده بگيرند.