پايان تصويربرداري
تازهترين فيلم استيون سودربرگ
سودربرگ مخفيانه فيلمي
با آيفونش ساخته است
بدون شك استيون سودربرگ، فيلمساز امريكايي يكي از كارگرداناني است كه دنياي سينما كمتر به خود ديده است. كارگردان «يازده يار اوشن» كه بيشتر براي استفاده از گونههاي تجربي فيلمسازي شناخته ميشود سال 2013 خود را بازنشسته كرد و آخرين فيلمش «عوارض جانبي» را در سال 2013 اكران كرد. اما ماه آينده تازهترين كمدياش يعني «لوگان خوششانس» را با بازي چانينگ تاتوم، دانيل كريگ و آدام درايور راهي سينماها ميكند. از طرفي خبرها حاكي از آن است كه سودربرگ فيلمبرداري پروژه بعدياش را هم بيسروصدا تمام كرده است. سودربرگ فيلمبرداري تازهترين فيلمش با عنوان «لايعقل» و با بازي كلر فوي و جونو تمپل را تمام كرده است. اين كارگردان مثل هميشه جزييات داستان فيلم را فاش نكرده است. از طرفي در وبسايت «Reddit» وقتي از او پرسيدهاند فيلمي درباره سلامت رواني و وضعيت موجود داروهاي رواني خواهد ساخت؟ او در جواب گفته است در نظر دارد به موضوعي كه در فيلم «عوارض جانبي» به آن پرداخته است، بازگردد. بنابراين اگر عنوان «لايعقل» را نشانهاي بر اين جواب بدانيم، احتمالا همان پروژهاي است كه سودربرگ به آن بازگشته است. سودربرگ كه براي ساخت فيلمهايش از تكنولوژيها و شيوههاي توليد جديد سينما بهره ميبرد، تمامي صحنههاي تازهترين فيلمش را با گوشي آيفون فيلمبرداري كرده است. پيش از اين شان بيكر با استفاده از همين روش فيلم «نارنگي» را روي پرده برد و حتي پارك چان ووك قبلتر از او اين نوع فيلمبرداري را امتحان كرده بود. سودربرگ طي حرفه فيلمسازي از به دست آوردن تجربههاي جديد رويگردان نبوده است؛ او براي ساخت فيلم «حباب» از فيلمنامههاي مرسوم استفاده نكرد و بازيگران غيرحرفهاي را جلوي دوربينش قرار داد. سودربرگ اين روزها روي سه پروژه ديگر نيز كار ميكند؛ سريال درام «بيخدا» كه در آن جف دنيلز سردسته تبهكاراني را بازي ميكند كه راهش به شهري كه فقط زنان در آن ساكن هستند، ميرسد. فيلم «موزاييك» با بازي شارون استون كه كارگرداني آن را به اتمام رسانده است و ساخت دومين فصل از سريال «تجربه دوست دختر» استيون سودربرگ تهيهكننده، كارگردان، فيلمنامهنويس، فيلمبردار و تدوينگر امريكايي براي ساخت نخستين فيلم بلندش در سال (1989) جايزه نخل طلاي جشنواره كن را در 26 سالگي به دست آورد و جوانترين كارگرداني نام گرفت كه برترين جايزه اين جشنواره را از آن خود كرده است. همچنين سودربرگ با اين جايزه چهره سينماي مستقل را دگرگون كرد. او بيشتر براي ساخت فيلمهاي تجاري هاليوودي مانند «خارج از ديد» (1998)، فيلم زندگينامهاي «ارين بروكوويچ» (2000)، درام جنايي «ترافيك» (2000) (كه او را برنده جايزه بهترين كارگرداني آكادمي اسكار كرد)، بازسازي فيلم كمدي «يازده يار اوشن» و دو قسمت بعد از آن، تريلر پزشكي «شيوع» (2011) و درام كمدي «مجيك مايك» (2012)، شناخته ميشود. اغلب آثار او مورد تحسين و تمجيد منتقدان قرار گرفتهاند. در كارنامه كاري او فيلمهاي كمهزينهتري كه چندان از قراردادها پيروي نكردهاند، ديده ميشود؛ تريلر رازگون «كافكا» (1991)، كمدي تجربي «Schizopolis» (1996) كه روايتي غيرخطي دارد، «حباب» (2005) كه بدون فيلمنامه و با استفاده از بازيگران غيرحرفهاي آن را جلوي دوربين برده است.